Τι ακριβώς είναι αυτό το κείμενο;
Το κείμενο αυτό, αποτελεί μια προσπάθεια να απαντηθούν πολλά από τα ερωτήματα που γίνονται από αυτούς που νοιώθουν ότι πρέπει να οργανωθούν για να αλλάξουν επιτέλους τα πράγματα, αλλά δεν
ξέρουν γιατί ακριβώς πρόκειται, και πως να αρχίσει κανείς. Eίδαμε και βλέπουμε τα καλέσματα για ενημέρωση, για κινητοποίηση, ανατροπή και για αντίσταση. Όμως, πολλές φορές ξεχνάμε να καταλάβουμε το προφανές. Τι σημαίνουν όλα αυτά τα καλέσματα πρακτικά; Σημαίνουν μία, ή μάλλον, τρεις και μόνο λέξεις: ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Ρωτήστε τον εαυτό σας:
Θέλετε να επιβιώσετε;
Θέλετε να πέσει επιτέλους η Χούντα;
Θέλετε επιτέλους δικαιοσύνη;
Θέλετε να δικαστούν οι δωσίλογοι;
Θέλετε να αλλάξουν τα πράγματα;
Θέλετε πραγματική Δημοκρατία;
Θέλετε μια Νέα Ελλάδα;
Θέλετε να γίνει Γενική Πολιτική Απεργία;
Εάν ναι, τότε να ξέρετε τα εξής: Η απελευθέρωση της Πατρίδας μας και η αναγέννησή της, περνά αναγκαστικά και αυτή από την οργάνωση. Γιατί;
Γιατί Επιβίωση στην πράξη σημαίνει Οργάνωση!
Γιατί Ενημέρωση στην πράξη σημαίνει Οργάνωση!
Γιατί Προετοιμασία στην πράξη σημαίνει Οργάνωση!
Γιατί Αντίσταση στην πράξη σημαίνει Οργάνωση!
Γιατί Γενική Πολιτική Απεργία στην πράξη σημαίνει Οργάνωση!
Γιατί Δημοκρατία σημαίνει στην πράξη Οργάνωση!
κ.ο.κ.
Ήρθε η ώρα να δούμε όλοι μας το θέμα της Οργάνωσης σοβαρότατα. Όλοι μας το γνωρίζουμε, όλοι μας το νοιώθουμε, ότι δεν υπάρχει πιο θεμελιώδης αλήθεια που σχετίζεται με τον απελευθερωτικό αγώνα. Πολλοί από εμάς τρομάζουμε στην ιδέα της μεγάλης οργανωτικής δουλειάς που πρέπει να κάνουμε και έτσι τραβιόμαστε πίσω. Για να βοηθηθούμε και να μειώσουμε σημαντικά τον φόβο αυτόν, καλό είναι να ξέρουμε για ποια ακριβώς πράγματα μιλάμε όταν λέμε οργάνωση. Δηλαδή, να ξέρουμε τι είναι, τι θα χρειαστεί, πως το κάνουμε, ποιες μορφές έχει κλπ. Η γνώση αυτή και μόνο, θα μας μετατρέψει σε γνώστες των βασικών τουλάχιστον του αντικειμένου, και θα μας κάνει φανερές πλέον τις ευκαιρίες που υπάρχουν παντού γύρω μας, για να την κάνουμε πραγματικότητα.
Γι' αυτό λοιπόν, είναι άκρως επιτακτικό, να περάσουμε ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ, από το στάδιο της αγανάκτησης, κατάθλιψης η ακόμα και της ενημέρωσης, στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Θα μπορούσε κανείς να κάνει τον εξής συσχετισμό:
Αντίσταση, ανατροπή και η ολοκληρωμένη λύση στα προβλήματα μας, έρχεται ΜΟΝΟ στον βαθμό που εμείς οργανωνόμαστε.
Ας μην περιμένουμε άλλο λοιπόν τους "υπεύθυνους" στις διάφορες κορυφές να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς!
Ποιος είναι ο χαρακτήρας της οργάνωσης ενός απελευθερωτικού αγώνα από τα κάτω;
Η οργάνωση που ο Λαός πρέπει να καταφέρει, έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα. Αυτός ο χαρακτήρας δεν έχει ως βάση του κάποια συγκεκριμένη κομματική ή άλλη ιδεολογία που διαχωρίζει, αλλά βρίσκεται υπέρ άνω αυτών. Ο αγώνας αυτός στην ουσία είναι η οργάνωση για την ανάκτηση ενός ευνομούμενου περιβάλλοντος, όπου οι προσωπικές η άλλες ιδεολογίες θα έχουν και πάλι κάποιο πρακτικό νόημα και πιθανότητα εφαρμογής. Οι αξίες στις οποίες στηρίζεται η οργάνωση αποτελούν το σύνολο των αξιών που δίνουν αξία στον άνθρωπο και τα δικαιώματά του. Ο χαρακτήρας της οργάνωσης του Λαού πρέπει να είναι τέτοιος που να κάνει πραγματικότητα τις αξίες στις οποίες στηρίζεται, ακόμα και κατά την διάρκεια του αγώνα όπου ο πειρασμός του να καταλυθούν θα είναι μεγάλος. Το αποτέλεσμα της οργάνωσης, δεν θα είναι η εφαρμογή μια συγκεκριμένης ιδεολογίας, αλλά η εγκαθίδρυση ενός πολιτεύματος και θεσμών, που θα κάνει δυνατή την διαχρονική επιλογή του εκάστοτε συστήματος διακυβέρνησης από τον Λαό.
Ο στόχος των καταστροφέων μας, είναι ξεκάθαρα πλέον η ολοκληρωτική υποδούλωση σε διεθνείς και μη θεσμικές δυνάμεις, όπως είναι οι Κεντρικές Τράπεζες και οι διάφορες ελίτ που συσχετίζονται με αυτές. Ο πρωταρχικός στόχος τους δηλαδή, για να φτάσουν στο αποτέλεσμα που θέλουν, είναι η πλήρης κατάργηση οποιασδήποτε αξίας, που έχει την δύναμη να κρατήσει συγκροτημένα τις χώρες ως αυτοτελείς και αυτόνομες οντότητες. Αυτή η δύναμη, είναι ο Πατριωτισμός των Λαών και οι Πατρίδες τους. Ο στόχος τους, που έχει ήδη προχωρήσει σε έναν βαθμό, είναι η εξαφάνιση της οποιαδήποτε Εθνικής συνείδησης, πάσα θυσία. Δεν τους ενδιαφέρει αν κάποιος έχει οποιαδήποτε άλλη συνείδηση, είτε ταξική είναι αυτή, η οποιαδήποτε άλλη. Αυτό που τους ενδιαφέρει, είναι να χαθεί οτιδήποτε θα μπορέσει να αποτελέσει λόγο αντίστασης στην επερχόμενη παγκοσμιοποίηση.
Είναι λοιπόν λογικό ότι και η αντίστασή μας θα πρέπει να έχει σαν θεμέλιο της, το αντίπαλο δέος. Η μόνη δυνατή και αποτελεσματική αντίσταση δηλαδή, είναι ξεκάθαρα πλέον η αντιστροφή των στόχων των επικυρίαρχων, αρχίζοντας από τα πιο βασικά και θεμελιώδη πράγματα. Το αντίπαλο δέος αυτό, είναι οι αξίες της Πατρίδας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης με βάση την Εθνική συνείδηση μας.
Το ένα και μοναδικό ικανό επιχείρημα ενάντια στην κατοχή που όλοι μας βλέπουμε σήμερα,είναι το εξής:
Είμαστε Έλληνες, είμαστε Δημοκράτες, θέλουμε πραγματική Δικαιοσύνη, αγαπάμε την Πατρίδα μας, τις παραδόσεις της και την Ιστορία της και γι αυτό, ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ. Θέλουμε να διατηρήσουμε αυτά που μας χαρακτηρίζουν ως Έθνος, ΟΛΑ ΜΑΖΙ και γι αυτό δεν πρόκειται να ενδώσουμε στα σχέδιά σας!
Την χρονική στιγμή αυτή , δεν υπάρχει κανένα άλλο επιχείρημα, καμιά άλλη θεώρηση και καμιά άλλη ιδεολογία που μπορεί να έχει το ποθητό αποτέλεσμα. Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις, οποιοδήποτε άλλο επιχείρημα, δεν είναι απλά ανούσιο, αλλά είναι μέρος του προβλήματος.
Έτσι λοιπόν, η Οργάνωση για την οποία μιλάμε, στηρίζεται διαρκώς και επιμελώς πάνω σε αυτές τις αρχές και καμία άλλη, και έτσι της δίνουν και έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της οργάνωσης, που κάνουν ξεκάθαρο και τον χαρακτήρα της είναι τα εξής:
Οργάνωση με βασικό πυλώνα την υπεράσπιση της Πατρίδας και του Έθνους μπροστά στην απειλή της απόλυτης εξαφάνισής των.
Οργάνωση με στόχο την ανάκτηση των βασικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων ολόκληρου του Λαού,
Οργάνωση που από την πρώτη στιγμή, θα γαλουχεί τους συμμετέχοντες να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες, οι οποίοι δρουν για το κοινό καλό.
Οργάνωση που κάνει κατανοητό ότι οι επιμέρους ιδεολογίες είναι βασικό δικαίωμα και ότι δεν πρέπει ποτέ να αποτελούν λόγο μη συμμετοχής στην διεκδίκηση του κοινού συμφέροντος
Οργάνωση από τα κάτω, δηλαδή με πρωτοβουλία του Λαού, και όχι οργάνωση με κεντρικό έλεγχο, κάτι το οποίο εγγυμονεί πολλούς κινδύνους.
Ενωμένη και συλλογική οργάνωση και όχι ιδιωτική. Η όποια ιδιωτική ή ακόμα και κλαδική ή εργατική διεκδίκηση όσο οργανωμένη και δίκαιη και να είναι, δεν αρκεί για να λυθεί το πρόβλημα μας.
Οργάνωση με βάση τα θεμελιώδη και κοινά συμφέροντα ολόκληρου του Λαού.
Οργάνωση από τώρα με δημοκρατικούς τρόπους, διασφαλίζοντας έτσι την υγιή πρόοδο προς ένα βέλτιστο κράτος και την ηθική νομιμοποίηση του αγώνα.
Τι εννοούμε όταν λέμε οργάνωση, στην σημερινή κατάσταση;
Μέσα στην σημερινή κρίση, αντιμετωπίζουμε πλέον όχι μόνο την κατάλυση των κλαδικών/εργασιακών μας δικαιωμάτων, αλλά την ολοκληρωτική διάλυση της κοινωνίας. Η κοινωνική κατολίσθηση και συμπίεση των κοινωνικών στρωμάτων, έχει ως αποτέλεσμα την εξολόθρευση των αδύναμων και την ισοπέδωση των υπολοίπων, στον ίδιο βαθμό απαξίωσης και εξαθλίωσης. Η εξαθλίωση αυτή έχει τέτοια εκτεταμένη εφαρμογή, που πλέον πλήττεται ολόκληρη η Χώρα, και γενικότερα ολόκληρα Έθνη, με εξαίρεση αυτούς που πάγια έχουν ξεπουλήσει τις αξίες τους, και συνεργάζονται με το καθεστώς. Η επίθεση που γίνεται, ή μάλλον ο πόλεμος, είναι λοιπόν ενάντια σε ολόκληρους Λαούς και χώρες. Αυτοί που δεν δέχονται επίθεση, είναι μόνο οι συνεργάτες των επικυρίαρχων καταστροφέων/εκμεταλλευτών.
Οι υπόλοιποι, εμείς δηλαδή έχουμε ένα και μοναδικό κοινό συμφέρον: Πρέπει να εξασφαλίσουμε την ευημερία μας και την αξιοπρέπειά μας, ως Έθνος πλέον, και να απαιτήσουμε την ανόρθωση της Πατρίδας. Η οργάνωση λοιπόν, έχει δύο κύριους σκοπούς. Την οργάνωση δράσεων, για να να σταματήσει αμέσως και τώρα η καταστροφή της Πατρίδας και την οργάνωση δράσεων για την αναγέννηση του Κράτους.
Στην σημερινή κρίση, καμιά άλλη οργάνωση και κανένα άλλο συμφέρον, δεν έχει την σημαντικότητα που έχει αυτή η έμπρακτη διεκδίκηση αυτών των βασικών απαιτήσεων ολόκληρου του Λαού, είτε μέρος του το αντιλαμβάνεται, είτε ένα άλλο μέρος του δεν το αντιλαμβάνεται ακόμα.
Η οργάνωση στην οποία αναφερόμαστε δηλαδή, είναι το σύνολο των προγραμματισμών, των συλλογικών δράσεων που θα επιφέρουν το ποθητό αποτέλεσμα της άμεσης αναστολής της καταστροφής αλλά και την ανόρθωση του Κράτους στην συνέχεια.
Η οργάνωση αυτή έχει συγκεκριμένους στόχους και μεθόδους με τις οποίες θα εφαρμόσει τις δράσεις της και σε κάθε περίπτωση ο χαρακτήρας και η φύση της πρέπει να έχει ήδη κάνει πράξη τις αξίες για τις οποίες μαχόμαστε, που είναι μεταξύ άλλων η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη.
Ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι της Οργάνωσης;
Η οργάνωση που απαιτείται έχει δύο σημαντικά στάδια που βασίζονται στα κύρια συμφέροντα του Λαού που αναφέρθηκαν παραπάνω. Το ένα έχει άμεσο χαρακτήρα, και το άλλο έχει μεσοπρόθεσμο χαρακτήρα:
Άμεσος στόχος: Σταμάτημα της καταστροφής της Πατρίδας και των καταστροφικών μέτρων που εκτελεί το καθεστώς εδώ και τώρα και τερματισμός/ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.
Οι άμεσοι στόχοι περιλαμβάνουν:
Την εκτέλεση μιάς Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, όσο πιο σύντομα μπορεί να γίνει, οργανωμένα και για όσο χρειαστεί (Δείτε αναλυτικά εδώ)
Την άμεση έξοδο και διαχωρισμό μας από τους θεσμούς που μας έφεραν ως εδώ, δηλαδή την ΕΕ και την Ευρωζώνη.
Την άμεση άρνηση πληρωμής των παράνομων δανείων, που έχουν σχεδιαστεί και προγραμματιστεί έτσι ώστε να μην μείνει τίποτε όρθιο στην χώρα μας.
Την κατάρρευση του υπάρχοντος καθεστώτος που αποτελείται από την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση και ολόκληρου του πολιτικού προσωπικού, που αν μη τι άλλο, νομιμοποιούν ένα εντελώς και απολύτως σάπιο σύστημα.
Την απονομή της δικαιοσύνης σε όσους έχουν με τις πράξεις τους συμβάλει στην καταστροφή της χώρας, από την μεταπολίτευση και μετά.
Μεσοπρόθεσμος στόχος: Αναγέννηση και ανόρθωση του Πολιτεύματος αλλά και των βασικών θεσμών του Κράτους.
Οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν:
Την εγκατάσταση πραγματικής Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης μέσω τις θέσπισης από τον Λαό ενός νέου Συντάγματος και πολιτεύματος.
Την ίδρυση υγιών θεσμών που θα προστατεύουν τα κοινά αγαθά και εργαλεία του κράτους, που είναι κύρια το νόμισμα και η Κεντρική της Τράπεζα, αλλά και τα υπόλοιπα βασικά αγαθά που δικαιούται να έχει ο Λαός.
Ποιο βασικό αίσθημα βρίσκεται πίσω από την ανάγκη να οργανωθούμε;
Ας δούμε πρώτα μια φαινομενικά άσχετη ερώτηση: Υπάρχει κάτι χειρότερο από το μίσος; Ας την απαντήσουμε, για να δούμε στην συνέχεια και την σημασία της οργάνωσης.
Είδαμε όλοι την εν μία νυκτί και άνευ επιστροφής εκτέλεση και καταστροφή του Κυπριακού Τραπεζικού Συστήματος - άσχετα με το αν τελικά το κοινοβούλιο αποδεχθεί ή όχι την ληστεία των ιδιωτικών καταθέσεων. Μπορεί κανείς να πει εύκολα ότι βλέπει ξεκάθαρα πλέον το άσπονδο μίσος να εκφράζεται προς εμάς από τους εκμεταλλευτές μας, δηλαδή τις Τράπεζες και τις Διεθνείς κρυφές και φανερές δυνάμεις, την ΕΕ και την ΕΚΤ κλπ. Και προφανώς, βλέπουμε αυτό το μίσος ως κάτι το χείριστο.
Όμως μια ανάλυση του τι γίνεται στην πραγματικότητα θα μας δείξει ότι δεν πρόκειται απλά για μια έκφραση μίσους. Αυτό που γίνεται στην ουσία, είναι το αποτέλεσμα κάποιων πράξεων, με βάση κάποιους στόχους, συνδυασμένο με πλήρη ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, για το τι μέλει γενέσθαι στους Λαούς και Έθνη στους οποίους τα εφαρμόζουν. Το χείριστο κακό που βλέπουμε να διογκώνεται σήμερα δηλαδή, δεν είναι απλά μίσος. Είναι απόλυτη αδιαφορία. Τι κι αν αυτοκτονούν άνθρωποι καθημερινά και αποδεκατίζεται εκ προοιμίου η επόμενη γενιά; Τι κι αν αυτό αποτελεί γενοκτονία; Οι επικυρίαρχοι ούτε γελούν ούτε και χαίρονται για αυτά που μας κάνουν. Αυτοί, απλά παραμερίζουν το χάος που μας φέρνουν, το αγνοούν. Αδιαφορούν δηλαδή. Εάν και όποτε γελούν, γελούν για τα κέρδη και την εξουσία που έχουν. Το κακό που μας βρήκε δεν είναι λοιπόν απλά και μόνο το αποτέλεσμα ενός μίσους από κάποιους τρίτους. Δεν προσπαθώ να ανατρέψω την κοινή αποδοχή, βεβαίως υπάρχει μίσος από πολλούς. Όμως το σύστημα σύσσωμο και συνολικά, δεν δείχνει αυτό. Το σύστημα, δείχνει πρωταρχικά αδιαφορία προς εμάς και όχι μίσος.
Στο ερώτημα λοιπόν: Υπάρχει κάτι χειρότερο από το μίσος; Η απάντηση είναι: Ναι, υπάρχει, και είναι η αδιαφορία...
Πιο είναι λοιπόν το αντίδοτο σε όλα αυτά; Η απάντηση είναι προφανής: Το ενδιαφέρον μας (στον βαθμό αγάπης) για την Πατρίδα και τον Λαό του. Και επειδή η λύση είναι η οργάνωση σε όλα τα επίπεδα, το επίπεδο του ενδιαφέροντος μας αυτό, μεταφράζεται στο ανάλογο επίπεδο οργάνωσης.
Ο βασικός λόγος ή αν θέλετε ώθηση που θα μας κάνει να οργανωθούμε, είναι το πραγματικό και ειλικρινές ενδιαφέρον και αγάπη μας για την Πατρίδα που χάνεται. Όποιος λοιπόν δεν καταλαβαίνει την επιτακτική ανάγκη για οργάνωση, θα πρέπει να συλλογιστεί και να "δουλέψει" με τον εαυτό του έτσι ώστε να αναπτύξει το πραγματικό ενδιαφέρον και αγάπη που αρμόζει σε έναν Πατριώτη για την Πατρίδα μας και τον Λαό του, και να μην μένει σε ταμπέλες και στα λόγια.
Θα μπορούσε κανείς να πει, ότι όσο πιο διακαής και μεγάλη γίνεται η ανάγκη για οργάνωση μέσα μας, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε στα ιδανικά ενός πραγματικού Πατριώτη.
Ποια βασική αρχή βρίσκεται πίσω από τον τρόπο οργάνωσης από τα κάτω;
Η βασική και θεμελιώδης αρχή που βρίσκεται πίσω από την ιδέα της οργάνωσης από τα κάτω, είναι ότι ο μόνος Δημοκρατικός εκφραστής των δίκαιων απαιτήσεων και δικαιούχος αυτής της Πατρίδας είναι ο Λαός στο σύνολό του. Ως εκ τούτου, αυτός που έχει το αίτημα για δημοκρατία δικαιοσύνη και ευημερία, είναι και ο κατά φύση και κατ εξοχήν υπεύθυνος για την οργάνωση δράσεων που θα κάνουν αυτά τα αιτήματα πραγματικότητα.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφέρουμε εδώ, ότι άσχετα με το τι προσπαθούν να μας πείσουν διάφορες ομάδες που συμπορεύονται με το σημερινό καθεστώς νομιμοποιώντας το, η αλήθεια είναι ότι καμιά απολύτως ομάδα ή μεμονωμένα άτομα, δεν έχει την ηθική νομιμοποίηση να το παρέχει τα απαιτούμενα, από μόνη της, στο όνομα του Λαού. Ακόμα και εάν αυτά φαινομενικά συμπίπτουν με αυτά που απαιτεί ο Λαός, και ασχέτως της όποιας ιδεολογίας τους, και άσχετα αν προσφέρονται να το καταφέρουν με όπλα είτε με άλλες μεθόδους.
Η μόνη οργάνωση που μπορεί να έχει τελική αποδοχή από τον Λαό και δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα, είναι αυτή που θα αναλάβει ο ίδιος ο Λαός από την βάση του, με ή χωρίς την βοήθεια των ήδη οργανωμένων ομάδων. Όποια ομάδα, κόμμα ή οργάνωση που φέρεται να θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον Λαό αυτήν την τραγική χρονική στιγμή, οφείλει να υποταχθεί στις συνολική θέληση του Λαού που υποφέρει και θέλει ριζική αλλαγή στα πράγματα.
Η αρχή αυτή υποδεικνύει και ένα άλλο σημαντικό στοιχείο. Οι Δημοκρατικές διαδικασίες και η έκφραση του θελήματος του Λαού δεν αποτελούν στιγμιαίο γεγονός. Η θεμελιώδης αρχή που αναφέρουμε εδώ, εμμέσως πλην σαφώς, εννοείται ότι εφαρμόζεται σε συνεχή χρόνο. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος με τον οποίον μπορούν να ανακαλούνται ή να διορθώνονται πιθανές αστοχίες στο μέλλον.
Γιατί η οργάνωση ΔΕΝ πρέπει να αρχίσει από "τα πάνω"; (και γιατί πρέπει να είναι από "τα κάτω")
Οι λόγοι για αυτό είναι πολλοί. Ας δούμε τους πιο σημαντικούς:
1) Η οργάνωση "από τα πάνω", καταργεί εν δυνάμει τουλάχιστον, την Δημοκρατία.
Όταν ένα κάλεσμα και σχέδιο για οργάνωση επιβάλλεται από μία κορυφή, είτε αυτή είναι ένα πρόσωπο, ή ομάδα, τότε εκ των πραγμάτων, οι αποφάσεις για τα γενικότερα και τα επί μέρους θέματα και πρακτικές, πηγάζουν από αυτήν την κορυφή. Η γνώμη του απλού συμμετέχοντα, και ειδικότερα σε εποχές κρίσης όπου ο σκοπός μιας οποιασδήποτε οργάνωσης γίνεται επιτακτικός, τείνει εκ φύσεως να αγνοείται μπροστά στις επείγουσες καταστάσεις. Είναι λογικό λοιπόν, να υποθέσει κανείς, ότι οι Δημοκρατικές διαδικασίες θα καταλυθούν, έστω και παροδικά, όταν η οργάνωση πηγάζει από μία κορυφή προς τα κάτω.
Πρέπει ανά πάσα στιγμή να καταλάβουμε ότι οι αξίες ενός αναγεννημένου Κράτους, δεν είναι πράγματα που μπορεί κανείς να παραβλέπει, να καταλύει ή να παρακάμπτει επειδή υπάρχουν ιδιαίτερες περιστάσεις. Η πρακτική αυτή ιστορικά, αποτελεί πολλές φορές το βασικό επιχείρημα για την εγκατάσταση ενός δικτατορικού καθεστώτος και την κατάλυση των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Είναι λοιπόν υποχρέωσή μας, να προστατεύουμε το δίκαιο και τις αξίες ακόμα και σε περιστάσεις απόλυτου χάους. Θα θυμίσω εδώ, ότι και το τωρινό καθεστώς στην Πατρίδα μας, χρησιμοποίησε το ίδιο ακριβώς επιχείρημα (το επιχείρημα της εξαιρετικά ιδιαίτερης κατάστασης) για να εγκαταστήσει την δικτατορία των Τραπεζών και τοκογλύφων, παρακάμπτοντας ολοκληρωτικά την θέληση του Λαού.
2) Η οργάνωση "από τα πάνω", θα πρέπει να βασιστεί σε σάπιους θεσμούς.
Πολλοί περιμένουν από κάποιο κόμμα του λεγόμενου "Συνταγματικού Τόξου", δηλαδή οποιουδήποτε κόμματος που σήμερα νομιμοποιεί το σαπιο πολίτευμα, το κοινοβούλιο που βεβηλώνει κάθε έννοια Δημοκρατίας και εξουσίας του Λαού να "κηρύξει" την αρχή της επανάστασης ή να κάνει κάτι ώστε να λυθεί το πρόβλημα μας. Άσχετα με το ότι είναι προφανές πλέον ότι κανένα τους δεν θα κάνει απολύτως τίποτα, ας δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας ότι κάποιο από αυτά, κάνει την κίνηση αυτή. Αυτό που θα προτείνει, θα το κάνει μέσα στο υπάρχον πλαίσιο του πολιτεύματος και τα παρελκόμενα του, τους νόμους και την θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εφ όσον όμως, το πρόβλημά μας πηγάζει από όλα αυτά, πως είναι δυνατόν να λυθεί το πρόβλημα όταν καλούμαστε να το κάνουμε χρησιμοποιώντας τα ίδια στοιχεία που μας έφεραν ως εδώ; Δεν γίνεται, και δεν είναι λογική αντιμετώπιση, ακόμα και αν μας φοβίζει το γεγονός ότι πρέπει να διαχωριστούμε πλήρως από τους θεσμούς που έστω στοιχειωδώς στηρίζουν την καθημερινή μας ζωή. Πρέπει να έχουμε στην σκέψη μας ανά πάσα στιγμή, ότι πλέον δεν υπάρχει λύση μέσα στο υπάρχον καθεστώς και η μόνη μας διέξοδος είναι το χτίσιμο νέων θεσμών, όση εργασία και κόπο και να απαιτεί αυτό.
3) Η οργάνωση "από τα πάνω", δεν εγγυάται το κοινό συμφέρον του Λαού.
Όταν οι λύσεις έρχονται από "τα πάνω", είναι προφανές ότι οι λίγοι θα αποφασίζουν για τους πολλούς. Ένα φυσικό αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, είναι ότι εκτός από τα σημεία που αναφέρονται παραπάνω στο 1), δεν υπάρχει εγγύηση ότι η οργάνωση και ο σκοπός της, εγγυούνται όλα ή κάποια από τα κοινά συμφέροντα του Λαού. Και αυτό ισχύει, γιατί είτε ο πραγματικός σκοπός της οργάνωσης μπορεί να μην είναι καν γνωστός, ή γιατί πολύ απλά η κορυφή δεν έχει το απαιτούμενο ενδιαφέρον να κατακτήσει αυτά που πραγματικά θέλει η βάση. Ακόμα και αν αρχικά ή παροδικά όλα τα συμφέροντα του Λαού υποστηρίζονται από την κορυφή, αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίζεται γιά πάντα αυτή η υποστήριξη, όσο η βάση δεν έχει κανέναν έλεγχο στην κορυφή.
4) Η οργάνωση "από τα πάνω", στηρίζεται σε ηγέτες.
Εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε την θέση μας. Στις διάφορες δράσεις και υπό ομάδες της οργάνωσης από τα κάτω, πρέπει να υπάρχει συντονισμός, ενημέρωση, προγραμματισμός κλπ. Γι αυτό, θα χρειαστούν άτομα με σχετικές γνώσεις ή/και εμπειρία, για να αποτελέσουν τον "κόμβο" ή τον πυρήνα της συγκεκριμένης δράσεις, και να έχουν στα χέρια τους την διαχείριση αυτών των δράσεων. Αλλά στα πλαίσια μιας Δημοκρατικής διαδικασίας, όλα αυτά τα άτομα, είναι ανακλητά ανά πάσα στιγμή από την βάση, και κρίνονται σε συνεχή χρόνο για την αποτελεσματικότητά τους. Στην ουσία δηλαδή, αν και μπορεί να άρχονται περιστασιακά ή παροδικά σε κάποιες επί μέρους καταστάσεις ή δράσεις, δεν αποτελούν ηγέτες με την κλασική έννοια του όρου. Η δύναμη της εξουσίας και του λαμβάνειν αποφάσεων, παραμένει στην βάση. Ο ηγέτης που "άρχεται" στον απελευθερωτικό αγώνα, με την έννοια που αναφέραμε παραπάνω, δεν εξουσιάζει την οργάνωση, αλλά οφείλει να ενδυναμώνει την δημοκρατική διαδικασία και να διαφυλάσσει ως κόρην οφθαλμού την εξουσία που βρίσκεται στα χέρια της βάσης.
Εφ όσον το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας έρθουμε στην κλασική έννοια του όρου "ηγέτης". Όταν ένας τέτοιος ηγέτης παίρνει τον έλεγχο του αγώνα και της οργάνωσης στα χέρια του, έχουμε όλα τα προβλήματα που αναφέρονται στο 1) παραπάνω. Αλλά επιπροσθέτως, έχουμε αμέσως εν δυνάμει, το πρόβλημα της συνέχισης του έργου του όταν αυτός αποχωρίσει με οποιονδήποτε τρόπο. Η υπερβολική εναπόθεση εξουσιών, και εμπιστοσύνης, ακόμα και εάν ο ηγέτης είναι καθ όλα σωστός, έχει ως φυσικό αποτέλεσμα την σταδιακή μείωση της αυτοεκτίμησης της βάσης και ως αποτέλεσμα του συντονισμού δράσεων από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Στο τέλος σε τέτοιες καταστάσεις, η αντικατάσταση του ηγέτη από άλλον που έχει τις ίδιες ικανότητες, καθίσταται αδύνατη, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τον εκφυλισμό της οργάνωσης.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ως συμμετέχοντες στην οργάνωση από τα κάτω για την απελευθέρωση και αναγέννηση της Πατρίδας έχουμε υποχρέωση να υπερβούμε τον εαυτό μας, και να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας και να έχουμε τον έλεγχο των καταστάσεων που περνούν από τα χέρια μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη για κάποιον "ηγέτη" στον οποίο θα βασιζόμαστε δια παντός.
5) Η οργάνωση "από τα πάνω", δεν απαιτεί την υπευθυνότητα τους πολίτη.
Όταν κανείς αναθέτει την οργάνωσή του ολοκληρωτικά σε κάποιον άλλον, τότε παραδίδει και ένα μέρος της υπευθυνότητας του. Όσο πιο πολύ αναθέτει τα πράγματα σε άλλους, τόσο περισσότερη υπευθυνότητα χάνει. Όμως, ο δρόμος προς την αναγέννηση της Πατρίδας, θα καταλύξει και περνά και θα περνά πάντα μέσα από την Δημοκρατία. Η Δημοκρατία απαιτεί ο πολίτης να είναι υπεύθυνος. Όταν λοιπόν αναθέτουμε την οργάνωσή μας σε άλλους, τότε στην ουσία έχουμε ήδη προετοιμάσει το έδαφος για μια ελλειπή Δημοκρατία στην καλύτερη των περιπτώσεων, και την ολοκληρωτική της απουσία στην χειρότερη.
Εαν θέλουμε πραγματικά Δημοκρατία, τότε επιβάλλεται να την θέλουμε και σήμερα. Και αν την θέλουμε σήμερα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε υπεύθυνοι σήμερα. Η εγκατάλειψη της υπευθυνότητας, μέσω της ανάθεσης των ευθυνών μας σε εξουσίες που έρχονται από "τα πάνω", αποτελεί την εγκατάλειψη της Δημοκρατίας τώρα, όσο και μετά. Η μόνη λύση στην διατήρηση της βάσης της Δημοκρατίας, που είναι η υπευθυνότητα, είναι η ανάληψη των ευθυνών μας τώρα, και ως εκ τούτου, η οργάνωση από τα κάτω, δηλαδή την βάση, που είναι ο Λαός.
Γιατί να οργανωθώ, δεν υπάρχει άλλος πιο εύκολος τρόπος;
Ας το δούμε αντίστροφα. Για να επιβιώσουμε, θα χρειαστεί να οργανωθούμε στην γειτονιά. Για να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα, θα πρέπει να οργανωθούμε με τους διπλανούς μας. Για να αντισταθούμε, θα χρειαστεί να είμαστε οργανωμένοι. Για να εγκαταστήσουμε Δημοκρατία και πάλι, θα πρέπει να είμαστε οργανωμένοι. Ως εκ τούτου, αν δεν οργανωθούμε τουλάχιστον στους τομείς αυτούς, τότε πολύ απλά, δεν θα υπάρξει επαρκής δυνατότητα επιβίωσης, προετοιμασίας και αντίστασης.
Η απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει άλλος τρόπος, είναι δηλαδή προφανής: ΌΧΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, γιατί:
Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος, ο όποιος πιθανός τρόπος που δεν συμπεριλαμβάνει μαζική οργάνωση από τα κάτω, βοηθά το καθεστώς να συνεχίζει την αποτέφρωση.
Αν δεν οργανωθώ εγώ, τότε "ποιος" θα "οργανωθεί";
Ένα πρόσθετο πρόβλημα που γεννάται από την έλλειψη οργάνωσης του Λαού, αλλά εξίσου σημαντικό, είναι και το εξής: Εάν δεν οργανωθούμε εμείς, οι Ελεύθεροι και Δημοκρατικοί πατριώτες πολίτες, τότε αφήνουμε τον χώρο ανοιχτό, για να οργανωθούν άλλες, μικρότερες ομάδες. Αυτές οι ομάδες είτε είναι "αναρχικές" ή "ακροαριστερές" είτε "ακροδεξιές", ΔΕΝ τιμούν τα ιδεώδη της Δημοκρατίας, ούτε και τον Λαό που υποφέρει. Τα μοναδικό ενδιαφέρον τους είναι να ανατρέψουν το καθεστώς, όχι βέβαια για το καλό της κοινωνίας και τα κοινά συμφέροντά του, αλλά για να εγκαταστήσουν την δική τους μινιμαλιστική "ουτοπία", που ως γνωστόν οδηγεί πάντα στον όλεθρο.
Μια άλλη ομάδα που επίσης μπορεί να δράσει "εκ μέρους" του Λαού, χωρίς τον Λαό, είναι τα διάφορα διεθνή συμφέροντα, τα οποία δεν έχουν σήμερα τα ηνία της χώρας μας. Αυτά μπορεί να είναι είτε άλλες χώρες και κράτη, είτε διεθνή συμφέροντα και εχθροί. Όσο η διάλυση της Ελλάδας συνεχίζεται, τόσο περισσότεροι "τρίτοι" περιμένουν την ευκαιρία να βάλουν χέρι στην διακυβέρνηση της χώρας μας.
Η μη οργάνωση δίνει το "εκ των πραγμάτων" - de facto δικαίωμα και ευκαιρία στις όποιες μικρές μειοψηφίες ή διεθνή συμφέροντα να "βγάλουν το φίδι από την τρύπα", με τις δικές τους μεθόδους και τους δικούς τους σκοπούς. Και αυτό είναι το ίδιο σαν να παραδίδουμε τα όπλα από τον έναν επικυρίαρχο σε άλλον, παρακάμπτοντας τις Δημοκρατικές αξίες και την εξουσία της πλειοψηφίας του Λαού.
Πρέπει να ξέρουμε πάντα ότι ο μόνος αγώνας που έχει ηθική και άλλη νομιμοποίηση, είναι αυτός που θα διεξαχθεί από την πλειοψηφία του Λαού και με Δημοκρατικές διαδικασίες. Και εάν δεν κάνουμε εμείς το χρέος μας να προχωρήσουμε τα πράγματα προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε το αποτέλεσμα θα είναι είτε η ολοκληρωτική μας καταστροφή, ή η επιβολή της εξουσίας από τρίτους, που περιμένουν στην σειρά για να γίνουν δυνάστες μας.
Ενημερώνομαι καθημερινά, και προσπαθώ να ενημερώσω και άλλους σε διάφορες συλλογικότητες. Φτάνει αυτό;
Αν δεν κάνουμε κάτι για να οργανωθούμε, τότε, άσχετα με το πόσο ενημερωμένοι είμαστε, άσχετα με το πόσο θέλουμε την ανατροπή και άσχετα με το πόσο Πατριώτες θεωρούμε τον εαυτό μας, είμαστε μέρος του προβλήματος και τα πράγματα μόνο θα επιδεινώνονται. Γι' αυτόν τον απλό λόγο, πρέπει να μετατρέψουμε τον εαυτό μας από μέρος του προβλήματος σε μέρος της λύσης. Δηλαδή πρέπει να οργανωθούμε τώρα αμέσως.
Η πικρή αλήθεια είναι, ότι η ενημέρωση από μόνη της, δεν θα μας απελευθερώσει, ούτε θα μας προστατεύσει από το εκτελεστικό απόσπασμα των επικυρίαρχων, μπροστά στο οποίο στεκόμαστε όλοι οι "Ευρωπαίοι" αλλά ειδικότερα και προφανέστατα πλέον, ολόκληρος ο Ελληνισμός στο σύνολό του.
Διαβάζουμε άρθρα, ακούμε ομιλίες και συνεντεύξεις καθημερινά για την κρίση. Προσπαθούμε να ενημερωθούμε, να μάθουμε τις λεπτομέρειες. Πολλοί από εμάς διαβάζουν ή ξαναδιαβάζουν γνωστά κείμενα ή προσπαθούν να μάθουν περισσότερη Ιστορία για να καταλάβουν τι γίνεται σήμερα. Άλλοι, προσπαθούν εσπευσμένα να μάθουν οικονομικά, να εξοικειωθούν με μέχρι πρότινος άγνωστους όρους. Όλοι μας θέλουμε να έχουμε γνώση των λεπτομερειών της προδοσίας, τις αποφάσεις που μας έφεραν ως εδώ, τα ενδότερα των λιστών και των σκανδάλων. Άλλοι πάλι, προετοιμάζονται με την συσσώρευση μικρής κλίμακας (ατομικώς ή οικογενειακώς) υλικών και υποδομών επιβίωσης.
Καλά όλα αυτά. Αλλά κανένας μας δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί από το γεγονός, ότι καμιά από αυτές τις δράσεις δεν θα σώσουν την κοινωνία, αν δεν γίνουν μαζικά για την πλειοψηφία του Λαού. Στο κάτω κάτω, τι νόημα έχει να ζήσω εγώ και τα παιδιά μου, όταν η γειτονιά μου υποφέρει με τον χειρότερο βαθμό;
Μερικοί από εμάς, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, προσπαθούμε να γράψουμε άρθρα και κείμενα με αφηνιασμένο θυμωμένο, κριτικό η και σατιρικό ακόμα λόγο γεμάτο με καλέσματα για αντίσταση κλπ. Μερικές φορές, παρουσιάζονται ως "έξυπνα" ή είναι πράγματι γεμάτο χρήσιμες πληροφορίες. Αυτά αν μη τι άλλο μας βοηθούν να εκτονώσουμε την οργή και την αηδία που νοιώθουμε αλλά και ενίοτε βοηθούν έστω και λίγο στην κατανόηση του προβλήματος. Όμως, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Όσα κείμενα, άρθρα και να γράψει ή/και να διαβάσει κανείς, όσα βίντεο, όσες εκπομπές και να παρακολουθήσει κανείς, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να λύσουμε το τρομακτικό μας πρόβλημα, μόνο με αυτά.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν, ακόμα και αν η ενημέρωση αυτή αποδειχθεί χρήσιμη, δεν έχουν καμία αξία αν δεν ρίξουμε το καθεστώς που αποτεφρώνει την Πατρίδα και το Έθνος μας. Για να το πούμε και λίγο πιο σκληρά, και αυτό ισχύει για τους περισσότερους από εμάς, τουλάχιστον πρόσκαιρα ως προειδοποίηση, η προσωπική μας ενημέρωση, ΔΕΝ είναι αγώνας.
Ο πραγματικός αγώνας και η πραγματική οργάνωση αρχίζει ακριβώς εκείνη την στιγμή, που θα κλείσουμε τις τηλεοράσεις και τους υπολογιστές (και ακόμα και τα βιβλία...) και θα βγούμε έξω στον πραγματικό κόσμο, και συνεργαστούμε με έστω και έναν ακόμα συνάνθρωπό μας για να οργανωθούμε και να δράσουμε μαζί, για τον κοινό σκοπό, που πλέον είναι μόνο ένας: Η απελευθέρωση της Πατρίδας.
Θα σταματήσουμε ποτέ να ενημερωνόμαστε; Προφανώς όχι. Το θέμα είναι να προχωρήσουμε στα επόμενα στάδια, τώρα που είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Ο σκοπός λοιπόν, δεν είναι σε καμία περίπτωση να σταματήσει κανείς την προσωπική του εμπλοκή στην προσωπική μας και μόνο ενημέρωση. Αλλά είναι να μετατρέψουμε την ενέργεια και τις γνώσεις μας σε Οργάνωση.
Έχει μείνει πλέον κανείς από εμάς στ' αλήθεια, που χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες και ενημέρωση, για να καταλάβει τι έχει συτελεστεί και να κάνει το αυτονόητο; Προφανώς όχι. Ήρθε η ώρα να ρίξουμε το καθεστώς και να ξαναχτίσουμε την Πατρίδα μας. Και τι θα ρίξει το καθεστώς; Πολλοί θα απαντήσουν, η Γενική Πολιτική Απεργία. Σωστά. Αλλά τι βρίσκεται πίσω από αυτήν; Η απάντηση όπως είπαμε ήδη πολλές φορές μπορεί να συμπιεστεί με μία λέξη και μόνο: ΟΡΓΑΝΩΣΗ!
Δείχνουμε ενδιαφέρον λοιπόν, μέσω της ενημέρωσής μας, αλλά και την ενημέρωση από μέρους μας, τρίτων. Όμως, όπως αναφέρεται και παραπάνω, η πικρή αλήθεια είναι ότι αν δεν οργανωθούμε, καμιά εμμονή στην ενημέρωση δεν θα μας λύσει το πρόβλημα. Δυστυχώς η ενημέρωση δεν οδηγεί αυτομάτως στην οργάνωση. Ναι μεν μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, εφ' όσον αρχίσουμε την οργάνωση, αλλά δεν αποτελεί η ίδια η ενημέρωση οργάνωση. Το να μην οργανωνόμαστε εμείς, είναι και αυτό δυστυχώς μια έκφραση αδιαφορίας. Αν εμείς δεν οργανωθούμε, αν εμείς διστάζουμε ή περιμένουμε για να το κάνουμε, δυστυχώς είναι σαν να πέφτουμε και εμείς στο ίδιο κακό. Η αδιαφορία μας στο θέμα της οργάνωσης, που είναι και η έμπρακτη αντίσταση, μας κάνει δυστυχώς συμμάχους, έστω έμμεσα, με τους ίδιους τους καταστροφείς μας.
Με ποιους συμπολίτες μου πρέπει να Οργανωθώ;
Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που θα συνεργαστούμε μαζί τους, οι αξίες μας και η κοινή λογική θα βοηθήσει στην κρίση μας. Είναι επιτακτικό ο κάθε συνεργαζόμενος να έχει έστω και βασική (αλλά καθαρή) γνώση και πίστη στις διαχρονικές αξίες όπως είναι η Δημοκρατία και η υπεράσπιση της Πατρίδα μας. Είναι επιτακτικό ο μέλλων συναγωνιστής μας, που το πιθανότερο δεν έχει ποτέ του ασχοληθεί με οργάνωση πολιτών, να νοιώσει ότι έρχεται ως ισότιμο μέλος στην προσπάθεια οργάνωσης και να καταλάβει ότι η όλη προσπάθεια γίνεται ανιδιοτελώς, και μόνο για το καλό της Πατρίδας και την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που έρχονται. Στην οργάνωση που αναφερόμαστε, δεν υπάρχει χώρος για ελιτισμούς και πρακτικές που διχάζουν χωρίς απολύτως σοβαρότατο λόγο που έχει να κάνει με προδοσίες και δωσιλογισμούς.
Θα υπάρξουν βεβαίως και συμπολίτες μας, οι οποίοι έχουν οργανωθεί πολιτικά στο παρελθόν ή έχουν πάγιες ιδεολογικές θέσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο στόχος πρέπει να είναι ο από κοινού ορισμός των κοινών στόχων όλων των πολιτών που δέχονται την επίθεση των επικυρίαρχων, και η ξεκάθαρη και έμπρακτη απόδειξη, ότι ο αγώνας δεν είναι ιδεολογικός με την κλασική έννοια, αλλά αγώνας για επιβίωση και την εγκατάσταση κοινών αποδεκτών αξιών και δικαιωμάτων. Δεχόμαστε σχεδόν οποιονδήποτε, μέσα σε αυτό το πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και πάντα μέσα στην κοινη κατανόηση ότι ο Λαός ενωμένος κάτω από το Εθνικό συμφέρον πλεόν, πρέπει να οργανωθεί και να αντισταθεί σύσσωμος.
Εφ όσον έχουμε κάνει πραγματικότητα με πράξεις και με λόγια αυτόν τον αμοιβαίο σεβασμό, η συνεργασία είναι δυνατή με το μεγαλύτερο μέρος του Λαού. Εξ άλλου, να μην ξεχνάμε ότι το μεγαλύτερο επιχείρημα για τις θέσεις μας, είναι το πως δρούμε γενικά ως άτομα, σε περιόδους κρίσεων. Αν εμείς κάνουμε το χρέος μας και δείξουμε πραγματική και υγιή αγάπη προς τη Πατρίδα και τον Λαό της και αναδείξουμε πρακτικά την Δημοκρατία μεταξύ μας, τότε ο οποιοσδήποτε συνεργαζόμενος συμπολίτης μας θα δείξει και αυτός τον ανάλογο σεβασμό και θα συνεργαστεί για το κοινό καλό.
Σε ποιους τόπους/χώρους πρέπει να Οργανωθώ;
Δεδομένου ότι η κατοχική κυβέρνηση, λόγω του ανεξέλεγκτου δωσιλογισμού της, έχει ήδη ξεκινήσει την ολοκληρωτική καταστροφή της Πατρίδας μας αλλά και άλλων κρατών της Ευρώπης, αυτό που πρέπει να περιμένουμε είναι η περαιτέρω καταστροφή των κοινωνικών δομών και γενικότερα της παροχής οποιουδήποτε αγαθού, υλικού ή άυλου, προς τον Λαό. Η κατάσταση στο προσεχές μέλλον θα επιδεινωθεί σε όλους τους τομείς από μέτρια μέχρι και πολύ άσχημα. Βασικά πράγματα που σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα, όπως είναι η μετακίνηση, τα φάρμακα, η αγορά τροφίμων κλπ, είναι δυνατόν και πιθανότατα να έχουν έλλειψη, είτε λόγω απουσία οικονομικών πόρων, είτε γιατί πολύ απλά δεν θα είναι διαθέσιμα.
Γι αυτόν τον λόγο, η Οργάνωσή μας, πρέπει να ξεκινήσει από τους ανθρώπους που είναι κοντά μας, με την κοινή γεωγραφική έννοια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ, να γνωριστούμε με τους ανθρώπους που ζουν κοντά μας, στην γειτονιά, και σε απόσταση τέτοια που η συλλογική εργασία και οργάνωση να είναι δυνατή ανά πάσα στιγμή. Αποστάσεις που απαιτούν μέσα μεταφοράς, μπορεί στο προσεχές μέλλον, να αποδειχθούν απαγορευτικές για οποιαδήποτε συνεχή μετακίνηση.
Η οργάνωση από τα κάτω αποτελεί πολυδιάστατη δράση, και ως εκ τούτου η εφαρμογή της από την αρχή μέχρι το τέλος, πρέπει να γίνεται παράλληλα σε πολλούς χώρους, τόπους και τομείς. Με βάση τις σημαντικές αλλαγές προς το χειρότερο που θα υποστεί η κοινωνία προσεχώς, οι χώροι που θα πρέπει να οργανωθούμε είναι τουλάχιστον οι εξής με σειρά προτεραιότητας:
Οργάνωση στην γειτονιά
Οργάνωση μέσω τοπικών ομάδων και συλλογικότητων που υπάρχουν ήδη
Οργάνωση στον εργασιακό χώρο
Οργάνωση μεταξύ των δικών μας ομάδων με αυτές που έχουν δημιουργηθεί ευρύτερα σε διπλανούς μας τόπους, για την ανάπτυξη επικοινωνίας και ευρύτερης συνεργασίας με το υπόλοιπο μέρος της κοινωνίας
Ποιους τομείς έχει η Οργάνωση από τα κάτω;
Είναι προφανές ότι η οργάνωση για την απελευθέρωση της Πατρίδας έχει πολλές πτυχές, όλες αναγκαίες, και όλες σημαντικές. Οι περισσότερες από τις βασικές πτυχές αυτές γίνονται προφανείς όταν κανείς καθίσει και συλλογιστεί, τι θα χρειαστεί να γίνει για να καταφέρουμε ως Λαός να πετύχουμε τους δύο στόχους μας, που είναι το άμεσο σταμάτημα του πολέμου που δεχόμαστε και στην συνέχεια η αναγέννηση του Κράτους. Με βάση αυτόν τον συλλογισμό, που λίγο πολύ θα συμπίπτει με τον δικό σας, ακολουθούν μερικές και μόνο πτυχές:
- Υιοθέτηση μιας ψυχολογίας γενικότερης ετοιμότητας
Πριν οργανωθεί οτιδήποτε, πρέπει να καταλάβουμε ότι το καθεστώς είναι ικανό να κάνει πλέον ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ για να βλάψει τον Λαό και να υπερασπίσει τον εαυτό του. Πρέπει λοιπόν, σε ότι οργανώνουμε να συμπεριλαμβάνουμε αυτήν την ετοιμότητα με κάποιον τρόπο και να σχεδιάζουμε πάντα έχοντας στο μυαλό ότι το καθεστώς μπορεί με διάφορους τρόπους να προσπαθήσει να μας πλήξει. Σε όλα τα θέματα που αναφέρονται παρακάτω, πρέπει να ξέρουμε ότι το αίσθημα της ετοιμότητας αυτής που αναφέραμε, βρίσκεται και πρέπει να βρίσκεται συνεχώς και αδιάλειπτα παρόν ως σχεδιασμός πρακτικών και σχεδίων που έχουν την δυνατότητα να εκτελεστούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες το καθεστώς πιθανόν να εφαρμόσει ενάντιά μας. Εναλλακτικές λύσεις και σχέδια που δεν εξαρτώνται από αγαθά ή και υποδομές που ελέγχει πλήρως το κατοχικό κράτος, πρέπει πάντα να προστίθενται σε οποιονδήποτε σχεδιασμό.
- Οργάνωση επικοινωνίας
Η επικοινωνία μεταξύ μας, είναι κάτι που πρέπει να διασφαλίσουμε πάση θυσία, γιατί αποτελεί το μέσο με το οποιο θα οργανωθεί η οποιαδήποτε άλλη δράση ή περαιτέρω οργάνωση. Στην οργάνωση της επικοινωνίας, πρέπει να διαθέσουμε διάφορα μέσα και να μην στηριζόμαστε μόνο στις υποδομές του τωρινού καθεστώτος. Ο Σχεδιασμός ενός πλάνου πάγιας επικοινωνίας με όλα τα μέλη που συνεργάζονται είναι απολύτως αναγκαίος. Πρέπει να υπάρχουν πολλαπλά μέσα που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν, από τα ηλεκτρονικά, μέχρι και απλή επικοινωνία μέσω διαβαθμισμένης μετακίνησης των μελών από σπίτι σε σπίτι. Το σχέδιο πάγιας επικοινωνίας θα έχει και τα επί μέρους σχέδια του, που να είναι εφαρμοσμένα για τον συγκεκριμένο σκοπό της συγκεκριμένης δράσης επικοινωνίας. Τέτοια είναι μεταξύ άλλων: Ειδικά σχέδια άμεσης κινητοποίησης, Σχέδια απλής ενημέρωσης για κάποιο γεγονός κλπ.
- Ενημέρωση των συνανθρώπων μας με οργανωμένο τρόπο
Η ενημέρωση, παρ όλο που κατά την οργάνωση δράσεων δεν αποτελεί πλέον αυτοσκοπό, αποτελεί πάγια δράση των υπεύθυνων πολιτών. Έτσι, είναι καλό να υπάρχει οργανωμένη δράση ενημέρωσης. Τα θέματα ενημέρωσης πρέπει να εστιάζουν πλέον σε τρόπους οργάνωσης αλλά ποτέ να μην παραλείπεται και η ευρύτερη ενημέρωση. Οργανωμένες ομιλίες, συζητήσεις και κοινές συναθροίσεις θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση αυτήν.
- Οργανωμένη Αλληλεγγύη
Ήδη υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που υποφέρουν λόγω της κρίσης. Είναι υποχρέωση μας, ως άνθρωποι που αγαπούν τον Λαό αυτής της Πατρίδας, να κάνουμε ότι περνά από τα χέρια μας να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας που υποφέρει. Εδώ δεν μιλάμε για απλή ελεημοσύνη. Όπως ακριβώς καλούμαστε να ανορθώσουμε το Έθνος και την Πατρίδα για να μπορέσει να σταθεί στα δικά της πόδια, έτσι και με τους μεμονωμένους συμπολίτες μας, καλούμαστε να τους βοηθήσουμε επίσης να ΣΤΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ. Η ελεημοσύνη, ή γενικότερα η χρηματική βοήθεια ή μια παροδική βοήθεια σε θέματα π.χ. τροφίμων, είναι παρά μόνο το πρώτο βήμα σε μια ευρύτερη διαδικασία ουσιαστικής στήριξης και σωματικής ή/και ψυχολογικής ανάρρωσης από την εξαθλίωση μέχρι την κατάσταση του υγιή και υπεύθυνου πολίτη.
- Οργάνωση για θέματα μετακίνησης
Η μετακίνηση με ιδιωτικά αλλά ακόμα και με δημόσια μλεσα μεταφοράς, είναι πιθανό να υποστούν δραματικές αλλαγές προς το χειρότερο. Ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος όταν έεμφανιστεί, είναι να υπάρχει ένα πάγιο σχέδιο που να μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες μετακίνησης, έστω και αυτών που θα είναι επείγουσες. Είναι δυνατόν όμως, μέσω της προσεγμένης οργάνωσης των διαθέσιμων δρομολογίων και οχημάτων, να μοιραστούν το κόστος της μετακίνησης περισσότεροι άνθρωποι και για περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη. Η κοινή λογική οργάνωση των διαθέσιμων μέσων μπορεί να παράξει ανάλογα με τις περιστάσεις κάποιο επίπεδο οργάνωσης που δεν θα αφήσει κανέναν συμπολίτη μας χωρίς την δυνατότητα μετακίνησης.
- Προστασία της περιουσίας μας με οργανωμένο τρόπο
Η ώρα των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων έρχεται. Το ρεύμα και το νερό κόβονται. Η εγκληματικότητα καλπάζει. Και η κρίση θα φέρει τα ίδια και περισσότερα. Είναι λοιπόν απολύτως αναγκαίο να υπάρξει κάποιο σχέδιο προστασίας των περιουσιών μας που είτε οι "έννομοι" είτε οι "άνομοι" κακούργοι θα προσπαθήσουν να μας πάρουν. Ομάδες και βάρδιες παρακολούθησης της γειτονιάς, ομάδες περιφρούρισης, σε συνδιασμό με ένα σχέδιο επικοινωνίας έκτακτης κινητοποίησης μπορούν να βάλουν φρένο ή να ματαιώσουν τα σχέδια όλων αυτών που θέλουν να μας πάρουν τα πάντα.
- Οργάνωση για ενημέρωση συμπολιτών μας που έχουν "σχήμα"
Οι ένστολοι και ιερωμένοι που υπηρετούν τα λειτουργήματα τους βρίσκονται και αυτοί στην ίδια κατάσταση με εμάς. Όμως, λόγω της θέσεώς τους στην κοινωνία, πρέπει τώρα, αλλά πολύ περισσότερο όταν και όπου υπάρξει ανάγκη, να είναι πάντα μπροστά και να υπερασπίζουν τον Λαό, με πράξεις που αναλογούν με το αξίωμά τους. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να ενημερωθούν ιδιαιτέρως, και όσο μπορούν, να βοηθήσουν στην οργάνωση σε όποιους τομείς έχουν γνώσεις ή/και δικαιοδοσία ή ακόμη και απλή ηθική υποχρέωση. Πρέπει λοιπόν, να υπάρχει ανοιχτή και συνεχής επικοινωνία με αυτούς, και να υπάρχουν συνεχή καλέσματα να ενωθούν με τον Λαό, να συμμετάσχουν στην οργάνωσή του και να σταθούν δίπλα του και μπροστά στον αγώνα του.
Μία συγκεκριμένη ομάδα τέτοιων ανθρώπων, είναι και οι δημόσιοι υπάλληλοι που σχετίζονται άμεσα με εργασίες του καθεστώτος που ξεκάθαρα πλέον δεν είναι για το καλό του Λαού. Παράδειγμα τέτοιων συνανθρώπων μας που χρειάζονται ιδιαίτερη ενημέρωση και προσπάθεια κινητοποίησης, είναι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι που δουλεύουν σε Εφορίες. Δείτε και το κείμενο της Γενικής Πολιτικής Απεργίας.
- Οργάνωση για υποστήριξη των εργασιακών μας δικαιωμάτων
Παρ όλο που η απαίτηση των εργασιακών ή των κλαδικών δικαιωμάτων μόνο, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αυτοσκοπό, η πραγματικότητα είναι ότι πολλές φορές οι αλλαγές που επιβάλλονται αυταρχικότατα στους εργαζόμενους, είναι τόσο δραματικές, που οδηγούν πλέον με μία και μόνο κίνηση, από την όποια στοιχειώδη αυτάρκεια στον απόλυτη εξαθλίωση. Πρέπει λοιπόν, να υπάρχει σε συνδυασμό με ένα καθορισμένο σχέδιο επικοινωνίας, ένα σχέδιο υποστήριξης σε όποιες δράσεις προκύψουν τοπικά για τέτοια θέματα.
- Οργάνωση για θέματα υγείας
Είναι προφανές σε όλους πλέον ότι κάθε γειτονιά πρέπει να σχεδιάσει ένα οργανωμένο σχέδιο αντιμετώπισης βασικών θεμάτων υγείας, όπως είναι οι πρώτες βοήθειες, βασικά φάρμακα όπως είναι τα παυσίπονα ή μια αρχική έστω διάγνωση και άλλα σχετικά. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει την αποθήκευση των φαρμάκων ή/και υλικών που θα χρειαστούν για το επόμενο διάστημα, αλλά και την συνεργασία τοπικών ιατρών ή/και νοσοκόμων, για την άμεση βοήθειά τους σε περιστάσεις που θα είναι απολύτως αναγκαίο. Όλα αυτά βεβαίως στον βαθμό που ελευθέρα θέλουν και μπορούν να συμβάλουν τα εμπλεκόμενα άτομα.
- Οργάνωση για Πολιτική Ανυπακοή και γενικότερη αντίσταση
Η οργάνωση πολιτικής ανυπακοής αποκορυφώνεται με την Γενική Πολιτική Απεργία. Όμως μπορεί να αποδειχθεί ότι μία γειτονιά ή κοινότητα μπορεί ή θα χρειαστεί να αντισταθεί και μεμονωμένα ως προετοιμασία για την γενική δράση, ή λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών (π.χ. Σκουριές-Ιερισσός). Σε κάθε περίπτωση, ισχύουν οι πρακτικές και οι αρχές (Πολιτική δράση και όχι κλαδική) της Γενικής Πολιτικής Απεργίας, αλλά και οι ομαδικές αγωγές, διαδηλώσεις κλπ.
- Οργάνωση για Γενική Πολιτική Απεργία
Αποτελεί το αποκορύφωμα της Οργάνωσης του Λαού για το άμεσο απαιτούμενο.
Μελετήστε το σχετικό αναλυτικό κείμενο εδώ.
- Οργάνωση περισσότερων σχεδίων αντιμετώπισης κρίσεων
Ως τώρα αναφέραμε την οργάνωση για κρίσεις σε μεταφορές, μετακινήσεις, κατασχέσεις, ασφάλεια, αλληλεγγύης, υγεία κλπ. Θα πρέπει όμως, να εντοπίσετε ποιες άλλες κρίσεις μπορούν να εμφανιστούν και το πως θα τις αντιμετωπίσετε στην γειτονιά σας. Γιά κάθε μία που θα εντοπίσετε, θα πρέπει να σχεδιάσετε και ένα οργανωμένο πλάνο αντιμετώπισης.
- Οργάνωση σχεδίων εκκένωσης χώρων/πόλεων
Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό, αλλά εδώ που φτάσαμε, δεν αποτελεί και τόσο τρελό συλλογισμό. Αφήστε το για το "τέλος", αλλά μην το αμελήσετε αν και εφ όσον σας γίνει φανερό ότι πρέπει να το οργανώσετε....
Τι να κάνω τώρα για να οργανωθώ;
Η εποχή δράσης στην απλής ενημέρωση των συνανθρώπων μας, φτάνει με ραγδαία ταχύτητα στο τέλος της. Η καταστροφική πορεία που έχει πάρει η χώρα έχει γίνει κατανοητή σε σχεδόν ολόκληρη την κοινωνία, η τουλάχιστον σίγουρα στο μεγαλύτερο μέρος αυτής που μπορεί και θέλει να οργανωθεί.
Γι αυτόν τον λόγο, η ενημέρωση που κάνουμε στους συμπολίτες μας, πλέον πρέπει να λάβει πολύ μικρότερες διαστάσεις, περίπου το 20% της συνολικής εργασίας μας. Η υπόλοιπη προσπάθειά μας, πρέπει να γίνεται σθεναρά και με απόλυτη αφοσίωση, στον χώρο της οργάνωσης καθ εαυτού. Καλούμε τους συμπολίτες μας, να συναντηθούν μαζί μας, όχι απλά για ενημέρωση, αλλά για ουσιαστικές πράξεις οργάνωσης.
Αρχίζουμε άμεσα δράσεις, ξεκινώντας από τα πιο εύκολα, όπως είναι η οργάνωση της μετακίνησής μας ή την βασική προετοιμασία για περίοδο κρίσης, χτίζοντας έτσι μια δυνατή σχέση με τους συνανθρώπους μας, βασισμένη αυτήν την φορά, όχι απλά σε λόγια, αλλά σε κοινή δράση. Δεν υπάρχει πιο δυνατός σύνδεσμος μεταξύ ανθρώπων, από αυτές που γεννιούνται μέσα από την κοινή δράση για το κοινό καλό.
Έτσι λοιπόν, πρέπει να "βγούμε και πάλι στον δρόμο", αλλά αυτήν την φορά γιά να κτυπήσουμε τις πόρτες των γειτόνων μας, να πάμε στα γραφεία και τους άλλους χώρους εργασίας και να καλέσουμε όχι απλά για ενημέρωση, αλλά για δράσεις οργάνωσης ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
Πρέπει να είμαστε συνεπείς σε αυτά, και να αναπτύξουμε ατσάλινα νεύρα, επιμονή και υπομονή, για να ενώσουμε όσους πιο πολλούς συνανθρώπους μας στην κοινή οργάνωση κάτω από την ιερή ιδέα του Εθνικού συμφέροντος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο αγώνας μας είναι πρωτίστως ενάντια στην δικιά μας τάση να μην κάνουμε αυτό που αναφέρεται παραπάνω. Ο αγώνας μας είναι δηλαδή ο αγώνας αυτού που πολεμάει για να υπερβεί τους όποιους φόβους και φοβίες, μπροστά στην απόλυτη ανάγκη να οργανωθούμε επιτέλους. Πρέπει να "πείσουμε" τον εαυτό μας, να αγαπήσει ΕΜΠΡΑΚΤΑ την Πατρίδα αυτήν και τον Λαό της, ώστε να επιστρέψουμε στην φυσική μας κατάσταση που είναι το έμπρακτο φιλότιμο, η φιλοξενία, η συνεργασία με όρους δικαιοσύνης, και η Δημοκρατία, και όλα τα άλλα πράγματα και αξίες που γεννήθηκαν εδώ και τώρα καλούμαστε να αναστήσουμε πλήρως, για το καλό όλων μας.
Αλλά μην φοβάστε! Η αλλαγή που πολεμάμε να κάνουμε στον εαυτό μας, είναι και η μόνη αλλαγή που θα φέρει την πολυπόθητη αλλαγή. Η "θυσία" που θα κάνουμε για να αλλάξουμε τον εαυτό μας, θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα όχι μόνο σε εμάς, αλλά και όσους άλλους αγγίξουμε.
Ωραίες οι θεωρίες, αλλά τι μπορώ πραγματικά να κάνω τώρα για να οργανωθώ;
Για όσους θέλουν να δούν κάτι το πρακτικό που μπορούν να κάνουν τώρα, παραθέτουμε την εξής πρόταση:
Βήμα 1ο) Διαβάστε και κατανοήστε αυτό το κείμενο αλλά και αυτό της Γενικής Πολιτικής Απεργίας εδώ
Βήμα 2ο) Βγείτε έξω, ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, και χτυπήστε ΟΛΕΣ τις πόρτες των γειτόνων σας μία μία.
Βήμα 3ο) Δώστε το πολύ 20% του χρόνου σας για να εξηγήσετε την σημερινή κατάσταση.
Βήμα 4ο) Δώστε τον υπόλοιπο χρόνο σας για να καλέστε σε Οργάνωση, για μερικά τουλάχιστον από τα θέματα που αναφέρονται στο κείμενο αυτό.
Βήμα 5ο) Κανονίστε ώρα και μέρα συνάντησης, με μοναδική στόχο την οργάνωση έστω και μίας μόνο Οργανωμένης δράσης. Αρχίστε από αυτά που θα αντιληφθείτε ότι είναι το πιο εύκολο.
Βήμα 6ο) Συνεχίστε να κτίζετε την σχέση σας, με προγραμματισμένες συναντήσεις, βάζοντας ΠΑΝΤΑ το βάρος σε ΕΜΠΡΑΚΤΗ εφαρμογή των σχεδίων οργάνωσης που έχετε ορίσει. Η ενημέρωση πρέπει να έρχεται πλέον σε δεύτερο βαθμό.
Βήμα 7ο) Οργανώστε και κοινωνικές δράσεις, όπως κοινές εορτασμούς στην γειτονιά, όπου όλοι θα είναι ευπρόσδεκτοι. Κάντε ότι περνά από το μυαλό σας για να ξαναχτίσετε μια υγιή γειτονιά.
Βήμα 8ο) Πρέπει κάποια στιγμή να κάνετε γνωστό ότι η μόνη διέξοδος ακόμα αυτήν την στιγμή, είναι η Γενική Πολιτική Απεργία. Αυτό πρέπει να είναι το αποκορύφωμα της οργάνωσης του Λαού.
Και μην ξεχνάτε: Από εδώ και στο εξής, ΠΟΤΕ μην κάνετε δράσεις μόνοι σας. Αναζητήστε συνεργάτες παντού, μοιράστε τις δουλειές, και χτίζετε σε συνεχή χρόνο και έμπρακτα μια τόσο καλή σχέση που να μην είναι δυνατόν να καταλυθεί ποτέ.
Αλλάξτε την πρόταση που αναφέρεται παραπάνω αν θέλετε, φέρτε την στα μέτρα σας, αλλά ΚΑΝΤΕ ΤΟ! Η Πατρίδα μας, περιμένει από εμάς να κάνουμε τώρα το χρέος μας.
Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;
Βγείτε έξω στην γειτονιά σας, χτυπήστε πόρτες, και ζητήστε τους να οργανωθείτε.
Εξηγήστε τους το πόσο επείγον και επιτακτικό είναι.
Δώστε τους αυτό το κείμενο, ή πείτε τους δικά σας πράγματα παρόμοια.
Ακολουθήστε τα διάφορα παραδείγματα και ιδέες που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο ή/και άλλες πηγές.
Αρχίστε έστω λίγοι, ΑΡΧΙΣΤΕ ΤΩΡΑ έστω από κάτι εύκολο.
Προσπαθήστε να κάνετε δράσεις ΜΑΖΙ με συμπολίτες σας.
Μην μένετε στις ιδεολογίες, εδώ η Πατρίδα χάνεται, δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια να διαφωνούμε για τα δευτερεύοντα.
Βγείτε έξω, πάρτε τηλέφωνα, κάντε ότι μπορείτε για να μαζευτείτε και να αρχίστε ΑΜΕΣΩΣ κάποια έστω απλή Δράση.
Γνωριστείτε, και συνεχίστε από εκεί, μεγαλώνοντας τις δράσεις, διευρύνοντας τους τομείς ασχολίας.
Είμαι Συνταξιούχος, τι να κάνω για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
Είμαι Άνεργος, τι να κάνω τώρα για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
Είμαι Δημόσιος Υπάλληλος, τι να κάνω τώρα για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
... Και κάντε παρόμοια πράγματα στον χώρο εργασίας.
Είμαι Ιδιωτικός Υπάλληλος, τι να κάνω τώρα για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
... Και κάντε παρόμοια πράγματα στον χώρο εργασίας.
Είμαι Ελεύθερος Επαγγελματίας, τι να κάνω για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
... Και ότι άλλο μπορεί να σκεφθεί η αυξημένη δυνατότητα πρωτοβουλίας σας!
Είμαι επιχειρηματίας, τι να κάνω για να οργανωθώ;
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
Δείτε την ερώτηση: "Τι να κάνω τώρα αμέσως;;;"
... Και ότι άλλο μπορεί να σκεφθεί η αυξημένη δυνατότητα οργάνωσης και πρωτοβουλίας σας!
Γιατί χρειάζεται ένα τόσο μεγάλο κείμενο, για κάτι το προφανές;
Το θέμα της Οργάνωσης από τα κάτω είναι μεγάλο και οι τομείς πολλοί και διάφοροι.
Ο στόχος είναι ακόμα μεγαλύτερος και δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από την ανόρθωση της Πατρίδας.
Όσο για το αν είναι προφανές, οι καθημερινές συναναστροφές δείχνουν ότι η οργάνωση αόριστα και γενικά είναι πράγματι προφανές πράγμα.
Αλλά η οργάνωση από τα κάτω, με συγκεκριμένο σχέδιο και τρόπο και με συγκεκριμένο Εθνικό, απελευθερωτικό και Δημοκρατικό χαρακτήρα, ΔΕΝ είναι ακόμα.
Η ενημέρωση απλά των γεγονότων και των απίστευτων σκανδάλων και προδοσιών που γίνονται καθημερινά έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και δεν θα αποδώσει πολύ περισσότερα πράγματα αν συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό. Τώρα είναι η ώρα της δράσης και η ενημέρωση δεν θα σταματήσει αλλά θα πάρει δευτερεύοντα ρόλο.
Ήρθε ο καιρός, να γράψουμε για τις συγκεκριμένες δράσεις που μπορεί να κάνει ο Λαός σήμερα και το πως θα οργανωθεί.
Ήρθε ο καιρός ο Λαός να οδηγήσει τον εαυτό του σύσσωμο στην εκτέλεση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας που θα αποτελέσει το τέλος των δωσιλόγων και την απαρχή της λύσης.
Αρχίστε την οργάνωση ΤΩΡΑ! Έστω και εάν είστε λίγοι!
ΑΡΧΙΣΤΕ ΤΩΡΑ έστω από κάτι εύκολο!
Καλή Λευτεριά!!!
Σ. Κατσούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου