Mια συμφωνία που υπεγράφη σήμερα μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχο (Ι) Ευάγγελο Τουρνά και τον Διοικητή των Αεροπορικών Δυνάμεων της Βουλγαρίας, Υποπτέραρχο Konstantin Popof, ενδεχομένως να κρύβει κινδύνους ελληνικής εμπλοκής στην διαμάχη Ρωσίας - ΗΠΑ για την ουκρανική κρίση.
Αυτό υπαινίσσεται το Defencenet, εκτιμώντας πως η συμφωνία αυτή «φωτογραφίζει» ουσιαστικά την συνδρομή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας για την αντιμετώπιση σε περίπτωση κρίσης –και όχι μόνο- της ρωσικής Αεροπορίας στη Μαύρη Θάλασσα. Η συμφωνία αποτελεί επέκταση ανάλογης συμφωνίας του 2010, αλλά τότε αυτή κινείτο στο πλαίσιο της τρομοκρατίας και των πολιτικών αεροσκαφών τα οποία μπορεί να είχαν υποστεί αεροπειρατεία...
Σήμερα όμως και κάτω από το βάρος των πρόσφατων γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ουκρανία και την Κριμαία αποκτά εντελώς νέες, διαφορετικές όσο και επίφοβες για τα εθνικά συμφέροντα προεκτάσεις. Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΑ, ελληνική και βουλγαρική αεροπορία υπέγραψαν συμφωνία «τεχνικής διευθέτησης» (Technical Arrangement) σύμφωνα με την οποία καθορίζονται τα αναγκαία μέσα καθώς και οι διαδικασίες εκτέλεσης Διασυνοριακών Επιχειρήσεων για Εναέρια Αστυνόμευση (Cross Border Operations for Air Policing) του Εναέριου Χώρου των δύο κρατών.
Το παραπάνω με απλά λόγια σημαίνει ότι ελληνικά μαχητικά –ο αριθμός και ο τύπος των οποίων ήδη έχει γνωστοποιηθεί στη βουλγαρική πλευρά και αφορούν τα μαχητικά της QRA της δύναμης αμεσης αντίδρασης - θα αναλαμβάνουν αποστολές αναγνώρισης και αναχαίτισης αγνώστων ιχνών τα οποία εισέρχονται στον βουλγαρικό εναέριο χώρο ή το FIR ή πετούν πλησίον αυτού, και που η βουλγαρική Αεροπορία δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί για διάφορους λόγους. Τα άγνωστα αυτά ίχνη, προφανώς δεν αφορούν ΝΑΤΟϊκα αεροσκάφη στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας καθώς οι πτήσεις τους και είναι γνωστοποιημένες εκ των προτέρων στο πλαίσιο της Συμμαχίας αλλά αεροσκάφη τα οποία είναι από τρίτες χώρες. Δηλαδή τα "άγνωστα ίχνη" για τα οποία μπορεί να ζητηθεί η ελληνική αεροπορική συνδρομή μπορεί να είναι μόνο ρωσικά μαχητικά, και τίποτα άλλο...
Άλλωστε είναι πρόσφατα τα παραδείγματα όπου ρωσικά αεροσκάφη αναγνώρισης IL-20 Coot πέταξαν στην Μαύρη Θάλασσα και αναχαιτίστηκαν από τουρκικά μαχητικά ενώ αυτά έφτασαν έως και τις παρυφές του βουλγαρικού FIR. Η βουλγαρική Αεροπορία στερείται των επιχειρησιακών εκείνων δυνατοτήτων για να την πραγματοποίηση αποστολών αναχαίτισης επί 24ωρου βάσεως εξαιτίας του χαμηλού επιπέδου διαθεσιμότητας των μαχητικών αναχαίτισης που διαθέτει. Αυτά δεν φτάνουν στον αριθμό ούτε μιας Μοίρας –σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα των 18 με 20 αεροσκαφών- καθώς διατίθενται μόνο 12 MiG-29S.
Ο πολύ μικρός αριθμός των αναχαιτιστικών της βουλγαρικής Αεροπορίας, με ζήτημα τα μισά να βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, είναι ο σημαντικότερος λόγος που κάποιοι θέλησαν να δώσουν στην Ελλάδα την ευθύνη αναχαιτίσεων εντός της Βουλγαρίας βάζοντας όμως έτσι σε κίνδυνο τα μαχητικά της ΠΑ να αναγνωρίζουν και να αναχαιτίζουν ρωσικά αεροσκάφη. Πρόκειται ασφαλέστατα για μια βεβιασμένη και επιπόλαιη κίνηση, ιδιαίτερα σήμερα όπου οι σχέσεις ΝΑΤΟ και Ρωσίας βρίσκονται σε διαρκή ένταση, και η Ελλάδα εισέρχεται έτσι σε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, τονίζει συμπερασματικά η ανάλυση του Defencenet.
ΠΗΓΗ
Αυτό υπαινίσσεται το Defencenet, εκτιμώντας πως η συμφωνία αυτή «φωτογραφίζει» ουσιαστικά την συνδρομή της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας για την αντιμετώπιση σε περίπτωση κρίσης –και όχι μόνο- της ρωσικής Αεροπορίας στη Μαύρη Θάλασσα. Η συμφωνία αποτελεί επέκταση ανάλογης συμφωνίας του 2010, αλλά τότε αυτή κινείτο στο πλαίσιο της τρομοκρατίας και των πολιτικών αεροσκαφών τα οποία μπορεί να είχαν υποστεί αεροπειρατεία...
Σήμερα όμως και κάτω από το βάρος των πρόσφατων γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ουκρανία και την Κριμαία αποκτά εντελώς νέες, διαφορετικές όσο και επίφοβες για τα εθνικά συμφέροντα προεκτάσεις. Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΑ, ελληνική και βουλγαρική αεροπορία υπέγραψαν συμφωνία «τεχνικής διευθέτησης» (Technical Arrangement) σύμφωνα με την οποία καθορίζονται τα αναγκαία μέσα καθώς και οι διαδικασίες εκτέλεσης Διασυνοριακών Επιχειρήσεων για Εναέρια Αστυνόμευση (Cross Border Operations for Air Policing) του Εναέριου Χώρου των δύο κρατών.
Το παραπάνω με απλά λόγια σημαίνει ότι ελληνικά μαχητικά –ο αριθμός και ο τύπος των οποίων ήδη έχει γνωστοποιηθεί στη βουλγαρική πλευρά και αφορούν τα μαχητικά της QRA της δύναμης αμεσης αντίδρασης - θα αναλαμβάνουν αποστολές αναγνώρισης και αναχαίτισης αγνώστων ιχνών τα οποία εισέρχονται στον βουλγαρικό εναέριο χώρο ή το FIR ή πετούν πλησίον αυτού, και που η βουλγαρική Αεροπορία δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί για διάφορους λόγους. Τα άγνωστα αυτά ίχνη, προφανώς δεν αφορούν ΝΑΤΟϊκα αεροσκάφη στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας καθώς οι πτήσεις τους και είναι γνωστοποιημένες εκ των προτέρων στο πλαίσιο της Συμμαχίας αλλά αεροσκάφη τα οποία είναι από τρίτες χώρες. Δηλαδή τα "άγνωστα ίχνη" για τα οποία μπορεί να ζητηθεί η ελληνική αεροπορική συνδρομή μπορεί να είναι μόνο ρωσικά μαχητικά, και τίποτα άλλο...
Άλλωστε είναι πρόσφατα τα παραδείγματα όπου ρωσικά αεροσκάφη αναγνώρισης IL-20 Coot πέταξαν στην Μαύρη Θάλασσα και αναχαιτίστηκαν από τουρκικά μαχητικά ενώ αυτά έφτασαν έως και τις παρυφές του βουλγαρικού FIR. Η βουλγαρική Αεροπορία στερείται των επιχειρησιακών εκείνων δυνατοτήτων για να την πραγματοποίηση αποστολών αναχαίτισης επί 24ωρου βάσεως εξαιτίας του χαμηλού επιπέδου διαθεσιμότητας των μαχητικών αναχαίτισης που διαθέτει. Αυτά δεν φτάνουν στον αριθμό ούτε μιας Μοίρας –σύμφωνα με τα Νατοϊκά πρότυπα των 18 με 20 αεροσκαφών- καθώς διατίθενται μόνο 12 MiG-29S.
Ο πολύ μικρός αριθμός των αναχαιτιστικών της βουλγαρικής Αεροπορίας, με ζήτημα τα μισά να βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, είναι ο σημαντικότερος λόγος που κάποιοι θέλησαν να δώσουν στην Ελλάδα την ευθύνη αναχαιτίσεων εντός της Βουλγαρίας βάζοντας όμως έτσι σε κίνδυνο τα μαχητικά της ΠΑ να αναγνωρίζουν και να αναχαιτίζουν ρωσικά αεροσκάφη. Πρόκειται ασφαλέστατα για μια βεβιασμένη και επιπόλαιη κίνηση, ιδιαίτερα σήμερα όπου οι σχέσεις ΝΑΤΟ και Ρωσίας βρίσκονται σε διαρκή ένταση, και η Ελλάδα εισέρχεται έτσι σε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, τονίζει συμπερασματικά η ανάλυση του Defencenet.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου