Ήταν αποτέλεσμα της χαλαρότητας των λαών που επέτρεψαν σε πολιτικούς νάνους να διαχειριστούν το αύριο με κέντρο τους αριθμούς και όχι τους ανθρώπους. Ήταν αποτέλεσμα της κατά το δοκούν δημιουργίας κανόνων από κάποιους των οποίων η ιστορία έθετε πλήθος θεμάτων επικίνδυνης ιδιοτέλειας… Μαθαίνουμε (όχι έκπληκτοι) πως δύο ημέρες πριν την ανακοίνωση του Eurogroup προς την Κύπρο, είχαν συναντηθεί –με κάλεσμα του Σόιμπλε- οι υπουργοί οικονομικών των χωρών της βόρειας Ευρώπης. Μαθαίνουμε πως το άνοιγμα της Γερμανίας στην Κύπρο είναι 5,9 δισ., όσα δηλαδή θέτει και ως πρόβλημα η ισχυρή Γερμανία του 4ου Ράιχ της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Μαθαίνουμε πως δεν υπάρχει διάθεση συμβιβασμού από την Γερμανία και πως ο εκβιασμός για την εφαρμογή μίας απόφασης (η οποία έχει καταδικαστεί από το σύνολο των οικονομολόγων πλην εκείνων του ευρωπαϊκού βορρά) εντός 72 ωρών, ειδάλλως οι Κύπριοι θα καταδικαστούν στην απόλυτη εξαθλίωση και στην βέβαιη πείνα, αφού η παύση λειτουργίας – συναλλαγής των τραπεζών δεν θα επιτρέπει τις οικονομικές συναλλαγές για την αγορά ακόμη και τροφίμων.
Μαθαίνουμε πως, πριν την τραγική ανακοίνωση του Eurogroup προς την Κύπρο, γερμανικά e-mail στάλθηκαν σε εταιρείες προτρέποντές τες να μεταφέρουν τα χρήματά τους εκτός Κύπρου…!
Αυτές τις ημέρες διαπιστώνουμε πως μετέχουμε σε έναν όμιλο κρατών, ο οποίος άγεται και φέρεται από τις οικονομικές, πολιτικές και γεωπολιτικές σκοπιμότητες της Γερμανίας, η οποία επαναλαμβάνοντας τον κάκιστο ιστορικό εαυτό της επιτίθεται κατόπιν σχεδίου κατά λαών, με ιδιαίτερη έμφαση -σε αυτή της την επίθεση- κατά του Ελληνισμού, με πασιφανή και πανθομολογούμενο απώτερο στόχο την υφαρπαγή του ορυκτού πλούτου τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας.
Οι Βορειο-ευρωπαίοι γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τι κάνουν, γνωρίζοντας πως διχοτομούν την Ευρώπη και σπέρνουν μίσος μεταξύ των λαών, οδηγούν σε μία σύγκρουση η οποία μέχρις στιγμής είναι άγνωστο πως θα εκδηλωθεί. Γνωρίζουν, τόσο καλά το ηθικό (και λογικό) έλλειμμα των αποφάσεων και ενεργειών τους, που έχουν ζητήσει την επιπλέον προστασία των πρεσβειών τους στις χώρες που έγιναν θύματά τους. Την ίδια στιγμή, βορειο-ευρωπαϊκές χώρες – σύμμαχοι της Γερμανίας, εκτεθειμένες σε αδικαιολόγητα τραπεζικά ποσά, απολαμβάνουν την πολιτική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών της ισχυρής Μέρκελ και αυτή ακριβώς η συμπεριφορά αποδεικνύει πως ο ευρωπαϊκός βορράς επιτίθεται στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, με προφανή την διάθεση της οικονομικής τους καταστροφής και της καθ’ όλα υποταγής τους στην ανώτερη βόρεια Ευρώπη.
Γιατί, όμως, η Γερμανία γνωρίζοντας πως διακινδυνεύει ακόμη και την διάλυση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει περάσει σε τόσο ακραίες και ξεκάθαρα επιθετικές κινήσεις κατά χωρών; Η ερώτηση απαντάται ουσιαστικά με τα κέρδη που αποφέρει η κρίση (που στηρίζεται και τροφοδοτείται από την Γερμανία) στην οικονομία της Γερμανίας, αφού οι πτωτικές τάσεις του Ευρώ αυξάνουν τις εξαγωγές των γερμανικών προϊόντων και γεμίζει με ρευστό τις γερμανικές τράπεζες. Οι οικονομικές επιθέσεις σε χώρες του ευρωπαϊκού νότου έχουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα, αφού έτσι εξαναγκάζονται οι μετακινήσεις κεφαλαίων σε ασφαλέστερες (βορειο-ευρωπαϊκές) τράπεζες προς διάσωση. Η Γερμανία ακολουθεί πιστά ένα συγκεκριμένο δόγμα: Σου δημιουργώ ένα πρόβλημα, για να σου προσφέρω ή να απαιτήσω μετά την λύση που με βολεύει… Τόσο απλά, τόσο κυνικά και όμως καθόλου αιφνίδια, αφού αυτή είναι η γερμανική ιδιοσυγκρασία.
Εξετάζοντας την περίπτωση διάλυσης της Ευρωζώνης, τότε διαπιστώνουμε πως τα κέρδη που αποκόμισε ο ευρωπαϊκός βορράς θα μείνουν στα χέρια των βορειο-ευρωπαίων, οι οποίοι θα αφήσουν τον χρόνο να επιφέρει την απόλυτη εξαθλίωση στις χώρες του νότου, τις οποίες τελικά και θα καθυποτάξουν αφού αυτές θα οδηγηθούν αναγκαστικά στα χέρια και στις επιθυμίες εκείνων που σχεδίασαν την υποταγή τους.
Για να γίνει όμως αυτό, είναι απαραίτητο να
δημιουργηθούν κωλύματα (οικονομικά και πολιτικά) μέσω των κατάλληλων
χειρισμών (τοποθέτηση γερμανόφιλων ή υποταγμένων – διεφθαρμένων
πολιτικών), που θα στερήσουν από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου την
δυνατότητα μιάς γρήγορης εκμετάλλευσης του ενεργειακού τους πλούτου,
δηλαδή του στοιχείου εκείνου από το οποίο είναι απόλυτα εξαρτώμενες οι
χώρες της βόρειας Ευρώπης. Επίσης, η αύξηση της πίεσης ιδιαίτερα προς
την Κύπρο και την Ελλάδα αποσκοπεί στην απόπειρα που γίνεται για
υφαρπαγή του ιδιαίτερα αυξημένου ενεργειακού πλούτου αυτών των χωρών.
Τα βεβαιωμένα αποθέματα φυσικού αερίου της
Κύπρου είναι 600 δις. ευρώ! Και όμως, οδηγείται στην εξαθλίωση για 15
δις. ευρώ! Και αυτή είναι η απόδειξη της επιχειρούμενης κλοπής της
Κύπρου από την Γερμανία.
Τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας σε
φυσικό αέριο και πετρέλαιο είναι πολλά περισσότερα και σύμφωνα με
δηλώσεις κατατάσσονται σε ύψος που ξεπερνάει τα 2 τρισ. Ευρώ.
Λογικά, λοιπόν και αφού έχει
εξασφαλισθεί πως είτε η Ευρωζώνη διασωθεί είτε καταστραφεί, η κερδισμένη
θα είναι η Γερμανία και οι χώρες «δυροφόροι» της, η Γερμανία επιτίθεται
για να αρπάξει από εκείνους που θα είναι αυριανοί ιδιοκτήτες και
πωλητές -της πολυπόθητης για την Γερμανία- ενέργειας και που σήμερα
υποφέρουν λόγω (αναγνωρισμένων και από την ίδια την Ευρώπη αλλά και από
το ΔΝΤ) λαθών, τα οποία συνεχίζουν χωρίς καμία απολύτως λογική να
επιβάλλονται (από την τρόικα) οδηγώντας έτσι σε ακόμη μεγαλύτερη
οικονομική καταστροφή, χωρίς ούτε η ίδια η τρόικα να μπορεί να εξηγήσει
την εμμονή της στην συνέχιση της «λάθος συνταγής» που η ίδια επέβαλε.
Τα αποτελέσματα του ήδη υπάρχοντα πολέμου
(όπως υποστήριξαν και Έλληνες πολιτικοί εντός του Ελληνικού
Κοινοβουλίου) τα ζούμε ήδη. Αυτός ο πόλεμος κατά λαών δεν γίνεται με
συμβατικούς τρόπους. Δεν χρησιμοποιούνται στρατιωτικά όπλα (ακόμη), αλλά
υπάρχει εξαθλίωση, υπάρχουν και νεκροί, όσο και αν προσπαθούν οι
γερμανόφιλοι μηχανισμοί της προπαγάνδας να αποκρύψουν ή να εξωραΐσουν.
Είναι συνεχείς οι αναφορές στο ότι βιώνουμε καταστάσεις που μόνο ως
πολεμικές ή μεταπολεμικές μπορούν να συγκριθούν. Και αυτές οι
διαπιστώσεις επιτείνουν το πρόβλημα εκείνων που δέχονται την επίθεση και
που απειλούνται με ακόμη χειρότερα αν τολμήσουν να αντισταθούν στην
ανηθικότητα και την απανθρωπιά.
Υπάρχει, όμως, λύση σε όλο αυτό το πρόβλημα; Μπορούν η Ελλάδα και η Κύπρος να αντιπαλέψουν με το θηρίο που λέγεται Γερμανία (η οποία τονίζουμε πως έχει «γυάλινα πόδια» αφού είναι εξαρτώμενη ενεργειακά) και να το νικήσουν; Η απάντηση είναι πως, ναι, λύση υπάρχει. Και είναι δυνατόν να υπάρξει απαγκίστρωση από τη θανάσιμη γερμανική αγκαλιά. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει
Η άμεση απομάκρυνση από την φυλακή της Ευρωζώνης, Η ταυτόχρονη δημιουργία συμμαχιών (οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών) με κάποια ή κάποιες χώρες που θα μπορέσουν να εγγυηθούν την τροφοδοσία υλικών άμεσης ανάγκης – διαβίωσης (τροφή, πετρέλαιο, πρώτες ύλες για την βιομηχανία), Η άμεση τιτλοποίηση των ενεργειακών οικοπέδων σε ενδιαφερόμενες χώρες – εταιρείες (εξαιρουμένων με άμεσο ή έμμεσο τρόπο των βορειο-ευρωπαίων) Η άμεση στρατιωτική θωράκιση των συνόρων Ελλάδας και Κύπρου Η άμεση επιβολή ειδικών μέτρων εσωτερικής ασφάλειας (συλλήψεις και αποπομπές προσώπων που αποτελούν κίνδυνο για την εσωτερική ασφάλεια) Η άμεση έκκληση προς τους πολίτες για αγορά χρέους μέσω ενεργειακών ομολόγων
Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά, απαιτούνται εθνικά υπερήφανες και ανεξάρτητες πολιτικές ηγεσίες, ικανές να σταθούν απέναντι στο 4ο Ράιχ και να παλέψουν, να εργαστούν χωρίς καμία ιδιοτέλεια και να αποσκοπούν μόνο στο συμφέρον της πατρίδας. Δυστυχώς, αυτές οι πολιτικές ηγεσίες δεν φαίνεται να υπάρχουν σε όλες τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου (φυσικά ούτε και στην Ελλάδα), αφού οι ήδη υφιστάμενες λειτουργούν σύμφωνα με τις υποδείξεις της “κραταιάς” Μέρκελ και του εγκεφαλικά ανάπηρου Σόιμπλε. Ο στόχος των πολιτών, όλων μας δηλαδή, πρέπει να γίνει η αποπομπή των ολίγιστων πολιτικών από την εξουσία, από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα και που παραδίδουν αργά και βασανιστικά όλους εμάς στην κρεατομηχανή της βόρειας Ευρώπης. Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να απαλλαχθούμε από τους δεσμοφύλακές μας και στη συνέχεια να πολεμήσουμε κατά των αφεντικών τους, θα πρέπει να περάσουμε σε δράσεις οι οποίες δεν θα είναι αναμενόμενες. Είναι κοινά αντιληπτό πως αυτό το γερμανόφιλο σύστημα εξουσίας έχει προετοιμαστεί για την περίπτωση που ξεχυθούμε στους δρόμους. Για την ακρίβεια, έχει προετοιμαστεί τόσο καλά (βλ. Eurogerndfor και Blackwater), που μέρος της φιλοκυβερνητικής προπαγάνδας μας, αλλά και ο βομβαρδισμός των παράνομων κυβερνητικών αποφάσεων και μέτρων, μας ωθούν σε μία “εξέγερση”, για να εξασφαλίσουν έτσι την μεθοδευμένη ισοπέδωσή μας, την μετέπειτα “αναγκαία” επιβολή πρόσθετων μέτρων ασφάλειας (φυσικά για το “καλό” μας) και την μεταφορά στους πολίτες της σχεδιασμένης αποτυχημένης οικονομικής τους πολιτικής.
Εμείς, λοιπόν, δεν πρέπει να κινηθούμε έτσι όπως οι “άρχοντες” επιθυμούν, αλλά πρέπει να επιλέξουμε μεθόδους που θα τους εκθέσουν διεθνώς και που θα τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν την εξουσία την οποία κατέλαβαν ασυστόλως ψευδόμενοι.
Υπάρχει, όμως, λύση σε όλο αυτό το πρόβλημα; Μπορούν η Ελλάδα και η Κύπρος να αντιπαλέψουν με το θηρίο που λέγεται Γερμανία (η οποία τονίζουμε πως έχει «γυάλινα πόδια» αφού είναι εξαρτώμενη ενεργειακά) και να το νικήσουν; Η απάντηση είναι πως, ναι, λύση υπάρχει. Και είναι δυνατόν να υπάρξει απαγκίστρωση από τη θανάσιμη γερμανική αγκαλιά. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξει
Η άμεση απομάκρυνση από την φυλακή της Ευρωζώνης, Η ταυτόχρονη δημιουργία συμμαχιών (οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών) με κάποια ή κάποιες χώρες που θα μπορέσουν να εγγυηθούν την τροφοδοσία υλικών άμεσης ανάγκης – διαβίωσης (τροφή, πετρέλαιο, πρώτες ύλες για την βιομηχανία), Η άμεση τιτλοποίηση των ενεργειακών οικοπέδων σε ενδιαφερόμενες χώρες – εταιρείες (εξαιρουμένων με άμεσο ή έμμεσο τρόπο των βορειο-ευρωπαίων) Η άμεση στρατιωτική θωράκιση των συνόρων Ελλάδας και Κύπρου Η άμεση επιβολή ειδικών μέτρων εσωτερικής ασφάλειας (συλλήψεις και αποπομπές προσώπων που αποτελούν κίνδυνο για την εσωτερική ασφάλεια) Η άμεση έκκληση προς τους πολίτες για αγορά χρέους μέσω ενεργειακών ομολόγων
Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά, απαιτούνται εθνικά υπερήφανες και ανεξάρτητες πολιτικές ηγεσίες, ικανές να σταθούν απέναντι στο 4ο Ράιχ και να παλέψουν, να εργαστούν χωρίς καμία ιδιοτέλεια και να αποσκοπούν μόνο στο συμφέρον της πατρίδας. Δυστυχώς, αυτές οι πολιτικές ηγεσίες δεν φαίνεται να υπάρχουν σε όλες τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου (φυσικά ούτε και στην Ελλάδα), αφού οι ήδη υφιστάμενες λειτουργούν σύμφωνα με τις υποδείξεις της “κραταιάς” Μέρκελ και του εγκεφαλικά ανάπηρου Σόιμπλε. Ο στόχος των πολιτών, όλων μας δηλαδή, πρέπει να γίνει η αποπομπή των ολίγιστων πολιτικών από την εξουσία, από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα και που παραδίδουν αργά και βασανιστικά όλους εμάς στην κρεατομηχανή της βόρειας Ευρώπης. Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να απαλλαχθούμε από τους δεσμοφύλακές μας και στη συνέχεια να πολεμήσουμε κατά των αφεντικών τους, θα πρέπει να περάσουμε σε δράσεις οι οποίες δεν θα είναι αναμενόμενες. Είναι κοινά αντιληπτό πως αυτό το γερμανόφιλο σύστημα εξουσίας έχει προετοιμαστεί για την περίπτωση που ξεχυθούμε στους δρόμους. Για την ακρίβεια, έχει προετοιμαστεί τόσο καλά (βλ. Eurogerndfor και Blackwater), που μέρος της φιλοκυβερνητικής προπαγάνδας μας, αλλά και ο βομβαρδισμός των παράνομων κυβερνητικών αποφάσεων και μέτρων, μας ωθούν σε μία “εξέγερση”, για να εξασφαλίσουν έτσι την μεθοδευμένη ισοπέδωσή μας, την μετέπειτα “αναγκαία” επιβολή πρόσθετων μέτρων ασφάλειας (φυσικά για το “καλό” μας) και την μεταφορά στους πολίτες της σχεδιασμένης αποτυχημένης οικονομικής τους πολιτικής.
Εμείς, λοιπόν, δεν πρέπει να κινηθούμε έτσι όπως οι “άρχοντες” επιθυμούν, αλλά πρέπει να επιλέξουμε μεθόδους που θα τους εκθέσουν διεθνώς και που θα τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν την εξουσία την οποία κατέλαβαν ασυστόλως ψευδόμενοι.
Απαιτείται να “επαναστατήσουμε” καθήμενοι
στους καναπέδες μας, χωρίς να εργαζόμαστε και μειώνοντας την προσωπική
μας κατανάλωση στα άκρως αναγκαία για την επιβίωσή μας, ενώ ταυτόχρονα
θα πάψουμε να χρηματοδοτούμε τους δυνάστες μας μέσω της μη πληρωμής
οιασδήποτε επιπρόσθετης υποχρέωσης μας επέβαλλαν οι πολιτικές μαριονέτες
και τα πρεζόνια της εξουσίας που εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να
διαβιούν πλουσιοπάροχα, στερώντας από τους πολίτες τα πάντα.
Η αντίσταση του Γκάντι θα πρέπει να
μας γίνει μάθημα, αφού μπόρεσε και έδιωξε από την Ινδία μία ολόκληρη
αυτοκρατορία χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε ή -μάλλον- αφού αποφάσισε να
κλείσει τις “κάνουλες” τροφοδοσίας των δημίων του ινδικού λαού.
Αυτός θα είναι και ο αγώνας που θα
αναδείξει και τις προσωπικότητες που απαιτούνται για να μας
εκπροσωπήσουν απέναντι στην μετατροπή μας σε αποικία χρέους και
παραγωγής πλούτου για τους βορειο-ευρωπαίους επικυρίαρχους…
Στη συνέχεια, θα μπορούμε να στείλουμε
τα χαιρετίσματά μας στην κυρία Μέρκελ και την παρέα της, ευχόμενοι πως
δεν θα έχουν προβλήματα στους πυρηνικούς τους αντιδραστήρες…
Αφού οι Ευρωπαίοι θέλουν να παίξουν με τις
ζωές μας, εμείς ας κινηθούμε έτσι ώστε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια
μας. Γιατί αν αφεθούμε στα δικά τους χέρια, βλέπουμε τι θα συμβεί και
πως θα μας αντιμετωπίζουν… Εκτός και αν αποδεχθούμε τον ρόλο του
υπάνθρωπου και υπηρέτη εκείνων που διέπραξαν αμετανόητοι και κατ’
επανάληψη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας…
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Κωνσταντίνος
ΥΓ: Από χθες έχουν ξεμυτίσει και οι
“συνεργάτες” της Μέρκελ, γνωστοί “διαμορφωτές της κοινής γνώμης”. Σαν
γερμανοτσολιάδες άλλων εποχών, έχουν πάρει αμπάριζα τα Μέσα, μία σειρά
από “ειδικούς αναλυτές” που προεξοφλούν ότι η Κύπρος θα φάει το κεφάλι
της με αυτά που κάνει. Δυστυχώς για τους υπόλοιπους, αυτοί ήταν Έλληνες
και ήταν οι γνωστές φυσιογνωμίες που υπερασπίζονταν την έλευση του ΔΝΤ
στην Ελλάδα και μάλλον και παλαιότερα οι ίδιοι που εξαπέλυαν μύδρους
εναντίον του ΌΧΙ στο σχέδιο Ανάν που είπε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Λίγη
αιδώς όμως Αργείοι…Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου