Ὅλοι
ἐκεῖνοι ποὺ διὰ τοῦ ἐπιχειρήματος τῆς «ασυγκράτητης παρόρμησης της
στιγμής, εξαιτίας της τύφλωσης που προκαλεί η στέρηση και η πείνα»,
δικαιολογοῦν τὴν ἐνέργειαν ἑνὸς καθάρματος νὰ διοχετεύσῃ τὸ σιχαμερὸν
του γενετικὸν ὑλικὸν σ᾿ ἕνα κοριτσάκι καὶ μετὰ νὰ τοῦ πολτοποιήσῃ τὴν
κεφαλήν, κατὰ βάσιν ἀπεργάζονται τὴν δικὴ των ἠθικὴν ἀπαλλαγὴν ἐκ τῶν
ἀποτελεσμάτων τῆς ἐμμονῆς των εἰς τὸ πανάρχαιον «μοναχικὸν πάθος» των.
Παμμάλαξ! Τὸ καθαρματίδιον τῆς Πάρου δὲν ἦτο «στερημένο καὶ πεινασμένο». Ἦτο χορτᾶτον καὶ εὐχαριστημένον.
Ἁπλῶς, ἔχον κορεσθεῖ ἐκ τῆς ἐπιβασίας
διαφόρων παρεπιδημούντων ἐκφύλων ὡς ἐλόγου σου, προσεπάθησε νὰ δῇ ἂν
ἀκόμη δύναται νὰ «βολέψῃ» καὶ τὰ «κατώτερα ὄντα» τῆς πίστεώς του. Τὰς
γυναίκας…Φρέαντλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου