Ξηλώνουν κάθε δομή κοινωνικού κράτους
μας έχει απομείνει γράφει πρωτοσέλιδα η Εφημερίδα των Συντακτών. Κι αυτό
την στιγμή που όλη η ελληνική κοινωνία είναι σε αδιέξοδο με τραγικά
αποτελέσματα...
«Αυξήθηκαν 30% οι αυτοκτονίες στη Δ. Ελλάδα» τιτλοφορούσε το ρεπορτάζ
του το Σαββάτο ο Μάκης Νοδάρος στην «Ελευθεροτυπία» και στο οποίο
τόνιζε: «Σε αδιέξοδο και απόγνωση βρίσκονται τα δύο τελευταία χρόνια
χιλιάδες πολίτες της Δυτικής Ελλάδας που βιώνουν την εξαθλίωση λόγω της
οικονομικής κρίσης. Την ίδια ώρα κρατικοί υπάλληλοι και "επαγγελματίες"
παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αδιαφορώντας για τα όσα συμβαίνουν
γύρω τους, μοιράζουν το κρατικό χρήμα με αδιαφανείς η σκανδαλώδεις
διαδικασίες στους γνωστούς "εργολάβους"».
Από το ίδιο δημοσίευμα διαβάζουμε τα λεγόμενα της προϊσταμένης της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών Αγγελικής Τζιόλα είναι συγκλονιστικά. «Τα δύο τελευταία χρόνια υπάρχει μια...
Σημαντική αύξηση, πάνω από 30%, των κρουσμάτων αυτοκτονίας στη Δυτική Ελλάδα που αφορούν κυρίως πολίτες που προέρχονται από τις παραγωγικές τάξεις. Ανθρωποι νοικοκυραίοι μέχρι χθες, που είδαν ξαφνικά να καταστρέφονται οικονομικά, πιεζόμενοι αφόρητα, έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Το φαινόμενο μας έχει συγκλονίσει όλους...» και συμπληρώνει ότι σε αυτή την τραγική κατάσταση δεν υπάρχει τρόπος αντίδρασης προκειμένου οι ευρισκόμενοι σε οικονομικό αδιέξοδο πολίτες να σταματήσουν να αυτοκτονούν.
Χτες επίσης, το «Πρώτο Θέμα» είχε ένα σοκαριστικό ρεπορτάζ για το τι επικρατεί στους χώρους δουλειάς, για τους «τυχερούς» που ακόμα έχουν το «προνόμιο» να εργάζονται. Το παράδειγμα μιας βιοτεχνίας στο Περιστέρι,απ’ όπου είναι το φωτορεπορτάζ της φυλλάδας είναι απόλυτα ενδεικτικό στο τι επικρατεί στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζουν «χώρους παραγωγής». Αθλιες συνθήκες δουλειάς, μισθοί πείνας που κυμαίνονται από 2,5 μέχρι 3 ευρώ την ώρα.
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω παρά να δώσουμε τον λόγο –απ’ το ίδιο δημοσίευμα σε ένα νέο παιδί, τον Περικλή Λαφίτη, που σπούδασε μηχανολόγος και αφού προσπάθησε μάταια να βρει εργασία στο αντικείμενο του, μένοντας άνεργος για αρκετούς μήνες, κατέληξε να δουλεύει οδηγός με 2,5 ευρώ την ώρα: «Το ξέρω ότι είναι πολύ λίγα, όμως δεν έβρισκα αλλού δουλειά. Ημουν άνεργος εδώ και οκτώ μήνες… Ηθελα να ακολουθήσω αυτό που είχε σπουδάσει, όμως ξέρω ότι αυτό λόγω της κατάστασης ίσως και να μην γίνει ποτέ … Ο πατέρας μου, που είναι χειριστής σκαπτικού μηχανήματος έχασε την δουλειά του λόγω της κατακόρυφης πτώσης που έχει η οικοδομή. Ούτε η μητέρα μου, όμως, όσο κι αν προσπαθεί, δεν μπορεί να βρει δουλειά. Ζούμε ουσιαστικά από τους παππούδες μας που μας βοηθούν οικονομικά, αν και οι συντάξεις που παίρνουν δεν φτάνουν καλά-καλά για τους ίδιους».
Ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του ένα πράγμα έχουν στο μυαλό τους. Να μην υπάρξουν δυναμικές λαϊκές αντιδράσεις, να μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, που επόμενη σκηνή έχει την επιβολή νέων δυσβάσταχτων αντιλαϊκών μέτρων με την επιβολή νέου Μνημονίου, κάτι που ανακοίωσαν ότι ήδη ετοιμάζεται ο Μάριο Ντράγκι, και ο Γερούν Ντέισελμπλουμ,
Την ιστορία με το πείραμα του Παυλώφ, πιθανόν να την γνωρίζετε (σκυλιά, τροφή, δέσμη φωτός). Εκεί βασίζεται το παρακάτω περιστατικό που φέρεται ότι είναι αληθινό και συνέβη επί τουρκοκρατίας:
Όταν επαναστάτησε η Κρήτη ο Σουλτάνος έστειλε το ιππικό του για να καταστείλει και να πνίξει στο αίμα ουσιαστικά, την εξέγερση. Τα άλογα μπήκαν στο αμπάρι και η τροφή τους, ο σανός στο κατάστρωμα. Όμως το πλοίο βρέθηκε σε μεγάλη θαλασσοταραχή, ο σανός βράχηκε και καταστράφηκε.
Μετά από μερικές ώρες τα νηστικά άλογα άρχισαν να χλιμιντρίζουν και να πηγαίνουν πέρα δώθε στο αμπάρι προκαλώντας επικίνδυνες ταλαντεύσεις στο καράβι. Ο καπετάνιος στράφηκε προς το διοικητή της ίλης.
«Μπέη, κάνε κάτι γιατί θα βουλιάξουμε.»
Εκείνος το σκέφτηκε και φώναξε το σαλπιγκτή.
«Βάρα συσσίτιο», του είπε.
Ο σαλπιγκτής έκανε ότι του είπαν. Τα άλογα, που ζούσαν στο στρατόπεδο και έτρωγαν μαζί με τους στρατιώτες, σαν άκουσαν τη γνώριμη μουσική πιστέψανε ότι θα φάνε και ηρέμησαν.
Το καράβι προχώρησε για αρκετή ώρα μέχρι που τα άλογα άρχισαν πάλι να ανησυχούν και να χοροπηδάνε στο αμπάρι.
«Βάρα συσσίτιο», ξαναείπε ο διοικητής.
Για άλλη μια φορά τα άλογα πίστεψαν ότι θα φάνε και ηρέμησαν.
Αυτό συνέβαινε μέχρι που το πλοίο έφτασε στην Κρήτη με το πλήρωμα και τους στρατιώτες σώους -και τα άλογα ξεθεωμένα από την πείνα.
Κάτι τέτοιο επιχειρεί να κάνει σήμερα ο Σαμαράς. Να δώσει φρούδες ελπίδες στον κόσμο, αυτός να μην αντιδράει και ο ίδιος και η κλίκα του να δώσουν το ολοκληρωτικό χτύπημα στην ελληνική κοινωνία.
ΠΗΓΗ
Από το ίδιο δημοσίευμα διαβάζουμε τα λεγόμενα της προϊσταμένης της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών Αγγελικής Τζιόλα είναι συγκλονιστικά. «Τα δύο τελευταία χρόνια υπάρχει μια...
Σημαντική αύξηση, πάνω από 30%, των κρουσμάτων αυτοκτονίας στη Δυτική Ελλάδα που αφορούν κυρίως πολίτες που προέρχονται από τις παραγωγικές τάξεις. Ανθρωποι νοικοκυραίοι μέχρι χθες, που είδαν ξαφνικά να καταστρέφονται οικονομικά, πιεζόμενοι αφόρητα, έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Το φαινόμενο μας έχει συγκλονίσει όλους...» και συμπληρώνει ότι σε αυτή την τραγική κατάσταση δεν υπάρχει τρόπος αντίδρασης προκειμένου οι ευρισκόμενοι σε οικονομικό αδιέξοδο πολίτες να σταματήσουν να αυτοκτονούν.
Χτες επίσης, το «Πρώτο Θέμα» είχε ένα σοκαριστικό ρεπορτάζ για το τι επικρατεί στους χώρους δουλειάς, για τους «τυχερούς» που ακόμα έχουν το «προνόμιο» να εργάζονται. Το παράδειγμα μιας βιοτεχνίας στο Περιστέρι,απ’ όπου είναι το φωτορεπορτάζ της φυλλάδας είναι απόλυτα ενδεικτικό στο τι επικρατεί στα σύγχρονα κάτεργα που ονομάζουν «χώρους παραγωγής». Αθλιες συνθήκες δουλειάς, μισθοί πείνας που κυμαίνονται από 2,5 μέχρι 3 ευρώ την ώρα.
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω παρά να δώσουμε τον λόγο –απ’ το ίδιο δημοσίευμα σε ένα νέο παιδί, τον Περικλή Λαφίτη, που σπούδασε μηχανολόγος και αφού προσπάθησε μάταια να βρει εργασία στο αντικείμενο του, μένοντας άνεργος για αρκετούς μήνες, κατέληξε να δουλεύει οδηγός με 2,5 ευρώ την ώρα: «Το ξέρω ότι είναι πολύ λίγα, όμως δεν έβρισκα αλλού δουλειά. Ημουν άνεργος εδώ και οκτώ μήνες… Ηθελα να ακολουθήσω αυτό που είχε σπουδάσει, όμως ξέρω ότι αυτό λόγω της κατάστασης ίσως και να μην γίνει ποτέ … Ο πατέρας μου, που είναι χειριστής σκαπτικού μηχανήματος έχασε την δουλειά του λόγω της κατακόρυφης πτώσης που έχει η οικοδομή. Ούτε η μητέρα μου, όμως, όσο κι αν προσπαθεί, δεν μπορεί να βρει δουλειά. Ζούμε ουσιαστικά από τους παππούδες μας που μας βοηθούν οικονομικά, αν και οι συντάξεις που παίρνουν δεν φτάνουν καλά-καλά για τους ίδιους».
Ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του ένα πράγμα έχουν στο μυαλό τους. Να μην υπάρξουν δυναμικές λαϊκές αντιδράσεις, να μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, που επόμενη σκηνή έχει την επιβολή νέων δυσβάσταχτων αντιλαϊκών μέτρων με την επιβολή νέου Μνημονίου, κάτι που ανακοίωσαν ότι ήδη ετοιμάζεται ο Μάριο Ντράγκι, και ο Γερούν Ντέισελμπλουμ,
Την ιστορία με το πείραμα του Παυλώφ, πιθανόν να την γνωρίζετε (σκυλιά, τροφή, δέσμη φωτός). Εκεί βασίζεται το παρακάτω περιστατικό που φέρεται ότι είναι αληθινό και συνέβη επί τουρκοκρατίας:
Όταν επαναστάτησε η Κρήτη ο Σουλτάνος έστειλε το ιππικό του για να καταστείλει και να πνίξει στο αίμα ουσιαστικά, την εξέγερση. Τα άλογα μπήκαν στο αμπάρι και η τροφή τους, ο σανός στο κατάστρωμα. Όμως το πλοίο βρέθηκε σε μεγάλη θαλασσοταραχή, ο σανός βράχηκε και καταστράφηκε.
Μετά από μερικές ώρες τα νηστικά άλογα άρχισαν να χλιμιντρίζουν και να πηγαίνουν πέρα δώθε στο αμπάρι προκαλώντας επικίνδυνες ταλαντεύσεις στο καράβι. Ο καπετάνιος στράφηκε προς το διοικητή της ίλης.
«Μπέη, κάνε κάτι γιατί θα βουλιάξουμε.»
Εκείνος το σκέφτηκε και φώναξε το σαλπιγκτή.
«Βάρα συσσίτιο», του είπε.
Ο σαλπιγκτής έκανε ότι του είπαν. Τα άλογα, που ζούσαν στο στρατόπεδο και έτρωγαν μαζί με τους στρατιώτες, σαν άκουσαν τη γνώριμη μουσική πιστέψανε ότι θα φάνε και ηρέμησαν.
Το καράβι προχώρησε για αρκετή ώρα μέχρι που τα άλογα άρχισαν πάλι να ανησυχούν και να χοροπηδάνε στο αμπάρι.
«Βάρα συσσίτιο», ξαναείπε ο διοικητής.
Για άλλη μια φορά τα άλογα πίστεψαν ότι θα φάνε και ηρέμησαν.
Αυτό συνέβαινε μέχρι που το πλοίο έφτασε στην Κρήτη με το πλήρωμα και τους στρατιώτες σώους -και τα άλογα ξεθεωμένα από την πείνα.
Κάτι τέτοιο επιχειρεί να κάνει σήμερα ο Σαμαράς. Να δώσει φρούδες ελπίδες στον κόσμο, αυτός να μην αντιδράει και ο ίδιος και η κλίκα του να δώσουν το ολοκληρωτικό χτύπημα στην ελληνική κοινωνία.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου