Aπό τον Νίκο Ελευθερόγλου
neleftheroglou@dimokratianews.gr
Δεν χρειάστηκε να
στεγνώσει καν το μελάνι του εκλογικού αποτελέσματος και ο σύντροφος
Αλέξης (Τσίπρας) έκανε την πρώτη μετατόπιση προς τα… δεξιά. Ή, για να
είμαστε ακριβέστεροι, προς τον μεγάλο συνασπισμό. Διότι μπορεί να μας
τύφλωσε με το προεκλογικό του σποτ «πρώτη φορά Αριστερά», αλλά με το καλημέρα και μάλιστα
ενώπιος ενωπίω με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια φρόντισε
να δώσει τα διαπιστευτήριά του για το μεγάλο κυβερνητικό βήμα.
Με αυτόν τον τρόπο έπραξε το
αυτονόητο, για να πάψει να φοβίζει τους «συντηρητικούς» ψηφοφόρους που
ιδιαίτερα σε εποχές κρίσης γίνονται ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Οποιοσδήποτε διαβάσει προσεκτικά τις δηλώσεις που έκανε μιλώντας για την
επομένη των εκλογών διαπιστώνει τη στροφή προς τον κυβερνητισμό που
κάνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανώς απαλλαγμένος από το άγχος και τις
πιέσεις που του ασκούσαν οι εσωκομματικές συνιστώσες και βλέποντας ότι
αν δεν κάνει συμμαχίες δεν πρόκειται ποτέ να γίνει κυβέρνηση, μια και οι
αυτοδυναμίες μοιάζουν με όνειρο θερινής νυκτός, ξεκίνησε ήδη την
προσγείωση στην πραγματικότητα.
Μπορεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να
χρειάστηκε να κερδίσει τις εκλογές για να ξεχάσει τα «έξω οι βάσεις –
έξω οι Αμερικανοί – έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ», ο Αλέξης Τσίπρας όμως
φρόντισε να το κάνει για να μπει βασικός μέτοχος στα φιλέτα της
εξουσίας. Ενας συνεταίρος εν αναμονή και δυνάμει έτοιμος για όλα.
Αντί του «σήμερα ψηφίζουμε και αύριο
φεύγουν» ο Τσίπρας επέλεξε να ζητήσει από τον πρωθυπουργό και κατ’
επέκταση από τον Βενιζέλο να τον ρωτήσουν ποιον θα βάλουν επίτροπο,
ποιον θα διορίσουν στην Τράπεζα της Ελλάδος ως διοικητή και, ως κερασάκι
της στροφής του, «άδειασε» και τους ευρωσκεπτικιστές δηλώνοντας οπαδός
μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα σταματήσει τις αιτίες που δημιουργούν τον
ευρωσκεπτικισμό. Άρα ξεχάστε τα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»,
σύντροφοι της τρόικας, και είμαι εδώ ως αξιόπιστος εταίρος για την
επόμενη ημέρα.
Για τα μάτια του κόσμου βέβαια τόσο η
κυβέρνηση όσο και ο Αλέξης Τσίπρας κράτησαν φραστικά υψηλούς τόνους,
κάτι που δεν θα σταματήσει τουλάχιστον ως τον «ιστορικό συμβιβασμό» που
βρίσκεται καθ’ οδόν.
Κάτι μου λέει ότι κάποιοι στας
Ευρώπας τρίβουν τα χέρια τους, μια και η Ελλάδα βαδίζει στα χνάρια της
Γερμανίας τέσσερα χρόνια μετά το Μνημόνιο. Αποστολή, όπως θα έλεγαν και
οι γνωρίζοντες τα μυστικά των διαδρόμων, εξετελέσθη. Εκτός αν η γραφή
του Πάολο Κοέλιο περί του «όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν οι θεοί
χαμογελούν» έρθει και ανατρέψει και πάλι τα πράγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου