Έθνος ανάδελφον…

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ Στη "δημοκρατία" (με μικρό το "δ") που ζούμε, με την αλά καρτ χρήση λέξεων και απόδοση εννοιών, επικίνδυνος θεωρείται όποιος παλεύει για την πατρίδα του και αγαπάει το έθνος του, ενώ την ίδια στιγμή ισχυρά κράτη που προβάλουν τα σύμβολά τους, που έχουν θέσει τα θεμέλιά τους στις έννοιες έθνος και πατρίδα, με όλα τα παράγωγά τους μας (και δηλώνουν υπερήφανα γι αυτά, παρά τα κάκιστα ιστορικά στοιχεία τους), υποδεικνύονται ως οι "στόχοι" που πρέπει σαν λαός να επιτύχουμε, αλλά και σαν κράτη που πρέπει απαραίτητα να «αντιγράψουμε», διαγράφοντας τα δικά μας εθνολογικά, πολιτιστικά, πολιτισμικά και ιστορικά στοιχεία...! Η λέξη "έθνος" τείνει να γίνει απαγορευτική στην Ελλάδα, γιατί -λένε- ότι είναι αναχρονιστική και προδίδει εθνικιστικές εξάρσεις...
Η λέξη "πατριώτης" είναι ήδη απαγορευτική στην Ελλάδα, γιατί -λένε- πως όποιος δηλώνει πατριώτης είναι φασίστας, ναζί και επικίνδυνος για τη Δημοκρατία...
Η λέξη "πατρίδα" είναι λέξη που τείνει προς απαγόρευση, αλλά μπορεί να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από το συνταγματικό και το δημοκρατικό τόξο και όποιους αυτοπροσδιορίζονται ως ψηφοφόροι και οπαδοί τους...
Η λέξη "σημαία", η πίστη και η αγάπη προς όσα αυτή συμβολίζει, είναι δείγμα φασισμού, γιατί -λένε- ότι θεωρούνται άκρως φασιστικά, αναχρονιστικά και μπορούν να γίνουν επικίδυνα για τη χώρα (αναρωτιέμαι, σε ποια άλλη χώρα υποτιμούν και ευτελίζουν την σημαία οι πολίτες της)...
Η λέξη "ιστορία" και ειδικά η "Ελληνική ιστορία" και όσα αυτή περιέχει, πρέπει να αλλαχτούν -λένε- για να μην ενοχλούν γείτονες ή άλλους "φίλους", "συμμάχους" και "ετέρους"...
Υπάρχει κάποια "ασάφεια", κάποια πρόδηλη αναντιστοιχία και "θολότητα" (θολοκουλτούρα είναι η πιό κατάλληλη λέξη) σε όλα αυτά ή είναι η ιδέα μου;
Δυστυχώς, στη φαιδρά δημοκρατία που ζούμε...
Δημοκράτης είσαι αν κατηγορείς ως φασίστες όσους δεν μπαίνουν κάνουν από το συνταγματικό ή δημοκρατικό τόξο που έχεις αποφασίσει ο ίδιος να τοποθετήσεις τον εαυτό σου. 
Δημοκράτης είσαι αν διαγράφεις τον εαυτό σου και γίνεσαι αποδέκτης στοιχείων και δομών που ενέχουν διαλυτικά στοιχεία για την προσωπικότητά σου ως πολίτη και ως ανθρώπου – κατοίκου μίας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, μίας συγκεκριμένης χώρας, κουλτούρας και ιστορίας. 
Δημοκράτης είσαι όταν δέχεσαι να απωλέσεις τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σου, όταν δέχεσαι την πλήρη αλλοίωση και μετατροπή σου, όταν αποδέχεσαι να χάνεις υπέρ τρίτων εγκαταλείποντας τα ό,ποια πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματά σου… 
Δημοκράτης είσαι όταν δεχτείς να χάσεις ένα μέρος από την πατρίδα σου, αέρα, γη, ή θάλασσα (δεν έχει σημασία), αρκεί να μην χαθεί το δικό σου σπίτι, η δική σου ιδιαίτερη πατρίδα... αρκεί να μην ενοχληθείς ο ίδιος και χάσεις το βόλεμά σου...
Δημοκράτης είσαι όταν επιλέγεις την ασφάλειά σου και όχι την ελευθερία σου...
Κάποιοι μου είπαν ότι είμαι ακροδεξιός και φασίστας επειδή γράφω και ασχολούμαι συνέχεια με τα εθνικά θέματα της πατρίδας μου, της Ελλάδας. Αρχικά αναρωτήθηκα, αν αυτό είναι δικό μου πρόβλημα ή δικό τους...
Έχω μία απάντηση να τους δώσω, αλλά και μία ερώτηση για να σκεφθούν (κι ας μην μου την απαντήσουν ποτέ).
Απάντηση: Μία πατρίδα έχω και με αυτήν ασχολούμαι επειδή δεν θέλω να την χάσω.
Ερώτηση: Αν εγώ είμαι ακροδεξιός και φασίστας, επειδή ασχολούμαι με τα εθνικά θέματα της πατρίδας μου, εκείνοι που δεν ασχολούνται με αυτά πώς μπορούν να προσδιοριστούν; Ως απάτριδες, ως περαστικοί ή... κάπως αλλιώς;
Την καλησπέρα μου σε όλους και σε όλες από την χειμωνιάτικη Θράκη, που επιμένει να είναι Ελληνική, όσο και αν κάποιοι έχουν άλλα σχέδια για την περιοχή αυτή…
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"