Τὸ ταξείδι ἔχει ἀπώλειες ἀλλὰ κι ἀπολαβές…

Τὸ ταξείδι καὶ τὰ πάθη τοῦ Ὀδυσσέως, τοῦ Ἕλληνα Ὀδυσσέως… εἶχε δεινά, περιπέτειες, ἀπώλειες καὶ μακρὺ χρόνο δέκα ἐτῶν…
Μὰ εἶχε κι ἐπιστροφή, θριαμβευτική καὶ ἐξόντωση τῶν μνηστήρων…!!!

Φυλλίτσα Ἀθηναΐς Ἀναπνιώτου
Ναί, κανένα ταξείδι δὲν σοῦ χαρίζεται. Ὅλα πρέπει μόνος σου τὰ τὰ ταξειδεύσῃς…

Ὅλα πρέπει μόνος σου νὰ τὰ βιώσῃς… Ὅλα πρέπει μόνος σου νὰ τὰ περατώσῃς… Τὸ ταξείδι εἶναι δικό μου, δικό σου, δικό του. Εἶναι πάντα ἀτομικὸ ἀλλὰ συνάμα καὶ συλλογικό… Εἶναι κομμάτι τοῦ κόσμου μας ἀλλὰ κι ὁ κόσμος μας… Οἱ σύντροφοι ἴσως νὰ χαθοῦν στὸν δρόμο… Μὰ ὁ σκοπὸς ὅταν ὑπάρχῃ σὲ βοηθᾷ νὰ ξεπερνᾶς τὸν πόνο καὶ νὰ ἐξακολουθῇς… Ἄλλως τε ὁ Καβάφης ἔλεγε πὼς δὲν εἶναι ἡ Ἰθάκη ἀλλὰ τὸ ταξείδι… Ἐγὼ θὰ παραφράσω λίγο τὸν Καβάφη λέγοντας πὼς εἶναι καὶ τὰ δύο… Ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ Ἰθάκη, δὲν ὑπάρχει καὶ ταξείδι… Ἐὰν κάποιος ὅμως δὲν μπορῇ νὰ ἀπολαύσῃ τὸ ταξείδι, τότε θὰ προσπεράσῃ τὴν Ἰθάκη καὶ δὲν θὰ φθάσῃ ποτέ. Ἀκόμη κι ἐὰν ζῇ μέσα στὴν Ἰθάκη, δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ τὸ ἀντιληφθῇ…
Φιλονόη.