Μετά το «δίδυμο των εκτελεστών» της Δημόσιας Υγείας,
Λοβέρδο-Γεωργιάδη, μόνο ως... χαριστική βολή στους Έλληνες, μπορεί να
εκληφθεί μια πιθανή ανάληψη του υπουργείου από τον «θεωρητικό»... του
εγκλήματος.
Σε εφιάλτη για την υγεία εξελίσσονται τα σενάρια ανασχηματισμού της κυβέρνησης Σαμαρά, καθώς στο τραπέζι -μεταξύ άλλων- έχει πέσει και το όνομα του Ηλία Μόσιαλου!....
Αν νομίζετε ότι ο κ. Μόσιαλος ήταν απορροφημένος στην επιστημονική του δραστηριότητα στο LSE όλο το προηγούμενο διάστημα, κάνετε λάθος. Παρά τους βαρύγδουπους αφορισμούς που εκστομίζει κατά καιρούς, όπως ότι «είμαστε έθνος ανάδελφο όσον αφορά στο σύστημα υγείας», ο κ. Μόσιαλος φέρεται να επιθυμεί διακαώς ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή και -γιατί όχι-, ακόμα και υπουργείο.
Σύμφωνα με τη σεναριολογία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να επιδιώκει ενίσχυση της παρουσίας του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς στο κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει από τον επικείμενο ανασχηματισμό, ώστε να δοθεί «προοδευτικότερο πρόσημο» στο υπουργικό συμβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό, ακούγεται το όνομα του Ηλία Μόσιαλου για το πολύπαθο υπουργείο της Υγείας.
Ποια είναι, όμως, η έννοια του «προοδευτικού» στην περίπτωση Μόσιαλου, μόνο ο κ. Βενιζέλος το ξέρει, καθώς πρόκειται για πρόσωπο που υπεραμύνθηκε μέχρι «κόκαλο» των πολιτικών του Μνημονίου επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου. Επιπλέον, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος συζητά το συγκεκριμένο όνομα, καθώς λίγους μήνες πριν φερόταν εξοργισμένος με τον κ. Μόσιαλο. Ο τελευταίος, μαζί με άλλα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υποστήριζε ότι ο κ. Βενιζέλος θα έπρεπε να παραμερίσει από την ηγεσία της κεντροαριστεράς.
Φαίνεται, όμως, ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, είναι ή πιστεύει ότι είναι, «πολύ σκληρός για να πεθάνει» πολιτικά, αν και οι Έλληνες ψηφοφόροι απέδειξαν και στις Ευρωεκλογές ότι δεν ξεχνούν...
Τους τελευταίους μήνες αρθρογραφεί σχετικά συχνά για τις αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, ενώ από τα ενδιαφέροντά του δεν λείπει φυσικά η υγεία -άλλωστε η Πολιτική της Υγείας είναι και το επιστημονικό του αντικείμενο.
Τι θα πρέπει να αναμένουμε, λοιπόν, αν παρ' ελπίδα επαληθευτούν τα σενάρια για το υπουργείο Υγείας; Νέες συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών, οι οποίες θα επιτείνουν τη δυσκολία πρόσβασης των πολιτών σε δημόσιες υπηρεσίες δευτεροβάθμιας υγείας. «Άμεση συγχώνευση των κλινικών στις μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες. Είναι παράλογο να έχουμε 2.000 κλινικές σε σχεδόν 130 νοσοκομεία. Εξίσου παράλογο είναι να υπάρχουν 3 και 4 μικρά νοσοκομεία σ' έναν νομό, αλλά το 80% των περιστατικών να φεύγει και να πηγαίνει σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία άλλων περιοχών. Δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του '50, τότε που δεν υπήρχαν δρόμοι και οι αποστάσεις ήταν μεγάλες» έγραφε στην εφημερίδα «Τα Νέα» το Νοέμβριο του 2013. Λέει δηλαδή, ότι θα μειωθούν πολύτιμα κρεβάτια σε νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων, ενώ οι κάτοικοι της επαρχίας θα διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να νοσηλευτούν, αφού τώρα έχουν δρόμους!
Επίσης, επιθυμεί να μπει «κόφτης» στους εισακτέους σε σχολές υγείας, καθώς «έχουμε πολύ περισσότερους γιατρούς, δικηγόρους, φαρμακοποιούς, αρχιτέκτονες, ταξιτζήδες από ό,τι έχει οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο ανά 1.000 κατοίκους». Μάλιστα, οι αξιολογήσεις για τους νέους επιστήμονες θα ξεκινούν αμέσως μετά το πτυχίο, με στόχο στο ΕΣΥ να μπαίνουν όλο και λιγότεροι υγειονομικοί. Άλλωστε, περιμένει τα επόμενα χρόνια να συνταξιοδοτηθούν μαζικά χιλιάδες γιατροί του ΕΣΥ, οι θέσεις των οποίων από τα μέχρι στιγμής μνημονιακά δεδομένα δεν θα αναπληρωθούν στο σύνολό τους.
Τέλος, προτείνει «συνολικότερη αλλαγή στο φάρμακο. Δεν αρκεί η παρέμβαση στις τιμές, αν δεν ελέγχεται η κατανάλωση» υποστηρίζει, καθώς οι Έλληνες ασθενείς αντιστέκονται μέχρι στιγμής, παρά τα εκβιαστικά μέτρα Λοβέρδου και Γεωργιάδη, να καταφύγουν σε φθηνά εισαγόμενα γενόσημα.
Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα:
Το 2009 ο κ. Μόσιαλος προσγειώνεται στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, με βασική του ιδιότητα αυτή του «εκλεκτού» του Γ. Παπανδρέου. Βεβαίως, δεν τίθεται στην κρίση του ελληνικού λαού, αλλά του χαρίζεται κατευθείαν εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Ως βουλευτής δε σταματά να παρεμβαίνει για θέματα υγείας και αδυνατεί να κρύψει το διακαή του πόθο να αναλάβει το αντίστοιχο υπουργείο. Αντί αυτού, το καλοκαίρι του 2011, ορίζεται υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενώ –σύμφωνα με το βιογραφικό του- διατηρεί την ιδιότητα του συμβούλου του υπουργείου Υγείας. Είναι η εποχή που λειτουργεί ως το δεξί χέρι του πρωθυπουργού.
Το 2003 ο κ. Μόσιαλος επιμελείται και δημοσιεύει μελέτη για το σύστημα Υγείας του Ισραήλ, στην οποία πλέκει το εγκώμιο της ισραηλινής φαρμακοβιομηχανίας φθηνών γενόσημων Teva, εκθειάζοντας το πόσο ασφαλή σκευάσματα παράγει και την αναφέρει ως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το 2009 επικαιροποιεί τη μελέτη, ενισχύοντας μάλιστα τους διθυραμβικούς χαρακτηρισμούς για την Teva.
Το 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου, της οποίας ο κ. Μόσιαλος είναι –τότε- εκπρόσωπος, ανοίγει διάπλατα το δρόμο, ώστε η Teva να κατακλύσει την Ελλάδα με τα πάμφθηνα (αλλά αμφιβόλου ποιότητας, σύμφωνα με τον FDA) σκευάσματα που παράγει σε τρίτες χώρες.
Είναι, όμως, και η εποχή που ο Έλληνας ασθενής παραδίδεται στο πιάτο της Teva (της εταιρείας που εκθείαζε, όλα τα τελευταία χρόνια, ο κ. Μόσιαλος). Η αρχή γίνεται μέσω των διαγωνισμών για την προμήθεια φαρμάκων στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία. Οι όροι τους –που πλέον επιλέγουν μόνο βάση της τιμής και όχι της ποιότητας- είναι βούτυρο στο ψωμί της Teva. Απόδειξη; Η ισραηλινή εταιρεία σαρώνει στη δεύτερη ηλεκτρονική δημοπρασία, κερδίζοντας τα 9 από τα 23 σκευάσματα! Ναι, πρόκειται για την εταιρεία που φιγουράριζε ως «πρότυπο» στις μελέτες δια χειρός Μόσιαλου. Την ίδια εταιρεία που ξεμπρόστιασε για νοθευμένα φάρμακα ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων!
Ο Ανδρέας Λοβέρδος δε, από τη θέση του υπουργού Υγείας, υλοποιεί τις μνημονιακές επιταγές και νομοθετεί τη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας, μέτρο που διατηρεί σε ισχύ και ο Άδωνις Γεωργιάδης και λειτουργεί υπέρ ξένων πολυεθνικών φθηνών γενόσημων.
Αν τώρα, μετά το «δίδυμο των εκτελεστών» της δημόσιας Υγείας, από το αντίστοιχο υπουργείο περάσει και ο «θεωρητικός» του εγκλήματος, τότε το μέλλον για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων, προοιωνίζεται ακόμα πιο ζοφερό.
Αν νομίζετε ότι ο κ. Μόσιαλος ήταν απορροφημένος στην επιστημονική του δραστηριότητα στο LSE όλο το προηγούμενο διάστημα, κάνετε λάθος. Παρά τους βαρύγδουπους αφορισμούς που εκστομίζει κατά καιρούς, όπως ότι «είμαστε έθνος ανάδελφο όσον αφορά στο σύστημα υγείας», ο κ. Μόσιαλος φέρεται να επιθυμεί διακαώς ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή και -γιατί όχι-, ακόμα και υπουργείο.
Σύμφωνα με τη σεναριολογία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να επιδιώκει ενίσχυση της παρουσίας του ΠΑΣΟΚ και της Ελιάς στο κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει από τον επικείμενο ανασχηματισμό, ώστε να δοθεί «προοδευτικότερο πρόσημο» στο υπουργικό συμβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό, ακούγεται το όνομα του Ηλία Μόσιαλου για το πολύπαθο υπουργείο της Υγείας.
Ποια είναι, όμως, η έννοια του «προοδευτικού» στην περίπτωση Μόσιαλου, μόνο ο κ. Βενιζέλος το ξέρει, καθώς πρόκειται για πρόσωπο που υπεραμύνθηκε μέχρι «κόκαλο» των πολιτικών του Μνημονίου επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου. Επιπλέον, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος συζητά το συγκεκριμένο όνομα, καθώς λίγους μήνες πριν φερόταν εξοργισμένος με τον κ. Μόσιαλο. Ο τελευταίος, μαζί με άλλα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υποστήριζε ότι ο κ. Βενιζέλος θα έπρεπε να παραμερίσει από την ηγεσία της κεντροαριστεράς.
Φαίνεται, όμως, ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, είναι ή πιστεύει ότι είναι, «πολύ σκληρός για να πεθάνει» πολιτικά, αν και οι Έλληνες ψηφοφόροι απέδειξαν και στις Ευρωεκλογές ότι δεν ξεχνούν...
Τους τελευταίους μήνες αρθρογραφεί σχετικά συχνά για τις αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, ενώ από τα ενδιαφέροντά του δεν λείπει φυσικά η υγεία -άλλωστε η Πολιτική της Υγείας είναι και το επιστημονικό του αντικείμενο.
Τι θα πρέπει να αναμένουμε, λοιπόν, αν παρ' ελπίδα επαληθευτούν τα σενάρια για το υπουργείο Υγείας; Νέες συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών, οι οποίες θα επιτείνουν τη δυσκολία πρόσβασης των πολιτών σε δημόσιες υπηρεσίες δευτεροβάθμιας υγείας. «Άμεση συγχώνευση των κλινικών στις μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες. Είναι παράλογο να έχουμε 2.000 κλινικές σε σχεδόν 130 νοσοκομεία. Εξίσου παράλογο είναι να υπάρχουν 3 και 4 μικρά νοσοκομεία σ' έναν νομό, αλλά το 80% των περιστατικών να φεύγει και να πηγαίνει σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία άλλων περιοχών. Δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του '50, τότε που δεν υπήρχαν δρόμοι και οι αποστάσεις ήταν μεγάλες» έγραφε στην εφημερίδα «Τα Νέα» το Νοέμβριο του 2013. Λέει δηλαδή, ότι θα μειωθούν πολύτιμα κρεβάτια σε νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων, ενώ οι κάτοικοι της επαρχίας θα διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να νοσηλευτούν, αφού τώρα έχουν δρόμους!
Επίσης, επιθυμεί να μπει «κόφτης» στους εισακτέους σε σχολές υγείας, καθώς «έχουμε πολύ περισσότερους γιατρούς, δικηγόρους, φαρμακοποιούς, αρχιτέκτονες, ταξιτζήδες από ό,τι έχει οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο ανά 1.000 κατοίκους». Μάλιστα, οι αξιολογήσεις για τους νέους επιστήμονες θα ξεκινούν αμέσως μετά το πτυχίο, με στόχο στο ΕΣΥ να μπαίνουν όλο και λιγότεροι υγειονομικοί. Άλλωστε, περιμένει τα επόμενα χρόνια να συνταξιοδοτηθούν μαζικά χιλιάδες γιατροί του ΕΣΥ, οι θέσεις των οποίων από τα μέχρι στιγμής μνημονιακά δεδομένα δεν θα αναπληρωθούν στο σύνολό τους.
Τέλος, προτείνει «συνολικότερη αλλαγή στο φάρμακο. Δεν αρκεί η παρέμβαση στις τιμές, αν δεν ελέγχεται η κατανάλωση» υποστηρίζει, καθώς οι Έλληνες ασθενείς αντιστέκονται μέχρι στιγμής, παρά τα εκβιαστικά μέτρα Λοβέρδου και Γεωργιάδη, να καταφύγουν σε φθηνά εισαγόμενα γενόσημα.
Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα:
Το 2009 ο κ. Μόσιαλος προσγειώνεται στην πολιτική ζωή της Ελλάδας, με βασική του ιδιότητα αυτή του «εκλεκτού» του Γ. Παπανδρέου. Βεβαίως, δεν τίθεται στην κρίση του ελληνικού λαού, αλλά του χαρίζεται κατευθείαν εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Ως βουλευτής δε σταματά να παρεμβαίνει για θέματα υγείας και αδυνατεί να κρύψει το διακαή του πόθο να αναλάβει το αντίστοιχο υπουργείο. Αντί αυτού, το καλοκαίρι του 2011, ορίζεται υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενώ –σύμφωνα με το βιογραφικό του- διατηρεί την ιδιότητα του συμβούλου του υπουργείου Υγείας. Είναι η εποχή που λειτουργεί ως το δεξί χέρι του πρωθυπουργού.
Το 2003 ο κ. Μόσιαλος επιμελείται και δημοσιεύει μελέτη για το σύστημα Υγείας του Ισραήλ, στην οποία πλέκει το εγκώμιο της ισραηλινής φαρμακοβιομηχανίας φθηνών γενόσημων Teva, εκθειάζοντας το πόσο ασφαλή σκευάσματα παράγει και την αναφέρει ως το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το 2009 επικαιροποιεί τη μελέτη, ενισχύοντας μάλιστα τους διθυραμβικούς χαρακτηρισμούς για την Teva.
Το 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου, της οποίας ο κ. Μόσιαλος είναι –τότε- εκπρόσωπος, ανοίγει διάπλατα το δρόμο, ώστε η Teva να κατακλύσει την Ελλάδα με τα πάμφθηνα (αλλά αμφιβόλου ποιότητας, σύμφωνα με τον FDA) σκευάσματα που παράγει σε τρίτες χώρες.
Είναι, όμως, και η εποχή που ο Έλληνας ασθενής παραδίδεται στο πιάτο της Teva (της εταιρείας που εκθείαζε, όλα τα τελευταία χρόνια, ο κ. Μόσιαλος). Η αρχή γίνεται μέσω των διαγωνισμών για την προμήθεια φαρμάκων στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία. Οι όροι τους –που πλέον επιλέγουν μόνο βάση της τιμής και όχι της ποιότητας- είναι βούτυρο στο ψωμί της Teva. Απόδειξη; Η ισραηλινή εταιρεία σαρώνει στη δεύτερη ηλεκτρονική δημοπρασία, κερδίζοντας τα 9 από τα 23 σκευάσματα! Ναι, πρόκειται για την εταιρεία που φιγουράριζε ως «πρότυπο» στις μελέτες δια χειρός Μόσιαλου. Την ίδια εταιρεία που ξεμπρόστιασε για νοθευμένα φάρμακα ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων!
Ο Ανδρέας Λοβέρδος δε, από τη θέση του υπουργού Υγείας, υλοποιεί τις μνημονιακές επιταγές και νομοθετεί τη συνταγογράφηση δραστικής ουσίας, μέτρο που διατηρεί σε ισχύ και ο Άδωνις Γεωργιάδης και λειτουργεί υπέρ ξένων πολυεθνικών φθηνών γενόσημων.
Αν τώρα, μετά το «δίδυμο των εκτελεστών» της δημόσιας Υγείας, από το αντίστοιχο υπουργείο περάσει και ο «θεωρητικός» του εγκλήματος, τότε το μέλλον για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων, προοιωνίζεται ακόμα πιο ζοφερό.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου