Γράφει η Θάλεια ΧούνταΗ 29η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης, ημέρα τιμής και ημέρα σκέψης. Μνήμης για την Βασιλεύουσα, την Πόλη των Πόλεων, το παγκόσμιο στολίδι των τεχνών, των επιστημών και ό,τι άλλου καλού συνέβη στα χίλια χρόνια παρουσίας. Τιμής για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά...
του Ελληνισμού, τον Μαχητή που με το αίμα του έδωσε στην
παγκόσμια ιστορία ακόμη ένα φωτεινό παράδειγμα ήθους, αρετής και θάρρους. Σκέψης για όλα αυτά που υπήρξαν, για τις αιτίες της πτώσης, για την ιστορική συνέχεια που εγγίζει τις ημέρες μας.
Ποιος έχει επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη και δεν θα θυμάται για όλη την ζωή του τον αέρα της μεγαλοπρέπειας, της ομορφιάς και της νοσταλγίας. Ποιος Έλληνας στην ψυχή και το φρόνημα δεν άφησε το δάκρυ να κυλήσει στα μάτια του, βλέποντας την Πόλη με τα ζωντανά μνημεία της και τις σκιές των ηρώων να τριγυρνούν παντού και αναπολώντας όλα όσα σημαίνει με την διαχρονική της αξία.
Ό,τι και αν γίνει, όσα χρόνια και αν περάσουν, μέσα στην αγνή Ελληνική καρδιά η Πόλη έχει την δική της τιμητική θέση, την δική της ιστορική αξία και πάνω απ’ όλα έχει τον μεγάλο εσωτερικό πόθο για τα μελλούμενα. Από εμάς ποτέ δεν χάθηκε και ποτέ δεν πρόκειται να ξεχαστεί, γιατί ξεχνιέται μόνο ό,τι λησμονιέται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου