Τoν Νοέμβριο του 2013 και μόλις είχαν διαρρεύσει οι σχετικές πληροφορίες (λίγες τότε), δημοσιοποιούσαμε το θέμα με το Trans-Pacific Partnership (ΤΡΡ), βλέποντας αρκετές από τις προεκτάσεις που θα είχε αυτό.Αυτό είχε βαφτιστεί ως “στρατηγική-οικονομική συμφωνία” με νομοθετικές ρυθμίσεις, έχοντας όμως και ισχυρό πέπλο συγκάλυψης.
Όλα αυτά που θα διαβάσετε, είναι δημιουργήματα ενός σάπιου συστήματος, τ’ οποίο βασίζεται στο κέρδος των λίγων και στην εκμετάλλευση των πολλών.
Ενός συστήματος όπου αυτός που κυβερνάει είναι το χρήμα και μόνο αυτό. Βέβαια το χρήμα
υπάρχουν ελάχιστοι οι οποίοι το ελέγχουν και το ρυθμίζουν.
Μαζί με αυτό όμως, ρυθμίζουν και τις ζωές στον πλανήτη. Το χρήμα (και η ιδιοκτησία) δημιουργεί τις κοινωνικές ανισότητες και την καταστροφή του ζωικού κόσμου και του φυτικού περιβάλλοντος.
Αυτό το σύστημα το σιχαινόμαστε και η μονή ανατροπή που μπορεί να γίνει είναι ριζικά και συθέμελα, με βία απέναντι στη βία και όχι με ψηφίσματα και με συστηματικά όλα, όπως η “δικαιοσύνη” και άλλα.
Είναι μέσα Νοεμβρίου (2013) όταν οι σύμβουλοι και όλος ο θίασος των κυβερνώντων ( ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Μεξικό, Ιαπωνία, Χιλή, Μαλαισία, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Μπρουνέι, Βιετνάμ) που θα μετέχουν στη συνάντηση κορυφής με αντικείμενο την εν λόγω συμφωνία ΤΤΡ, στο Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα (19-24 Νοεμβρίου), τρέχουν να κανονίσουν τους ξύλινους λόγους και τα διακανονίστηκα, ψάχνοντας τρόπους ώστε να γίνει αποδεκτό χωρίς αντιρρήσεις από τις κοινωνίες και κυρίως πώς να τα μπαλώσουν στο πιο αμφιλεγόμενο, κεφάλαιο που δεν είναι άλλο από αυτό περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Το ίδιο διάστημα όμως, έρχεται μια διαρροή στοιχείων από το Wikileaks, λόγω και της μεγάλης επίδρασης που αναμένεται να έχει η συμφωνία στους τομείς των φαρμάκων και των βιολογικών πατεντών, των εκδόσεων, των διαδικτυακών υπηρεσιών, αλλά και των πολιτικών ελευθεριών, ενώ παρουσιάζει τα σημεία διαφωνίας ανάμεσα στα 12 μελλοντικά κράτη μέλη.
Ο ιδρυτής του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ, υπογράμμισε τους κινδύνους της TPP, τονίζοντας:
Αν θεσπιστεί, το καθεστώς αυτών των συμφωνιών θα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης, θα τσαλαπατά τις άδειες πνευματικών δικαιωμάτων (Creative Commons). Αν μιλάς, γράφεις, εκδίδεις, σκέφτεσαι, χορεύεις, τραγουδάς ή εφευρίσκεις, αν παράγεις ή καταναλώνεις τροφή, αν είσαι άρρωστος ή σκοπεύεις να αρρωστήσεις, θα βρίσκεσαι στο «στόχαστρο» της ΤPP.Θα επαναλάβουμε πως υπάρχει μεγάλος μυστικισμός γύρω από το όλο θέμα και μάλιστα σε κάθε επίπεδο. Για παράδειγμα, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου μπορούν να διαβάσουν επιλεγμένα μόνο τμήματα της Συνθήκης, με εξαιρετικά περιοριστικούς όρους και υπό αυστηρή εποπτεία, ενώ όπως είχε αποκαλυφθεί στο παρελθόν, μόνο τρία άτομα σε κάθε εμπλεκόμενο κράτος-μέλος μπορεί να έχει πλήρη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συνθήκης.
Η Trans-Pacific Partnership (TPP) είναι μια τεράστια, μυστική συμφωνία μεταξύ 12 χωρών η οποία σκοπεύει να δώσει πρωτοφανή ισχύ και προνόμια στις πολυεθνικές. Με βάση αυτή τη συμφωνία, οι πολυεθνικές θα μπορούν να καταφεύγουν σε ειδικά, διεθνή δικαστήρια και να μηνύουν τις κυβερνήσεις μας όταν πιστεύουν πως οι νόμοι μας θίγουν και τα κέρδη τους!
Ουσιαστικά θα τους δοθεί η δύναμη να εμποδίζουν την εφαρμογή οποιουδήποτε νόμου έρχεται σε κόντρα με τα συμφέροντά τους, όπως για παράδειγμα ο έλεγχος των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων και η ελευθερία μας στο διαδίκτυο. Το Wikileaks έριξε φως σ’ αυτή την απάτη και το κύμα αντίδρασης ολοένα και μεγαλώνει..
Πρόκειται σαφώς για μια μεγαλη κομπίνα. Άλλωστε, εδώ έχουμε ένα καθαρό πραξικόπημα των πολυεθνικών με τις κυβερνήσεις να παίζουν τον ρόλο του θύματος και του θύτη. Ειρωνεία και ψέμα από κάθε κατεύθυνση που έτσι κι’ αλλιώς εξυπηρετούν τους ίδιους σκοπούς και χάρη αυτών υπάρχουν.
Το κεφάλαιο (IP Chapter), 95 σελίδων και 30.000 λέξεων, αφορά τις διατάξεις για την εγκαθίδρυση ενός εκτεταμένου, διακρατικού νομικού καθεστώτος επιβολής, με την τροποποίηση ή την αντικατάσταση υφιστάμενων νόμων των κρατών μελών της TPP.
Εδάφια του κεφαλαίου περιλαμβάνουν συμφωνίες σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (για αγαθά ή φάρμακα), τα πνευματικά δικαιώματα, τα εμπορικά σήματα (trademarks), αλλά και το βιομηχανικό σχέδιο.
Το μεγαλύτερο τμήμα του κεφαλαίου, που φέρει τον τίτλο «επιβολή», είναι αφιερωμένο στην εξειδίκευση νέων μέτρων καταστολής, με εκτεταμένες συνέπειες για τα ατομικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και την προστασία της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο, στοχεύοντας στους εκδότες και τους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών.
Ειδικές διατάξεις αφορούν τη λειτουργία υπερεθνικών δικαστηρίων, τις αποφάσεις των οποίων θα καλούνται να υπακούουν τα εθνικά δικαστήρια των κρατών μελών, παρότι αυτά δεν παρέχουν καμία εγγύηση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα υπερεθνικά αυτά δικαστήρια θα μπορούν να διεξάγουν ακροάσεις με μυστικά στοιχεία.Τα κείμενα της συμφωνίας TPP που διέρρευσαν, μοιάζουν πιο πολύ με Χριστουγεννιάτικη λίστα με τις ευχές των πολυεθνικών. Ουσιαστικά θα επιτρέπει στις εταιρίες να κουμαντάρουν τις κυβερνήσεις μέσα από αδιαφανείς, δικαστικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, αυτά τα δικαστήρια θα μπορούσαν να περιορίσουν την πρόσβασή μας σε φθηνά γενόσημα φάρμακα για να δώσουν προβάδισμα στις επώνυμες φαρμακοβιομηχανίες ή ακόμη να επιτρέψουν σε καπνοβιομηχανίες να μηνύουν κυβερνήσεις οι οποίες παίρνουν μέτρα υπέρ τις υγείας απλά και μόνο επειδή πλήττονται τα κέρδη τους!
Η νέα συνθήκη αναπαράγει επίσης πολλές από τις διατάξεις για την εποπτεία και την επιβολή, που περιλαμβάνονταν στις συνθήκες SOPA, ACTA, PIPA, κλπ.
Ακούγεται πραγματικά τρελό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Συν τ’ άλλα, μιλάει για την ποινικοποίηση χρήσης του διαδικτύου με μη δηλωμένα κριτήρια, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του μπάτσου οι ISP’s, σταματώντας κάθε ιδιωτικότητα των χρηστών και ξεκινώντας νομικές διαδικασίες σύλληψής τους, με κριτήρια καταπάτησης πνευματικών δικαιωμάτων και χωμένο σε αυτό και κάτι περί κινδύνων εθνικής κυριαρχίας.
Δίνει επίσης και το δικαίωμα της λογοκρισίας με αφαίρεση και απαγόρευση περιεχομένου σε ιστοσελίδες και υπηρεσίες, όπου με διάφορα κριτήρια θεωρούνται μη αρεστές (είναι τόσο θολό και αυτό που περιλαμβάνει τα πάντα που δεν αρέσουν σε κάποια κυβέρνηση/καθεστώς (τα ίδια πράγματα είναι).
Οι πρώτες διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ για την εμπορική συμφωνία λαμβάνουν χώρα το 2008. Η συνάντηση κορυφής στη Γιούτα συνιστά τον 20ο κύκλο μυστικών διαπραγματεύσεων. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, οι εργασίες σχεδιασμού και διαπραγμάτευσης έχουν παραμείνει στο σκοτάδι, ενώ οι μόνες πληροφορίες που έχουν φτάσει στο κοινό για το περιεχόμενό της προέρχονται από διαρροές.
Να προσθέσουμε, πως η TPP αποτελεί πρόδρομο για την επίσης μυστική συνθήκη ΤΤΙΡ (Transatlantic Trade and Investment Partnership), που αφορά τις εμπορικές και εταιρικές σχέσεις επενδύσεων, ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμφωνία για την οποία οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2013 και προωθείται εδώ και πολλά χρόνια από τον Διατλαντικό Οικονομικό Διάλογο (Trans-Atlantic Business Dialogue, TABD), ένα λόμπι που σήμερα είναι πιο γνωστό με την ονομασία Trans-Atlantic Business Council (TABC).
Αυτό το φόρουμ πλούσιων επιχειρηματιών, το οποίο δημιουργήθηκε το 1995, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, υποστηρίζει ένθερμα έναν πολύ εποικοδομητικό «διάλογο» μεταξύ των οικονομικών ελίτ των δύο ηπείρων, της αμερικανικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων επιτρόπων στις Βρυξέλλες. Το TABC είναι ένα διαρκές φόρουμ που επιτρέπει στις πολυεθνικές να συντονίζουν τις επιθέσεις τους κατά των πολιτικών γενικού συμφέροντος, οι οποίες ακόμη διαθέτουν ερείσματα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία και το μέγεθος των δύο συνθηκών, πρέπει να σημειωθεί πως οι χώρες της TTP αντιπροσωπεύουν μια αγορά 792 εκατ. ανθρώπων και περισσότερο από το 40% του παγκοσμίου ΑΕΠ, ενώ συνδυαστικά οι δυο συνθήκες καλύπτουν περισσότερο από το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Γι’ αυτό και κανένας σχεδόν δεν έχει ακούσει για το σύμφωνο TPP. Οι συνομιλίες γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες, με τόση μυστικοπάθεια που ακόμη και οι εκλεγμένοι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν τι εμπεριέχει αυτή η συμφωνία, παρά μόνο οι διαπραγματευτές και οι 600 εκπρόσωποι των πολυεθνικών.
Τα κείμενα τα οποία διέρρευσαν έχουν σοκάρει πολιτικούς και πολίτες της Χιλής, της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, οι οποίοι τώρα αντιδρούν στον τραμπουκισμό των πολυεθνικών και στην πίεση των ΗΠΑ οι οποίες βιάζονται να κλείσουν τη συμφωνία πριν τους πάρουν χαμπάρι οι πολίτες του κόσμου.
Η επιτακτική ανάγκη να στραφεί η προσοχή του κοινού μακριά από τις διαπραγματεύσεις της αμερικανο-ευρωπαϊκής συνθήκης γίνεται πολύ εύκολα αντιληπτή.
Είναι καλύτερα να μη βιαστεί κανείς να ανακοινώσει στη χώρα του τις επιπτώσεις που θα προκαλέσει η συμφωνία σε όλα τα επίπεδα:
Από την κορυφή του ομοσπονδιακού κράτους μέχρι τους κυβερνήτες των πολιτειών, τα τοπικά κοινοβούλια και τα δημοτικά συμβούλια, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν ριζικά τις δημόσιες πολιτικές τους, κατά τέτοιον τρόπο που να ικανοποιούνται οι ορέξεις του ιδιωτικού τομέα στους κλάδους που ακόμη έχει περιορισμένη πρόσβαση.Ασφάλεια τροφίμων, προδιαγραφές τοξικότητας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τιμές φαρμάκων, ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία της προσωπικής ζωής, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση:
δεν υπάρχει ούτε ένας κλάδος δημόσιου ενδιαφέροντος που να μην υποτάσσεται στο θεσμοθετημένο ελεύθερο εμπόριο.Η πολιτική δράση των εκλεγμένων αντιπροσώπων θα περιοριστεί στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους γύρω από τα υπολείμματα κυριαρχίας που οι εταιρείες θα έχουν την ευγενή καλοσύνη να τους παραχωρήσουν.
Ήδη ορίζεται ότι οι χώρες που θα υπογράψουν, θα διασφαλίσουν «την εναρμόνιση των νόμων, των ρυθμίσεων και των διαδικασιών τους» με τις διατάξεις της συμφωνίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα επαγρυπνούν σχολαστικά για να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσαν να συρθούν ενώπιον κάποιου από τα ειδικά δικαστήρια που θα δημιουργηθούν για να διευθετούν τις διαφορές μεταξύ των επενδυτών και των κρατών και τα οποία θα έχουν, μάλιστα, την εξουσία να επιβάλλουν εμπορικές κυρώσεις εναντίον των κρατών.
Επισήμως, το καθεστώς αυτό αρχικά σχεδιάστηκε για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της θέσης των επενδυτών στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν διαθέτουν αξιόπιστο δικαστικό σύστημα. Θα τους επέτρεπε, κυρίως, να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους σε περίπτωση εθνικοποίησης. Αλλά η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ακριβώς περιοχές μη δικαίου.
Αντίθετα, διαθέτουν δικαστικά συστήματα που λειτουργούν και σέβονται πλήρως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Θέτοντάς τις, παρ’ όλα αυτά, κάτω από την κηδεμονία ειδικών δικαστηρίων, η ΤΤΙΡ αποδεικνύει ότι στόχος της δεν είναι η προστασία των επενδυτών, αλλά η ενίσχυση της εξουσίας των πολυεθνικών.
Εννοείται, βέβαια, ότι οι νομικοί που θα στελεχώνουν τα δικαστήρια αυτά δεν θα έχουν να λογοδοτήσουν σε κανένα εκλογικό σώμα. Αντιστρέφοντας ελαφρώς τους ρόλους, θα μπορούν εξίσου καλά να υπηρετήσουν ως δικαστές ή να εκπροσωπήσουν τους ισχυρούς πελάτες τους. Οι νομικοί του διεθνούς επενδυτικού δικαίου αποτελούν έναν μικρόκοσμο: μόλις 15 άνθρωποι μοιράζονται το 55% των υποθέσεων που έχουν εκδικαστεί μέχρι σήμερα.
Φυσικά, οι αποφάσεις τους είναι τελεσίδικες.
Δεν υπάρχει όριο στις κυρώσεις που μπορούν να επιβάλουν τέτοια ειδικά δικαστήρια σε βάρος των κρατών και προς όφελος των πολυεθνικών. Πέρσι, ο Ισημερινός καταδικάστηκε σε καταβολή ποσού – ρεκόρ, 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε εταιρεία πετρελαίου. Ακόμη κι όταν οι κυβερνήσεις κερδίζουν τις δίκες, θα πρέπει να πληρώνουν δικαστικά έξοδα και διάφορες προμήθειες, τα οποία ανέρχονται, κατά μέσο όρο, σε 8 εκατομμύρια δολάρια ανά υπόθεση, μια σπατάλη σε βάρος των πολιτών. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις συχνά προτιμούν να διαπραγματευτούν με τους ενάγοντες, παρά να προβάλουν τα επιχειρήματά τους ενώπιον του δικαστηρίου. Έτσι, το κράτος του Καναδά γλύτωσε μια δικαστική μάχη ακυρώνοντας εσπευσμένα την απαγόρευση χρήσης ενός τοξικού προσθέτου που χρησιμοποιεί η πετρελαϊκή βιομηχανία.Τι μπορούμε να κάνουμε;
Το σύμφωνο TPP μας αφορά όλους. Παραβιάζει τα δικαιώματά μας και υπονομεύει τις δημοκρατίες μας προς όφελος των συμφερόντων των πολυεθνικών.
Ένας πολίτης από μόνος του ίσως να αισθάνεται αδύναμος μπροστά στις πανίσχυρες πολυεθνικές οι οποίες παίζουν στα δάχτυλα τις κυβερνήσεις μας. Στην πραγματικότητα όμως, η δύναμη πηγάζει από εμάς τους πολίτες στο σύνολό μας. Όταν συσπειρωνόμαστε ενάντια στα συμφέροντα των πολυεθνικών, μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας με επιτυχία. Ας σταματήσουμε λοιπόν αυτή την πρωτοφανή απειλή πριν είναι αργά.
Η πραγματική λύση, είναι έξω στον δρόμο και μαζική αντίσταση να ανατρέψουμε τα πάντα, καθώς στην ουσία αυτό το σύστημα είναι δημιουργημένο, χωρίς καμία δομή και υπόσταση ώστε να το στηρίξει. Αυτός και ο λόγος που δημιουργούνται κρίσεις για ανακατανομή του πλούτου, αυτός και ο ο λόγος που υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες.
Το σύστημα δεν ανατρέπεται εκ των έσω. Εδώ χρειάζεται αναρχική σκέψη και δράση και όχι συστημική.
Στο διαδίκτυο διεξάγονται κάμποσα δημοψηφίσματα σχετικά με το ΤPP, τα οποία έτσι κι’ αλλιώς έχουν κοινούς αποδέκτες. Αν θέλετε να μετέχετε σε κάποιο, με μια διεύθυνση mail και την αποστολή του σχετικού κειμένου διαμαρτυρίας, μπορείτε να το κάνετε μέσω του Stop The Trap
Τρομερά ειρωνικό και απορώ για το πώς ανέχονται οι άνθρωποι να τρώνε τόσο κουτόχορτο. Οι ίδιες οι κυβερνήσεις/καθεστώτα, φτιάχνουν αυτούς τους νόμους, καθώς η συνέχιση της ύπαρξής τους εξαρτάται από τις πολυεθνικές, οι οποίες είναι πλέον αδίστακτες και τόσο διψασμένες για παραπάνω κέρδος που καταστρέφουν τα πάντα, θέλοντας να δημιουργήσουν ελεγχόμενες, φοβισμένες κοινωνίες εργατών και καταναλωτών, με πλύση εγκεφάλου και ανικάνους ν’ αντιδράσουν. Η επίθεση γίνεται από πολλούς τομείς (παιδεία, υγεία, διατροφή, κλπ) και όχι μόνο από έναν. Και έτσι οι εξουσιαστές θα προβάλλουν πλέον και ως ήρωες οι οποίοι αντιστέκονται στις ισχυρές (και απρόσωπες βεβαίως-βεβαίως) πολυεθνικές. Τραγέλαφος!
Ακόμα αναρωτιέστε μερικοί, γιατί τύποι σαν τον Bill Gates και άλλοι, οι οποίοι έχουν συμφέροντα στις ίδιες εταιρείες που προωθούν αυτό, είναι μπλεγμένοι σε ευγονικές και πολυεθνικές διατροφής ταυτόχρονα (όπως η Monsanto);
Ακόμα βάζετε όρια σε πολιτικό και μη πολιτικό;
Αντιλαμβάνεστε υποθέτω, τι συνέπειες θα έχει για όλους, ακόμα και για χώρες που δεν υπέγραψαν εξ αρχής αυτό το νομοσχέδιο, έτσι και ψηφιστεί. Οι συνέπειες θα είναι άμεσες και εμμέσως πλην σαφώς θα πρέπει να γίνουν αποδεκτές από παντού, καθώς το χρήμα και το κέρδος είναι καθαρά παγκοσμιοποιημένα και τα μόνα που δε γνωρίζουν σύνορα και φραγμούς.
ΠΗΓΕΣ:
- Ολόκληρο το κείμενο που διέρρευσε στα Αγγλικά (Wikileaks)
- To WikiLeaks δημοσιεύει μυστικά σχέδια της Trans-Pacific Partnership -WikiLeaks publishes secret draft chapter of Trans-Pacific Partnership (The Guardian)
- Ένας τυφώνας απειλεί τους Ευρωπαίους (Η Αυγή)
- H συμφωνία του Trans-Pacific Partnership είναι ακριβώς το αντίθετο απ’την ελεύθερη αγορά – The Trans-Pacific Partnership treaty is the complete opposite of ‘free trade’ (The Guardian)
- Για το καλό του ελεύθερου εμπορίου, βγάλτε το IP απ’το TPP – For Free Trade’s Sake, Get IP Out of the TPP (Huffington Post)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου