Τελικά πολλές οι ομοιότητες ...
Το 2000 η κυβέρνηση της Βολιβίας ιδιωτικοποίησε την παροχή νερού
(που ήταν δημόσιο αγαθό- έτσι όπως του αρμόζει, άλλωστε), με απαίτηση
της federal reserve. Από το 1950 έως το 1980 το ΔΝΤ και η federal
reserve ανέλαβαν την «βελτίωση» της οικονομίας της χώρας. Καθ” όλη την
διάρκεια της «προσπάθειας για ....οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη» το
ΔΝΤ σε συνεργασία με την κυβέρνηση της χώρας επέβαλαν την ιδιωτικοποίηση
δημόσιων οργανισμών όπως π.χ. αεροπορικές γραμμές, δημόσιες
επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, το εθνικό σιδηροδρομικό σύστημα και τέλος το
1999 την υπηρεσία δημόσιας ύδρευσης και αποχέτευσης (σας θυμίζει
κάτι;;;).
Οι πολυεθνικές εταιρίες (εταιρεία
Bechtel) που ανέλαβαν να διαχειρίζονται το νερό τριπλασίασαν την τιμή
του, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει. Στην Βολιβία
εκείνη πια την εποχή σχεδόν τα 2/3 των πολιτών ζούσαν κάτω από τα όρια
της φτώχιας και το ετήσιο εισόδημα βρισκόταν μόλις στα 950 δολάρια.
Τα
νότια προάστια της πόλης Κοτσαμπάμπα (βόρεια βρίσκεται το τροπικό δάσος
Τσαπάρε, που ήταν άνδρο εμπορίου ναρκωτικών με την ανοχή των κρατικών
αρχών), δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι -που
στην πλειοψηφία τους ήταν οικονομικά ανίσχυροι- δημιούργησαν μόνοι τους
δεξαμενές που μάζευαν το νερό της βροχής ώστε να το φιλτράρουν και να το
χρησιμοποιούν χωρίς να έχουν κόστος. Το βολιβιανό κράτος όμως, για να
προστατεύσει τα συμφέροντα των ιδιωτών απαγόρεψε την συλλογή νερού και
δημιούργησε ένα σώμα αστυνομικών που αποκλειστική δουλειά τους ήταν να
ελέγχουν τα σπίτια και να καταστρέφουν τις δεξαμενές!
Οι κάτοικοι
ξεσηκώθηκαν, γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής εταιρείας και της
νομαρχίας της περιοχής και ακύρωσαν με τις κινητοποιήσεις τους την
ιδιωτικοποίηση του νερού. Ο αγώνας αυτός βέβαια δεν ήταν ανώδυνος.
Πολιτικά δικαιώματα καταστρατηγήθηκαν, άνθρωποι τραυματίστηκαν, κάποιοι
τυφλώθηκαν από ρήψη χημικών, υπήρξαν ακόμα και νεκροί…
Από τους ντόπιους ονομάζεται «la guerra del agua» δηλαδή «ο πόλεμος του νερού».
Για
όσους «κόπτονται» υπέρ της ιδιωτικοποίησης του νερού: «Κύριοι, η
επιστημονική έρευνα και η παγκόσμια εμπειρία, σας αφήνουν
εκτεθειμένους»…
Επειδή και στην Ελλάδα έχει ανοίξει το θέμα της
ιδιωτικοποίησης του νερού η μελέτη δεκατεσσάρων φοιτητών του ΕΜΠ, από το
διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Επιστήμη και Τεχνολογία
Υδατικών Πόρων», οι οποίοι μελέτησαν μία προς μία όλες τις περιπτώσεις
ιδιωτικοποιήσεων του νερού παγκοσμίως και τις παρουσίασαν πρόσφατα σε
εργασία με τίτλο «Υδατικοί πόροι, υποδομές και υπηρεσίες νερού:
Ιδιωτικοποίηση ή κοινωνικοποίηση» (Επικεφαλής της μελέτης ήταν οι
διδάσκοντες Δημήτρης Κουτσογιάννης και Ανδρέας Ευστρατιάδης).
Από
τη Βολιβία, την Τανζανία και την Αργεντινή μέχρι τη Γαλλία και τον
Καναδά η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες φέρει σε γενικές γραμμές τα
εξής χαρακτηριστικά: «Σκανδαλώδη περιθώρια κέρδους για τους ιδιώτες,
άνιση πρόσβαση στο νερό των χαμηλών κυρίως εισοδηματικών τάξεων, αύξηση
τιμολογίων, αθέτηση υποσχέσεων από πλευράς εταιρειών για επενδύσεις στο
δίκτυο, σκανδαλώδεις όρους παραχώρησης, αδιαφανείς διαδικασίες στις
συμβάσεις, περιβαλλοντικούς κινδύνους, απολύσεις, απώλεια τεχνογνωσίας»,
ανέφερε η τοπογράφος μηχανικός του ΑΠΘ Ευστρατία Σεπετζή.
ΠΗΓΕΣ
http://blogs.sch.gr/lykkarea/2013/08/19/%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE-tambien-la-lluvia-%CF%84%CE%B7%CF%82-iciar-bollain-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1/http://tvxs.gr/webtv/video/bolibia-i-idiotikopoiisi-toy-neroy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου