Μά γιατί ἀπελαύνουν τούς Δούλους Τους;

Χμμμ…
Καλὸ τὸ ἐρώτημα.
Γιατί ἄρα γέ νά φέρνουν ἐδῶ τόσες χιλιάδες δούλων*, μέ τόσο κόπο, κόστος καί πόνο; Γιατί νά τούς τροφοδοτοῦν μέ χιλιάδες δολάρια, πρό κειμένου νά τούς φέρουν στήν Εὐρώπη, ἀπό ὁποιοδήποτε σημεῖον τοῦ πλανήτου; Καί γιατί μετά μικρό ποσοστό αὐτῶν ἀπελαύνονται; Ποιός ὁ σοβαρός λόγος πού τό σύγχρονο δουλεμπόριον τούς συμπεριφέρεται κατ’ αὐτόν τόν τρόπο;

Διότι ἐδῶ συζητᾶμε γιὰ ἀπροκάλυπτη δουλεία, δουλεμπόρους καὶ δουλονομοθέτες. Δῆλα δὴ συζητᾶμε γιὰ ἕνα σύστημα ποὺ μέσα στὰ μοῦτρα μας μᾶς περιγελᾶ θρασύτατα, φορῶντας διάφορα προσωπεῖα ποὺ ἄλλοτε ὀνομάζονται «ἀνθρωπιστικά», ἄλλοτε «ἀντιῤῥατσιστικὰ» κι ἄλλοτε «κοινωνικά». Ἕνα σύστημα ποὺ κερδίζει μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο εἰς βάρος κάθε ἐμβίου ὄντος.
Ἄς τὸ ἐξετάσουμε ὅμως ἀπὸ τὴν ἀρχή του, ἔξω ἀπὸ τὰ κομματικά, τὰ «ἀνθρωπιστικὰ» ἤ τὰ  πεποιθησιακά γυαλιά μας. Γιά ποιόν λόγο θά καλέσῃ μία χώρα ἐργάτες ἀπό τό ἐξωτερικό; Μήπως διότι τούς ἔχει ἀνάγκη; Μὰ ὅταν τοὺς ἔχῃ ἀνάγκη τοὺς κάνει πρόσκλησι ἐπίσημο. Δὲν τὸ παίζει …κινέζα, ἀφήνοντας ἀνοικτὰ πορτοπαράθυρα νὰ μπαίνουν ἀλλὰ νὰ μὴν βγαίνουν.  Δὲν τοὺς στήνει παγίδες τέτοιου εἴδους. Τοὺς σταματᾶ στὸ ἔμπα. Ὅμως στὴν χώρα τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν ὄχι μόνον δὲν ἰσχύουν αὐτά, ἀλλὰ παρατηρεῖται ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον. Τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ μποῦν κατὰ χιλιάδες καὶ μετὰ βάζουν τοὺς ἰθαγενεῖς νὰ πληρώνουν τὸ κόστος διαβιώσεώς τους, ἀποκλείοντάς τους φυσικὰ τὴν ἔξοδο!!! Γιατί; Γιατί νά συμβαίνει κάτι τέτοιο; Γιατί κάποιοι παίζουν τόσο αἰσχρά καί μέ τούς ἐκάστοτε φουκαράδες ἀλλά καί μέ τούς Ἕλληνες;
Ἡ ἀπάντησις, ἐπίσημος πλέον, ἔρχεται ἀπὸ τὸ ἀμέρικα!!! Ὤ, ναί!!! Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ξεκινοῦν ὅλα τὰ κακὰ ποὺ δέρνουν τὸν πλανήτη!!!
Τὸ σκηνικὸ στήθηκε ἀπὸ μεγάλες πολυεθνικές, τύπου ΜΟΝΣΑΝΤΟ καὶ ΜΑΚΝΤΟΝΑΛΤ μὲ στόχο νὰ παράσχουν τὴν δυνατὸν φθηνοτέρα τροφή. Ἀλλὰ ὄχι ὅποια κι ὅποια τροφή! Τὴν πλαστική τους τροφή, πρὸ κειμένου νὰ βασιλεύσουν στὴν ἀγορὰ τοῦ τροφίμου.
Στόχος τους νὰ κατακλύσουν τὴν ἀγορὰ τῶν πεινασμένων, καὶ κυριολεκτικῶς ἐξαθλιωμένων δούλων τους, μὲ μίαν μόνον ἐπιλογή!!! Τὴν ἀπόλυτο ἐξάρτησι ἀπὸ τὸ βιομηχανοποιημένο τρόφιμο, ποὺ ὅμως βεβαιωμένα εἶναι ἐξαναγκασμὸς σὲ αὐτοκτονία!!! Δῆλα δὴ ἀποπληθυσμός!!! Τὸ ποθούμενόν τους!!!
Ξεκίνησαν λοιπὸν μὲ τὸ νὰ στήσουν ἐργοστάσια τεράστια, σὲ περιοχὲς ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν μποροῦσαν νὰ καλύψουν στὸ 100% τὶς ἀνάγκες τους σὲ ἐργάτες, ἀλλὰ πάντα κοντὰ στὰ σύνορά τους μὲ τὸ Μεξικό. Ὅταν λοιπὸν οἱ μοναδικὲς ἐναλλακτικὲς ἐργασιακὲς ἐπιλογὲς τῶν ἐντοπίων ἦταν νὰ ζητήσουν ἐργασία ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἐργοστάσια ἦταν καλά. Σταθερὰ μεροκάματα καὶ ὑψηλὸ κόστος προϊόντος. Ὅμως τὰ ἐργοστάσια μεγάλωναν καὶ οἱ ἀνάγκες σὲ προσωπικὸ ἐπίσης. Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἔπρεπε νὰ πέσῃ τὸ κόστος ἀγορᾶς τοῦ προϊόντος  γιὰ νὰ γίνῃ δελεαστικὸ καὶ νὰ προτιμηθῇ! Ὅσο περισσότερο αὐτὲς οἱ ἑταιρεῖες κυριαρχοῦσαν στὴν ἀγορὰ τοῦ τροφίμου, τόσο μεγάλωνε ἡ πλεονεξία τους. Ἀφῆστε δὲ ποὺ μὲ τόση χρηματοδότησι ἀπὸ τὸν Μπὶλ Γκέητς καὶ τοὺς ὁμοίους του, σὲ ἔρευνα μεταλλαγμένων, δὲν γίνεται, κάπου ἔπρεπε νὰ ἐφαρμόσουν τὰ πειράματά τους. Κι ἐάν ὄχι σέ ἐμᾶς, τότε σέ ποιούς;
Τὸ πείραμα ἐπέτυχε. Φθηνὴ τροφή, ἡ ὁποία μόνον χορταίνει, ἀλλὰ τελικῶς καταστρέφει τὴν ὑγεία αὐτῶν ποὺ τὴν καταναλώνουν. Ὅσο φθηνότερα τροφὴ παρεῖχαν, τόσο μεγάλωναν οἱ ἀνάγκες σὲ ἐργατικὰ χέρια. Ἀλλὰ ὅλο καὶ φθηνότερα… Ὅλο καὶ φθηνότερα!
Ὅταν λοιπὸν τελείωσαν οἱ ἐντόπιοι ἐργάτες, τότε ἄρχισαν νὰ φέρνουν ἐργάτες ἀπὸ μεγαλύτερες ἀποστάσεις. Στὴν ἀρχὴ ἦταν τὰ ἐκατὸ μίλια. Μετὰ ἦταν τὸ Μεξικό. Μὰ ἐπεὶ δὴ τὰ μεροκάματα ἔπρεπε νὰ πέσουν ὁπωσδήποτε, ἐκεῖ ἀκριβῶς ἄρχισαν νὰ ὑπεισέρχονται τὰ «νόμιμα μέσα». Ξαφνικά, κι ἀπὸ τὸ πουθενά, ἐμφανίζεται ἡ ἀστυνομία, συλλαμβάνει μερικούς, ὄχι περισσοτέρους ἀπὸ 15-20, τοὺς ἀπελαύνει καὶ ἐπέρχεται τρόμος σὲ ὅλους τοὺς ὑπολοίπους. Εἶναι τόσο ἀπελπισμένοι καὶ τόσο φτωχοί, ποὺ θὰ δούλευαν ἀκόμη καὶ μόνον γιὰ μισὸ πιάτο τροφὴ πλαστικὴ ἡμερησίως. Εἶναι τόσο ἐξαθλιωμένοι ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιληφθοῦν πὼς ὅσο περισσότερο ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐπιχειρήσεις, τόσο περισσότερο σφίγγει ἡ θηλειὰ στὸν λαιμό τους!! Εἶναι τόσο περίτεχνα στημένο τὸ κόλπο, ποὺ μόνον ὅταν εἶσαι ἀπ΄  ἔξω τὸ ἀντιλαμβάνεσαι. Διότι ὅταν εἶσαι μέσα, δέν… Πονᾶς πολὺ γιὰ νὰ σκεφθῇς καθαρά… Φαῦλος κύκλος…
Ὅμως τί ἀπέγιναν οἱ ἐντόπιοι ἐργάτες; Διετηρήθησαν τά δικά τους μεροκάματα ὑψηλότερα ἤ βούλιαξαν κι αὐτά, ὅπως τῶν εἰσαγωμένων; Δυστυχῶς ἀγαπητοί μου κι αὐτὰ βούλιαξαν!!! Βούλιαξαν τόσο πολύ, ποὺ ὅλες ἐκεῖνες οἱ πόλεις καὶ τὰ χωριὰ γύρω ἀπὸ τὴν πολυεθνικὴ ἀργοπεθαίνουν!!! Καὶ χάνονται… Κι ὅλα αὐτὰ στὸν βωμὸ τοῦ κέρδους καὶ τῆς δολοπλοκίας. Διότι θέλουμε δὲν θέλουμε, αὐτὲς οἱ κοινωνίες ἔχουν μεταμορφωθῇ πρὸ πολλοῦ, καὶ μὲ τὶς ἄδειες ἤ τὶς ἀνοχὲς τοῦ κράτους, σὲ  δουλικές. Ἤδη οἱ ΗΠΑ ἔχουν τὸν μεγαλύτερο ἀριθμό, σὲ ποσοστά, ἀναλόγως τοῦ πληθυσμοῦ τους, φυλακισμένων παγκοσμίως. Τί ἔγινε; Οἱ Ἀμερικανοί εἶναι οἱ περισσότερο ἐγκληματίες, σέ ποσοστά πάντα, ἀπό κάθε ἄλλο σημεῖον τοῦ πλανήτου; Ἤ μήπως κάτι ἄλλο τρέχει; Οἱ καταγγελίες εἶναι ξεκάθαρες, γιὰ ὅλο αὐτὸ τὸ σωφρονιστικὸ σύστημα. Δούλους θέλουν, ὄχι ἐνόχους. Κι ὅταν δὲν ἔχουν τοὺς κατασκευάζουν. Ἄλλως τὲ ὅλοι οἰ φυλακισμένοι τους πλέον ἐργάζονται, ἄνευ ἀμοιβῆς, γιὰ κάποιαν πολυεθνική. Ἄρα ναί, κατήντησαν κι αὐτοὶ δοῦλοι! Μὲ τὸν νόμο!!!
Ἔχουμε λοιπόν, πάντα γιὰ τὸ ἀμέρικα, δύο μεθοδεύσεις δημιουργίας δούλων. Ἡ μία προέρχεται ἀπὸ τὸ ἐργοστάσιο μαζικῆς παραγωγῆς, ἀνεξαρτήτως ἀντικειμένου, ποὺ χρειάζεται διαρκῶς φθηνότερα μεροκάματα, καὶ ἡ ἄλλη προέρχεται ἀπὸ τὸ σωφρονιστικὸ σύστημα. Ὑπάρχει ὅμως καὶ μία τρίτη, ποὺ ἐμεῖς, ὥς Ἕλληνες, μποροῦμε νὰ τὴν ἀντιληφθοῦμε καλλίτερα. Εἶναι ἡ ἐξάπλωσις αὐτῶν τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τοῦ πληθυσμοῦ κυρίως μέσῳ τῆς φορολογίας.
Θὰ σᾶς φέρω ἕνα παράδειγμα. Συγγενής μου, ποὺ διαβιεῖ ἐδῶ καὶ τρεῖς τοὐλάχιστον δεκαετίες στὴν Νέα Ὑόρκη, μοῦ περιέγραφε τὸ σύστημα φορολογίας ποὺ διαρκῶς πιέζει ὅλο καὶ περισσότερο, τοὺς ἀμερικανούς. Ὁ ἴδιος πλήρωνε, πρὸ ἑξαετίας, μόλις 2000 δολάρια τὸν μήνα, γιὰ ἀσφάλισι δική του, τοῦ ἀδελφοῦ του καὶ τῶν ὑπαλλήλων του. Τώρα, (τὰ Χριστούγεννα γιὰ τὴν ἀκρίβεια) εἶχε φθάσῃ νὰ πληρώνῃ, μόνον γιὰ δική του καὶ τοῦ ἀδελφοῦ του ἀσφάλισι, 8.000 δολάρια τὸν μήνα. Μαζὺ μὲ τὴν ἀσφάλισι τοῦ προσωπικοῦ του ξεπερνοῦσε σὲ μηνιαία βάσι τὰ 18.000 δολάρια. Ἀνάλογα ἴσχυαν καὶ γιὰ τὰ ἀντίστοιχα χαράτσια. Ἀπὸ 400 δολάρια τὸν μήνα, ποὺ πλήρωνε πρὸ ἑξαετίας, τώρα τοῦ ζητοῦσαν 2.000 δολάρια τὸν μήνα. Οὐσιαστικῶς τὰ τελευταῖα χρόνια ἐργάζεται, γιὰ τὴν ἀκρίβεια ΔΟΥΛΕΥΕΙ, μόνον γιὰ νὰ πληρώνῃ φόρους καὶ χαράτσια καὶ ἔκτακτες εἰσφορές. Δῆλα δή, ἄν κι ἀκόμη διατηρεῖ μίαν ἀνθούσα ἐπιχείρησι, ἔχει καταντήσῃ τέλειος δοῦλος.
Μήπως αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει καί στήν χώρα μας σήμερα; Σέ τί διαφέρουμε ἀπό τόν παραπάνω; Μήπως στό ὅ,τι ἀλλάζουν οἱ ἀριθμοί; Μά δοῦλοι δέν ἔχουμε καταντήσῃ;
Ὁ τρίτος λοιπὸν μοχλὸς δουλοποιήσεως τῶν κοινωνιῶν ὀνομάζεται φόρος. Παράλογα ὑψηλὸς φόρος. Τόσο ὑψηλὸς ποὺ καταντᾶ ἀδύνατη ἡ πληρωμή του. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἔχουν ἐφαρμόσῃ στὸ ἀμέρικα. Ἀπὸ ὅποιαν πλευρὰ κι ἐὰν τὸ δῆς, οἱ ἀμερικανοὶ δουλοποιήθησαν ἤδη… Ἤ κοντεύουν!!! Αὐτὸ  ἀκριβῶς ἔχουν ἐφαρμόσῃ ὄμως καὶ στὴν χώρα μας. Μόνον ποὺ σὲ ἐμᾶς τὸ ἔκαναν ἀπότομα καὶ στὸ ἀμέρικα σιγὰ σιγά. Ἡ σύγκλισις εἶναι ὀρατή!!! Κι αὐτοὶ κι ἐμεῖς δουλοποιούμεθα!
Κάτι ἀκόμη ποὺ ὀφείλουμε νὰ παρατηρήσουμε εἶναι ἡ λέξις «ἐπένδυσις». Στὴν χώρα μας ἔχουν παύσῃ οἱ ἴδιοι οἱ συνδικαλιστές, σὲ ἀγαστὴ συνεργασία μὲ κάτι καραμανλοπαπανδρεοσημίτηδες κάθε ἀναπτυξιακὴ δραστηριότητα. Οὔτε τυχαῖον ὅμως εἶναι αὐτό, οὔτε ἄσχετον μὲ τὰ ὑπόλοιπα. Τώρα παρακαλοῦμε νὰ ἔλθουν «ἐπενδυτές». Σέ ποιάν χώρα ὅμως; Μέ ποιάν ἐργατική νομοθεσία; Μέ πόση προσφορά καί πόση ζήτησι; Μήπως τελικῶς καί σέ ἐμᾶς, ὅπως καί σέ ὅλα τά σημεῖα τοῦ πλανήτου, ἐλάχιστα πρόσωπα θά καθορίζουν τό ἐάν θά φᾶμε, τό τί θά φᾶμε καί πόσες φορές τήν ἡμέρα θά τό φᾶμε; Μήπως ἔχουμε φθάσῃ ἤδη σέ αὐτό τό σημεῖον καμπῆς πού ἀπό ἄνθρωποι μεταμορφωνόμεθα σέ ὑπάκουα, ἄβουλα καί ἥσυχα ἀνθρωποειδή πού θά χρειάζονται μόνον τήν τροφή, τό κακά καί τό νάνι;
Ἔχουμε λοιπὸν δούλους ἐργάτες, εἰσαγωμένους καὶ μή, γιὰ πολυεθνικές. Δούλους ἀπὸ τὸ σωφρονιστικό τους σύστημα… Δούλους σιγὰ σιγὰ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς κοινωνίας μας.Εἶτε ἐδῶ, εἶτε ἐκεῖ.
Ὅσο γιά ἐμᾶς; Ἔ, ἐὰν δὲν ἤμασταν τόσο «ἀνθρωπιστές», τόσο «ῥατσιστές», τόσο «ἀντιῤῤατσιτές» ἴσως νὰ βλέπαμε πίσω ἀπὸ τὶς κουρτίνες τὸν πραγματικὸ στόχο αὐτῶν ποὺ μᾶς κυβερνοῦν. Διότι αὐτοὶ ποὺ κυβερνοῦν δὲν εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐξελέγησαν, ἀλλὰ ἄλλοι. Κι αὐτοὶ οἱ ἄλλοι δὲν θέλουν ἀνθρώπους σκεπτομένους, ἀλλὰ δούλους. Αὐτοὶ οἱ ἄλλοι λοιπὸν φρόντισαν, καὶ φροντίζουν φυσικά, νὰ διαχωρίζουν τὶς κοινωνίες μας μὲ «ἰδεολογίες», μὲ κόμματα, μὲ βολεμένους κι ἀβολεύτους. Κι ἐμεῖς ἀκόμη κυττᾶμε νὰ δοῦμε ἐὰν ὀ διπλανός μας εἶναι τῆς αὐτῆς μὲ ἐμᾶς παρατάξεως ἤ τῆς ἀντιθέτου.
Καλὰ ξυπνητούρια Ἕλληνες. Μέσα στὸ κλουβὶ ὅλοι μας. Κι αὐτοὶ ποὺ κατάλαβαν τὸ κόλπο ἀλλὰ κι αὐτοὶ ποὺ δὲν τὸ κατάλαβαν καὶ μᾶς συμπαρέσυραν στὴν παγίδα.
Τὸ τὶ θὰ κάνουμε, ἤ τὸ τὶ δὲν θά κάνουμε, εἶναι κι αὐτὸ ποὺ θὰ καθορίσῃ τὸν βαθμὸ ἐλευθερίας ποὺ θὰ μᾶς ἐπιτραπῇ νὰ ἔχουμε. Διότι ὅσο παίζουμε μὲ τοὺς δικούς τους ὅρους, τόσο κτυπᾶμε τὸ κεφάλι μας στὸν τοῖχο. Μόνον ἐὰν ἀποφασίσουμε νὰ θέσουμε τοὺς δικούς μας ὅρους, τοὺς ὁποίους μποροῦμε νὰ θέσουμε, μόνον τότε θὰ καταπέσῃ ὅλο τους τὸ οἰκοδόμημα.
Γιὰ νὰ μᾶς δῶ… Γιὰ νὰ μᾶς δῶ… Θά τόν ξυπνήσουμε μέσα μας τόν Ὀδυσσέα ἤ θά τόν ἀφήσουμε νά περιπλανᾶται ἐπ΄  ἄπειρον;
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, δεῖτε κι ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ ἔρευνα ποὺ ἔκαναν στὸ ἀμέρικα… Ὅσο κι ἐὰν δὲν ἀντιλαμβάνονται, αὐτὸ τὸ ἀντελήφθησαν!!! Υ.Γ.2. Ἐντός ποίων συνθηκῶν διαβιοῦμε ἐμεῖς σήμερα; Ναί, ἐμεῖς, οἱ κάτοικοι τοῦ Ἑλλαδοκαφριστᾶν. Μήπως μᾶς ἔχουν ἐγκλωβίσῃ σέ ἕνα κλουβί, μαζύ μέ τούς δούλους τους, πρό κειμένου νά μήν ὑπαρχῃ  διέξοδος γιά κανέναν; Μήπως τελικῶς ὅλο αὐτό, ἡ σύγκλισις πού σήμερα ἐπιτυγχάνεται, εἶναι ἡ ἀρχή δουλοποιήσεως ὅλης τῆς Εὐρώπης καί τελικῶς ὅλου τοῦ πλανήτου;
Υ.Γ.3. Τί ἔχουμε νά γκρεμίσουμε εἴπαμε;
Υ.Γ.4. Μά εἶναι δυνατόν νά εἶναι ΟΛΟΙ στό κόλπο; Μά ΟΛΟΙ;;;
Υ.Γ.5. Ποῦ ἔπρεπε νά διαβιοῦμε, ὑπό φυσιολογικές συνθῆκες; Στήν Φύσι; Μπᾶ… Σιγά! Ἐφ΄ ὅσον ὑπάρχουν οἱ δοῦλοι παντοῦ γύρω μας, τότε κι ἐμεῖς, ἐξ ἐπαγωγῆς, δοῦλοι εἴμαστε. Ξέρετε γιατί; Διότι δὲν ἔχουμε πρόσβασι στὴν Γῆ μας! Διότι δὲν ξέρουμε νὰ ζοῦμε ἀπὸ αὐτήν! Διότι τὴν χαρίσαμε ὡς περιττή!

Υ.Γ.6. Τί ἔπρεπε νά κάνουμε γιά τούς εἰσαγωμένους; Νά τούς ἀνοίγουμε τίς πόρτες ἤ νά κλείνουμε τίς πόρτες στούς δουλεμπόρους; Μήπως ἐκεῖ πού εἶναι σήμερα αὐτοί οἱ δοῦλοι θά φθάσουμε κι ἐμεῖς; Μήπως αὐτοί εἶναι τό μέλλον μας;