Μεγάλη αντάρα άναψε με το ΟΧΙ και με το ΝΑΙ που σε λίγες μέρες ψήφισε η Βουλή της Κύπρου για το ίδιο θέμα …. δηλαδή, αν θα υποταχθεί και θα «αυτοκτονήσει» οικονομικά και θα στείλει, με ένα γενναίο «κούρεμα κεφαλαίων» τους πελάτες της- καταθέτες στην αγκαλιά πιο ασφαλών «παραδείσων» πχ Ουκρανία ή μεγίστης ασφάλειας πχ Γερμανία.
Εν τούτοις πολύ φοβάμαι ότι αυτά είναι τα επιφαινόμενα, τα γεγονότα του προσκηνίου, περιορισμένου έως ελάχιστου οικονομικού ενδιαφέροντος, είναι το μελάνη που ρίχνει η σουπιά για να κρύψει την θέση της ή ο καπνός που ρίχνει ο επιτιθέμενος για να δημιουργήσει σύγχυση και αντάρα και να πετύχει τον σκοπό του!!!
Και ο τελικός σκοπός είναι η εξασφάλιση των αναγκαίων ενεργειακών πηγών για πολλές δεκαετίες από λαούς γονατισμένους, ανασφαλείς, υποταγμένους και έτοιμους να πουν ΝΑΙ σε κάθε απαίτηση του αφέντη κατακτητή, ο καθένας με την σειρά του και με τα μεγέθη του.
Να λοιπόν που όταν ελέγχονται «όλοι μαζί» ανταγωνιζόμενοι, είναι καλύτερα από «ο καθένας μόνος του» και για λογαριασμό του…
Το γνωστό από δεκαετίες γεγονός ότι η Μεσόγειος «σκεπάζει» θάλασσες από υγρούς και αέριους υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), βρισκόταν σε κατάσταση ύπνωσης ή αναμονής αφού σε προτεραιότητα υπήρχαν άλλες πηγές παγκοσμίως Ι. με χαμηλότερο κόστος μεταφοράς
ΙΙ. με μεγαλύτερη ασφάλεια και ΙΙΙ. με εύκολη και δοκιμασμένη τεχνολογία εξόρυξης.
Γι αυτό και οι «μεγάλοι» του κόσμου προτιμούσαν να αποτρέπουν κάθε προσπάθεια διερεύνησης «των ποσοτήτων και των θέσεων», (κρίσιμο στοιχείο για την διερεύνηση και αξιολόγηση της πολιτικοοικονομικής αξίας των κοιτασμάτων) αλλά και το ξεκαθάρισμα γεωπολιτικών διαφορών μεταξύ των όμορων ενδιαφερομένων κρατών προκαλώντας σε κάθε ευκαιρία, υποδαυλίζοντας ή και συντηρώντας εθνικές διαμάχες αμφισβητήσεις και ανταγωνισμούς.
Τα τελευταία χρόνια η Κύπρος με έγκαιρες, συντονισμένες και πολιτικά ορθά μεθοδευμένες ενέργειες, προχώρησε σε υπογραφή διμερών συμφωνιών για την αναγκαία οριοθέτηση της ΑΟΖ με τις όμορες γειτονικές χώρες (Αίγυπτος-Ισραήλ στην οποία δυστυχώς η Ελλάδα ΔΕΝ συνέβαλε με την υπογραφή σχετικής συμφωνίας εις βάρος και των συμφερόντων της αν και εκλήθη) και ήδη έχει αναθέσει σε ειδικούς οίκους την προώθηση τελικών ερευνών και αξιολόγησης ποσοτήτων σε συγκεκριμένες περιοχές-οικόπεδα.
Στο σημείο αυτό είναι ανάγκη να επισημάνουμε δύο γεγονότα που δεν μοιάζουν τεράστια αλλά είναι πολύ σημαντικά και συνδέονται χρονικά με το γενικό κλίμα αναταραχής και κρίσης που επικρατεί στην περιοχή.
Το Ισραήλ, που τα τελευταία χρόνια βρισκόταν στα όρια πολεμικής σύρραξης με την Τουρκία, με αφορμή ένα επεισόδιο με την εκτέλεση 8 Τούρκων ακτιβιστών που μετέφεραν εφόδια στους αποκλεισμένους της Παλαιστίνης από πολεμικές δυνάμεις του Ισραήλ, ανταποκρίθηκε στον μοναδικό όρο της Τουρκίας, ζήτησε συγνώμη για την πράξη αυτή κι άρα «αποκατέστησε» τις σχέσεις των δύο χωρών.
Την ίδια ώρα η Τουρκία δήλωσε ενεχόμενη στην «ιδιοκτησία» των κοιτασμάτων της Κυπριακής ΑΟΖ… φυσικά όχι με εφαρμογή του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, που έτσι κι αλλιώς δεν έχει υπογράψει, αλλά επειδή έτσι «γουστάρει». Φυσικά και μέσα στην αντάρα που δημιουργείται, θα επανέλθει όπου νάναι με τον «Δούρειο Ίππο» και το «πεθαμένο- καταδικασμένο- καταψηφισμένο» με συντριπτική πλειοψηφία Σχέδιο Ανάν με προβαλλόμενο στόχο την «ένωση» των δύο «κρατικών;;;» οντοτήτων, της παγκόσμια αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας ,που μαστιγώνεται τιμωρητικά από τους δήθεν συνεταίρους της στην κατ όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση… έτσι που από την πίσω πόρτα να περάσει και το περιβόητο «ψευδοκράτος» του Ντεκτάς, η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα ώστε ως ενιαίο κράτος να συμπαρασύρει χωρίς κόπο και τον δικό του αφέντη, την Τουρκία.
Τώρα λοιπόν θα μαλώνουν όλοι μεταξύ τους (το Ισραήλ, η Κύπρος, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αίγυπτος κα ) θα ανταγωνίζονται και θα αμφισβητούν ο ένας τον άλλο ή τους άλλους και θα ζητάνε μερτικό.
Γι αυτό θα χρειάζονται το μεγάλο αφεντικό (ή τα μεγάλα αφεντικά), τον αφέντη κατακτητή για να συμβάλει και να βοηθήσει στην μοιρασιά αφού τώρα ο αφέντης με το κεφάλαιο και την τεχνογνωσία θα είναι απαραίτητος και θα επιλέγει την μερίδα του λέοντα ενώ ο κατακτημένος, πεινασμένος, εξευτελισμένος, γονατιστός λαός θα ευχαριστεί τον «αφέντη –κατακτητή» σωτήρα του που του εγγυάται στοιχειώδεις όρους επιβίωσης με αντάλλαγμα τις φυσικές πηγές. Και αυτοί «φιλάνθρωποι» θα μοιράζουν με δικαιοσύνη τα μερίδια εισπράττοντας για λογαριασμό τους τα μείζονα!!
Μαύρο όνειρο θα μου πει κανείς, σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή απίστευτο και μη ρεαλιστικό αλλά κατά την γνώμη μου ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΙΘΑΝΟ. Και για επιβεβαίωση, ας μην ισχυριστεί κάποιος ότι, τρία-τέσσερα χρόνια πριν αν στην Ελλάδα έγραφε οποιοσδήποτε για τους χιλιάδες ζητιάνους, τους πεινασμένους που ψάχνουν για μια μπουκιά φαγητό στα σκουπίδια ή περιμένουν ώρες στα συσσίτια της εκκλησίας, τους ενάμιση εκατομμύριο άνεργους νέους και μεσήλικες, τα τσαλαπατημένα- καταργημένα-ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα, τα σκοτωμένα όνειρα νέων που σπούδαζαν για δεκαετίας για να στοχεύουν τώρα στο όραμα μιας αναγκαστικής μετανάστευσης και συνταξιούχους που ονειρεύτηκαν μια ευτυχισμένη κατάληξη με αυτά που τόσα χρόνια αποταμίευσαν και τώρα καταδικάζονται σε απόλυτη ανέχεια και ανασφάλεια…
konkoulouris
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου