Αννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου, φιλόλογος και τακτικό μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας του Μπιλμπάο: Το ταξίδι των ελληνικών λέξεων, ιστορικές & ετυμολογικές αναφορές. Aννα Tζιροπούλου - Eυσταθίου
Ολοι γνωρίζουμε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η παλαιότερη από όλες τις σημερινές ευρωπαϊκές γλώσσες. Παρ' όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να καθορίσουμε την ακριβή της ηλικία, είναι πάντως πολύ αρχαιότερη απ' ότι μας εδίδαξαν στο σχολείο. Αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από τους πίνακες που για χιλιάδες χρόνια ήταν θαμμένοι στην ελληνική γη και αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα (ο τελευταίος πίνακας βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς και χρονολογήθηκε τουλάχιστον στο 5000 π.Χ).
Αυτό το στοιχείο μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε και πολλά πράγματα για την απαρχή της ελληνικής γλώσσας. Οπως έλεγαν και οι αρχαίοι Ελληνες «άγει εις φως την αλήθεια ο χρόνος», είναι βέβαιον ότι οι πολλές και διάφορες παραποιήσεις ή λανθασμένες θεωρίες συντελούν στην αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας και ήδη αυτό έχει αρχίσει να επαληθεύεται.
Από τα ανωτέρω γίνεται φανερό ότι υπάρχει μία τάση όλα τα "κρίσιμα" στοιχεία, μνημεία και ευρήματα να αποσιωπώνται ή να μεταχρονολογούνται, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια από τους ξένους επιστημονικούς κύκλους (λ.χ. Μ. Μπερνάλ, Ζ. Ντυροζέλ) να συντηρήσουν τη θέση ότι κοιτίδα του πολιτισμού είναι η Μεσοποταμία - και πάντως όχι η Ελλάδα.
Στα ίδια πλαίσια παρατηρείται μία προσπάθεια ανάδειξης και «εστίασης» σε οτιδήποτε ανήκει στην κλασική ελληνική αρχαιότητα και φθάνει έστω μέχρι τη μυκηναϊκή εποχή (ενώ αποσιωπάται και υποβιβάζεται οτιδήποτε είναι αποδεδειγμένα παλαιότερο).
Δεν είναι μόνο γνωστό αλλά και προφανές ότι όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν, αναπτύχθηκαν και ακόμα διευθύνονται απο το αγνό ελληνικό λεξιλόγιο. Η ελληνική γλώσσα τροφοδοτεί όλες εκείνες τις υψηλής πνευματικότητας λέξεις που μπορούν να εκφράσουν όλες τις αφηρημένες έννοιες. Χωρίς καμμία εξαίρεση σε όλες τις ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) γλώσσες η συντριπτική πλειοψηφία της καθημερινής ομιλίας εμπεριέχει ελληνικής προελεύσεως λέξεις.
Αναφέρομαι σε χιλιάδες λέξεων που στο πρώτο άκουσμα δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως ελληνικές λόγω της αλλοίωσης που έχουν υποστεί στο χρόνο ή λόγω του ότι προέρχονται από αρχαιοελληνικές λέξεις ή ονόματα που οι σύγχρονοι Ελληνες αδυνατούν να αναγνωρίσουν.
Η "λεξιλογική ανάλυση", που είναι η ετυμολογική και ιστορική ανάλυση μιας λέξεως, φανερώνει τον αρχαίο αλλά οικείο ελληνικό λόγο. Πολλές φορές, αυτές οι ελληνικές "Πρωτολέξεις", αυθεντικές δηλαδή λέξεις, επιστρέφουν στην ομιλούμενη ελληνική γλώσσα ως ξένες. Είναι τα λεγόμενα αναδάνεια. Υπάρχει μία μεγάλη κατηγορία λέξεων, που διά της δικής τους ιστορίας, αποκάλυψαν την άγνωστη προϊστορία. Αυτή είναι η ιστορία που δεν έχει επίσημα καταγραφεί ως τώρα και που συνήθως είναι συγκεχυμένη με την μυθολογία.
Η τελευταία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συμβολική και συνεπώς η πιό αγνή ιστορική αλήθεια. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όχι μόνο οι ελληνικές λέξεις αλλά και η ελληνική μυθολογία - ιστορία έχουν εμπλουτίσει τις δυτικές γλώσσες με όρους και νοήματα, των οποίων, τις περισσότερες φορές αγνοούμε την ελληνική τους προέλευση.
Ονόματα όπως Ιβηρία, Ιταλία, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ισπανία, Κέλτες, Λισαβώνα, Ρώμη, Αίγυπτος: Hak i Phtha = ο Οίκος τού Φθά. Ιρλανδία έχουν ελληνική προέλευση. Λέξεις όπως "zante-ζάντες" που προέρχεται από την λέξη "άντυγες", τις ρόδες των αρχαιοελληνικών αρμάτων.
Από το ρήμα "κορέω = καθαρίζω" προέρχονται οι λέξεις "cure", "sheriff", ο αρχαίος "τόρνος = κύκλος, περοφέρεια" έδωσε το όνομά του στον "τουρισμό", "tournament", "tourney". Σε λέξεις όπως "palace", "gondola", "dollar" η διήθηση των μελωδικών ελληνικών ήχων προκαλεί κατάπληξη και συνάρπαση. Πως η ελληνική λέξη "ναύκληρος", που στα Λατινικά προφερόταν "nauclerus" κατέληξε "nocher" στα Γαλλικά; Πως ο χαρακτηρισμός "βάρβαρος" κατέληξε "brave" στα αγγλικά και "bravo" στα Ιταλικά; Πως η λέξη "ελεημοσύνη", κατέληξε "alms" στα αγγλικά; Πως η λέξη "βαλάνειον", κατέληξε στα Γερμανικά "bad" και ονόμασε την, διάσημη για τα ιαματικά της λουτρά, πόλη baden baden;
Η ανθρωπογεωγραφία μάς βοηθά να εξηγούμε πώς οι διαφορετικές εκφράσεις ήχων εξαρτώνται από την στοματική κοιλότητα, τις φωνητικές δομές και την αναπνοή, που είναι εξαρτημένες απ' το κλίμα. Ψάχνοντας βαθύτερα, θα βρούμε ότι οι πρόγονοί μας, απο πολύ παλαιά έδιναν πλήρεις εξηγήσεις γιά το φαινόμενο αυτό.
Ο Πλούταρχος, ο Διογένης, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, ο Πλάτωνας είχαν όλοι τους γράψει περί αυτού. Εδώ, θα αναφέρω μόνο μία ενδεικτική αξιοπρόσεκτη αναφορά από τον "Κρατύλο". Σωκράτης: «Τα μικρά ονόματα έχουν μεταβληθεί. Χάριν ευφωνίας προστίθωνται ή αφαιρούνται μερικά γράμματα ... αξιώνουν τη μετατροπή γιά να τα κάνουν ομορφότερα ... αλλάζουν στον χρόνο ...».
Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι παλαιότερα, η ελληνική γλώσσα εκφράζονταν προφορικά. Οι Ελληνες, ως ναυτικός λαός «πολλαχή κατά θάλλατταν πλανώμενοι, γλώτταν την ελληνικήν επέβαλον». Είναι γνωστό ότι, με τον καιρό, οι ακουστικοί ήχοι έτειναν να γίνουν σύντομοι και οξείς. Η ίδια μετατροπή έλαβε χώρα και στα ελληνικά τοπωνύμια: Taormina αντί Ταυρομένιον, Yalta αντί Αιγιαλός, Agd αντί Αγάθη, Durazzo αντί τού Δυρράχιον, Ambourias αντί Εμπόρειον. H Νεάπολη έγινε Napoli στην Ιταλία, Napoul στην Γαλλία και Nabel στην Τυννησία.
Γι' αυτό οι ιστορικοί, πολύ συχνά, αναγνωρίζουν τους ανθρώπους που ζούσαν σ' ένα μέρος μελετώντας γλωσσολογικά τα ονόματα των περιοχών. Το ταξίδι στις ελληνικές λέξεις έγινε συναρπαστικό όπως η γλώσσα περνά από τη μιά χώρα στην άλλη, από τη μία γενιά στην άλλη, η προφορά αλλάζει και μερικές φορές το ίδιο κάνει και το νόημα των λέξεων.
Γιά παράδειγμα "πυρρός μανδύας" έγινε στα Λατινικά "birrum mantellum" και στα Ιταλικά κατέληξε να εκφράζει τον αστυνομικό, "sbirro", λόγω της κόκκινης στολής. Οταν το καπέλο προσαρτήθηκε στον "μανδύα", στα Γαλλικά έγινε "beret". Η αναπαραγωγή των ισχυρών ελληνικών "πρωτολέξεων" απ' τον Ευρωπαϊκό λόγο, έλαβε χώρα σταδιακά διαμέσω ποικίλων φάσεων και σταθμών στην Λατινική γλώσσα και σε άλλες γλώσσες εξίσου.
Η κορύφωση όλων των εποχών ήταν η εποχή του Αυγούστου όταν χιλιάδες ελληνικών λέξεων διείσδυσαν στο Λατινικό λεξιλόγιο. Πολύ υλικό απ' το ελληνικό λεξιλόγιο εξόρμησε γιά μιά ακόμα φορά στην δύση όταν το Ευαγγέλιο και άλλα θρησκευτικά κείμενα μεταφράστηκαν στα Λατινικά, Γερμανικά, Αγγλικά, κατ' ευθείαν από το ελληνικό πρωτότυπο. Είναι αυτό που αποκαλείται εκκλησιαστικό λεξιλόγιο απ' το οποίο πολύς, απ' τον επίσημο και καθημερινό, λόγο διείσδυσε στις δυτικές γλώσσες.
Η απαρχή όλων αυτών των εισροών χάνεται στα βάθη της ιστορίας, όταν οι Ελληνες, σαν εφευρέτες και πρωτοπόροι, πλημμύρησαν με την διαλεκτική τους ποικιλία, τις πτωχές γειτονικές γλώσσες της εσπερίας, του υπερβορέα, της ανατολής και του νότου. Αυτό το συμπέρασμα, πηγάζει από τα τελευταία αποδεικτικά στοιχεία που πολλαπλασιάζονται χρόνο με το χρόνο. Με την χρήση υπολογιστών, οι τελευταίες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας, γλωσσολογίας και της χειρογραφολογίας, πείθει την σύγχρονη επιστήμη γιά το τί ήταν γνωστό, όχι μόνο στους Ελληνες συγγραφείς αλλά και στους Λατίνους.
Συγγραφείς σαν τον Κικέρωνα, τον Τάκιτο, τον Κοϊντιλιανό και τον Τυραννίωνα, στα έγγραφά τους αναφέρουν σαφώς περί της Ρωμαϊκής Διαλέκτου «ότι εστίν εκ της Ελληνικής» ή «Aeolica ratione est sermo noster simillibus» (η γλώσσα μας είναι πολύ κοντινή με την Αιολική διάλεκτο). Παλαιότεροι και σύγχρονοι επιστήμονες, συγγραφείς και ερευνητές γνωρίζουν ότι η μητέρα γλώσσα όλων των δυτικών γλωσσών (και όχι μόνο) είναι η ελληνική. Αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία ...!
Ο Ινδός καθηγητής γλωσσολογίας, πρόεδρος του "Ελληνικού Κύκλου" και διευθυντής του Ινδικού Υπουργείου Παιδείας κ. Sacramborty (ομιλεί 22 γλώσσες), ανεκοίνωσε χωρίς επιφύλαξη ότι η ελληνική γλώσσα δεν προέρχεται από τα Σανσκριτικά, αλλά το εντελώς αντίθετον. Το επίσημο περιοδικό του Ελληνοϊνδικού Ομίλου, ονομάζεται "Πελασγία" και η εφημερίδα τους "Samelan" που σημαίνει "Σελήνη" από τη "Σεμέλη", την μητέρα του Διονύσου.
Ο Διόνυσος ήταν ο πρώτος που τα αρχαία χρόνια κατοίκησε την Ινδία. Από την "Ελληνική Ακαδημία της Βασκονίας", τα συμπεράσματα των επιστημονικών τους ερευνών, έρχονται το ένα μετά το άλλο. Πρόεδρος της επιστημονικής κοινότητας είναι ο Βάσκος ελληνιστής και καθηγητής των ανατολικών γλωσσών, Frederico Sagredo (Βραβείο Ομήρου το 1989 από το ίδρυμα Ωνάση). Εχουν συμπεράνει ότι η καλούμενη Βασκική γλώσσα έχει ελληνική προέλευση. Συμπεριλαμβάνει, όχι μόνο ρίζες, αλλά και ολόκληρες Πρωτοελληνικές, Πελασγικές λέξεις.
Μετά από προσωπικές, επίμονες, εργαστηριακές και χρονοβόρες μελέτες στη σύγκριση των ελληνικών με τις 5 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές γλώσσες, μία ελληνικά ομιλούσα Ευρώπη μου αποκαλύφθηκε, «Ελλάδος φθόγγον χέουσα», Αισχύλος.
Από τα απλά κύτταρα των ελληνικών πρωτοτύπων μέχρι τους πολυκυτταρικούς οργανισμούς των συγχρόνων λεξιλογίων, σχεδόν όλοι οι σύνδεσμοι, οι προθέσεις και οι καταλήξεις είναι ελληνικές. Οι σύνθετες και οι παράγωγες λέξεις είναι οι στρόφυγγες που πλημμυρίζουν τις δεξαμενές όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών. Τελικά, έχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι πίσω από κάθε ελληνική λέξη βρίσκεται μιά άλλη παλαιότερη!
Γιά τον επιστημονικό ερευνητή, η πίστη ότι η ελληνική γλώσσα είναι πάντα παρούσα «ουκ ην καιρός ότε ουκ ήν», δυναμώνει μέρα με τη μέρα.
Ο δανεισμός απ' τον αστείρευτο θησαυρό της ελληνικής γλώσσας δεν έχει ποτέ σταματήσει και ούτε πρόκειται διότι νέες ιδέες, νοήματα, αντικείμενα και καταστάσεις γεννιούνται συνεχώς. Παραθέτω σαν παράδειγμα δύο νέες λέξεις: Ευβίωση = Καλή ζωή, Τανατόνωση= ο ασθενής που γιά σύντομο χρονικό διάστημα πεθαίνει και επανέρχεται στην ζωή.
Η ελληνική γλώσσα, λόγω της ελαστικότητάς της και της μαθηματικής της φύσεως, έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό γνώρισμα να περιγράφει αναλυτικά ή συνθετικά όλα τα επουσιώδη νοήματα, λεπτομέρειες και συμπλέγματα. Τα φρούτα της πλαστικότητας της ελληνικής γλώσσας είναι το λεξιλόγιο και τα κύρια ονόματα. Από τα πιό γνωστά και σπουδαία ονόματα στα πιό διακεκριμένα και σπάνια, όπως αναφέρονται στα αρχαία κείμενα.
Για να πειστεί κάποιος μπορεί να ρίξει μιά ματιά σε δύο valumes της "Ιστορικής Βιβλιοθήκης" του Απολλοδώρου, στην απόκρυφη Ελληνική Γενεαλογία. Δεν είμαι πρόθυμη να εκφράσω ευχολογίες αλλά είναι απολύτως αναγκαίον να απαριθμήσω, όσο το δυνατόν πιό γρήγορα, αυτόν τον άγνωστο και παραμελημένο θησαυρό της ελληνικής Ονοματολογίας.
Αυτό πρέπει να γίνει, όχι μόνο γιά να θαυμάσουμε τη μοναδική ποικιλία αλλά και τη σοφία των αρχαίων ελληνικών ονομάτων. Παρατηρώντας την αναγνώριση ενός προσώπου με το όνομά του, την προβολή της προσωπικότητάς του εξ ονόματος, καταλαβαίνουμε τις σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες που ισχυρίζονται ότι ο ήχος τού ονόματος ενός ατόμου «το εφ ώ τις καλείται», επηρεάζει την προσωπικότητα κάποιου, ανακινώντας κυτταρικές μνήμες.
Μιά περίπτωση που αποδεικνύει την ιστορική αξία των ελληνικών ονομάτων είναι η εξής: Είναι γνωστό ότι οι Kalash κάτοικοι του Αφγανιστάν ισχυρίζονται ότι κατάγονται από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ελληνικές τους ρίζες μπορούν να βρεθούν στο λεξιλόγιό τους, στα έπιπλά τους, στην ζωγραφική τους, στη μουσική τους ή και στο ρουχισμό τους. Παρ' όλα αυτά, έχουμε παραμελήσει το πιό σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο, το όνομά τους (Κάλας) που ως τώρα θεωρούνταν Ινδικό.
Αυτό συνέβει διότι δεν έχουμε διαιωνίσει ως τις μέρες μας το αρχαίο Μακεδονικό όνομα. Μπορεί να βρεθεί μόνο στο βιβλίο Ε/44,5/Πολυαίνου Στρατηγήματα: «... Οταν ο Μέμνων επετέθει στους Κυζικηνούς, φόραγε στο κεφάλι του την Μακεδονική περικεφαλαία. Βλέποντάς τον από τα τείχη της πόλεως, οι Κυζικηνοί τον πέρασαν γιά Κάλας, φίλο τους και σύμμαχο ...». Τό Κάλας είναι ελληνικό όνομα και όχι Ινδικό όπως νομίζαμε. Τα ελληνικά ονόματα συνθέτουν την εικόνα, την ψυχή, την ταυτότητα και την ιστορία του έθνους μας. >>
Κάτι άλλο ΕΠΙΣΗΣ ΒΑΣΙΚΟ :
Μία λέξη θεωρείται υιοθετημένη από άλλη και ενταγμένη στο επίσημο λεξικό της χώρας-έθνους που εκπροσωπεί, ΑΝ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ δεν υπάρχει άλλη αντίστοιχη στην μητρική γλώσσα που δανείζεται τη λέξη, να την εκφράσει!!! Σύμφωνα με τους νόμους της γλωσσολογίας, εθνολογίας-ethnology, glossology διότι δεν τους έβγαινε συμπέρασμα με το nationology (και πάλι όμως λόγος-logy), ούτε με το tanguelogy.
Η ελληνική για όλες τις "τούρκικες "που δανείστηκε και υιοθέτησε η λαϊκή τάξη, η τάξη που δεν διέθετε μόρφωση γραφής και ανάγνωσης, αλλά είχε μόνο ακουστική αντίληψη των λέξεων των τουρκικών όσο και των ελληνικών, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διαμόρφωσε τη γλώσσα ενός έθνους, που διατηρεί από την εποχή του Ομήρου αυτούσιες λέξεις (π.χ. θάλαττα, θάλασσα)!!!
Υπ'αρχουν οι λόγοι του Ζολώτα με ελληνικές λέξεις στην αγγλική, ομιλίες του Κεμάλ με ελληνικές λέξεις στην τούρκικη,
Γιατί, οι γενίτσαροι, αυτοί με την υψηλή μόρφωση και παιδεία που έλαβαν στα πρότυπα σχολεία τους που δεν είχαν δικαίωμα τούρκοι να εισαχθούν, ήταν που διαμόρφωσαν την λόγια τούρκικη γλώσσα!
Η ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική «νοηματική» γλώσσα στον κόσμο. Οι άλλες είναι σημειολογικές. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι είναι η μοναδική γλώσσα στον κόσμο που το σημαίνον έχει πρωτογενή σχέση με το σημαινόμενο.
Δηλαδή η λέξη table στα αγγλικά είναι μετά από συμφωνία, και χωρίς νόημα. Ενώ η ελληνική λέξη τραπέζι έχει νοηματικό υπόβαθρο και υποδηλώνει την ιδιότητα του αντικειμένου. Τετραπέζι=τετρα-πεζα=4 πόδια=τραπέζι. Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις ελληνικές λέξεις. ΟΛΕΣ έχουν νόημα, απλά εμείς δεν το ξέρουμε γιατί το ερεβικό Υπουργείο έτσι μας τα μαθαίνει. Θα μπορούσε κάποιος εδώ να διαβάσει και την εξαίρετη εργασία του μαθηματικού Λευτέρη Αργυρόπουλου στην οποία μας αναλύει πως η ελληνική γλώσσα έχει και μαθηματική κατασκευή.
Οι υπολογιστές υπολόγισαν τα αρχαία ελληνικά λήμματα σε 80 εκατ. Ναι καλά ακούσατε. Τα δεύτερα λατινικά είναι γύρω στις 5000.000 μόνο. Ο Ελύτης πήρε νόμπελ με 2000 μόνο λέξεις. Εμείς το 2004 χρησιμοποιούμε μόνο 1000 λέξεις. Κάτσε φύγε μαλάκα κτλ. Ο Όμηρος το 1000 π.χ. (έτσι λένε τουλάχιστον οι Ερεβαίοι) χρησιμοποιούσε επίθετα όπως ΔΥΣΑΡΙΣΤΟΤΟΚΕΙΑ. ΔΥΣ ΑΡΙΣΤΟ ΤΟΚΕΙΑ δηλαδή εγώ η δύσμοιρη που μου έλαχε να γεννήσω τον άριστο. Κουφαθήκατε; Και οι Ερεβαίοι μας λένε πως η ελληνική γλώσσα δεν έχει βάθος χρόνου. Μήπως ξέρει κάποιος τι θα πει ευφυής; Είναι από εύ-φύω. Δηλαδή αυτός που δενδρώνει καλά τον εγκέφαλό του.
Και ο εγκέφαλος σύμφωνα με τον μεγαλύτερο γλωσσολόγο του αιώνα μας τον Εβραίο Νόαμ Τσόμσκι (αυτός τους ξέφυγε και τον κυνηγάνε να τον διώξουν από το πανεπιστήμιο στην Αμερική γιατί γράφει για τους Έλληνες), ευρύτερα γνωστός για τα κοινωνιολογικά του δοκίμια, φύεται καλύτερα μόνο με την ελληνική γλώσσα. Γιατί μόνο η ελληνική γλώσσα μεταφέρει νοήματα και όχι αοριστίες. Γι ' αυτό και όλοι οι Ευρωπαίοι πλέον την διδάσκουν υποχρεωτικά στην μέση εκπαίδευση (ακόμη και η Ελβετία).
Εδώ στην πατρίδα μας βέβαια το κράτος κοιτάζει να την ψαλιδίσει όσο μπορεί περισσότερο για ευνόητους λόγους. Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι οι λέξεις μας γεννάνε. Δημιουργούν καινούργιες σε αντίθεση με τις ξένες που είναι στείρες (δημοκρατία penalty). Θα μπορούσα να αναλύσω όλο το χτίσιμο της κάθε λέξης αλλά θα μου πάρει πολύ. Απλά θέλω να σας δώσω μια συμβουλή. Η ραχοκοκαλιά της λέξης είναι τα σύμφωνα. Εάν η λέξη είναι ελληνική τα σύμφωνα θα είναι τα ίδια. Τα φωνήεντα μπορεί να αλλάξουν με βάση το κρύο στην κάθε περιοχή και το άνοιγμα του στόματος.
Το Αφγανιστάν και το Πακιστάν ήταν το βασίλειο της Βακτριανής στα χρόνια του Αλέξανδρου.Ο ίδιος ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε την κόρη του εκεί βασιλιά, την πανέμορφη Ρωξάνη όπως και άλλοι στρατηγοί του παντρεύτηκαν άλλες γυναίκες της περιοχής.
Όταν ξέρεις από την αρχαία ελληνική γραμματεία ότι εκεί πήγε πρώτος ο Διόνυσος και αργότερα ο Ηρακλής, όταν ξέρεις ότι στο βόρειο Αφγανιστάν ακόμη και μέχρι σήμερα μιλούν αρχαία ελληνικά (το ανακαλύψαμε κατά λάθος στην διάρκεια του πολέμου, το κράτος μας φυσικά αγόραζε αγρούς ξέρεις τους γνωστούς), όταν βλέπεις 3 φυλές να μας παρακαλάνε να τους αναγνωρίσουμε σαν Έλληνες στο Πακιστάν, (ευτυχώς το υπουργείο κατά του πολιτισμού έστειλε δάσκαλο στο Πακιστάν), τότε αρχίζεις και καλοβλέπεις και την λέξη Αφγανιστάν.
Έτσι λοιπόν διαπιστώνεις πως αποτελείτε από 3 συνθετικά από-γαία-ίσταμαι (όλα τα κράτη που τελειώνουν σε ισταν έχουν το ίσταμαι). Όταν επίσης αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει νοηματικό υπόβαθρο μια και το Αφγανιστάν είναι οροπέδιο, τότε δεν θέλεις και πολύ να καταλάβεις πως από εκεί πέρασαν Έλληνες. Έτσι σφραγίζεις όλες τις αναφορές που έχεις.
Η καραϊβική είναι γεμάτο από ελληνικές λέξεις με νοηματικό υπόβαθρο.
Σε καμιά γλώσσα του κόσμου δεν θα μπορέσεις να βρεις τι σημαίνει Ιαπωνία. Μόνο στα ελληνικά μπορείς να το αναλύσεις. Αν μάλιστα το συνδυάσεις και με την λευκή φυλή που υπάρχει εκεί και δεν μπορούν ακόμη να βρουν οι ανθρωπολόγοι πως βρέθηκε εκεί, τότε αρχίζεις και πιστεύεις την ελληνική γλώσσα που σου λέει ΑΠΟ ΙΩΝΙΑ. Γιατί οι ΕΛΛΗΝΕΣ ήταν επιστήμονες και έδιναν ονόματα από όπου και αν περνούσαν.
Οι λέξεις πάντοτε δηλώνουν κάτι!
Όταν ξέρεις ότι στην Επίδαυρο υπήρχε θεραπευτήριο Ασκληπιείο επειδή το μέρος είναι ενεργειακό και ως γνωστόν ο Ασκληπιός χρησιμοποιούσε την ενέργεια για θεραπεία (το θέατρο έγινε παράπλευρα), και όταν ξέρεις το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας τότε κάθεσαι και αναλύεις την λέξη και βλέπεις ότι η λέξη μας μιλάει: ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ= ΔΡΑ ΕΠΙ ΑΥΡΑΣ, να και το θεραπευτήριο.
Όταν ξέρεις ότι οι γεωλόγοι μας λένε πως στην Θεσσαλία υπήρχε λίμνη, ξαφνικά ανακαλύπτεις πως η λέξη σου το λέει: ΘΕΣΣΑΛΙΑ= ΘΕΣΙΣ ΑΛΟΣ (όπου αλός θάλασσα).
Ο Πουλιανός αυτός ο μέγιστος Έλληνας ανθρωπολόγος πόσες φορές μπήκε φυλακή για τις ανακαλύψεις που έκανε στα Πετράλωνα, στην Τρίγλια και αλλού ;(ανακαλύψεις που αλλάζουν την ιστορία ολόκληρη) και που ευτυχώς οι ανθρωπολόγοι από όλο τον κόσμο τον έβγαλαν με το ζόρι (για να καταλάβετε για ποιο κράτος μιλάμε) .
Το σούμο στην Ιαπωνία, είναι από το ελληνικό ΣΩΜΑ γιατί παίζεται με το σώμα.Το ηφαίστειο Fuge Jama είναι το ελληνικό Φύγε Ίαμα. Φύγε γιατί όταν έκανε σεισμό φώναζαν φύγε φύγε, και ίαμα γιατί τα νερά αργότερα εκεί έγιναν ιαματικά.
Η Jamaika ή Ιαμαϊκή στα ελληνικά, και γνωρίζοντας ήδη ότι οι Αραουκάνοι (Arawaks ψάξτε στο νετ να τους βρείτε) κατοίκησαν όλη την Καραϊβική, ΙΑΜΑ-ΚΟ = ιαμα = ιαματικά και κο=ύδωρ στα πελασγικά. Δηλαδή πρέπει το νησί να έχει πολλά και ιαματικά νερά (η ελληνική Κως έχει πολλά νερά). Γνωρίζω όμως ήδη ότι οι Έλληνες στην καταγωγή Αραουκάνοι κατοίκησαν την περιοχή. Η ανάλυση της λέξης έρχεται να σφραγίσει το γεγονός.
Υπάρχει συνέντευξη του αρχηγού των Αραουκανών,θα εκπλαγείτε με αυτά που λέει. Θα νιώσετε περήφανοι που είστε Έλληνες.
Χτυπήστε στο ίντερνετ Samos, Andros για να κάνετε κράτηση στα ελληνικά νησιά της Καραϊβικής και του Ειρηνικού.
Ιαπωνια=απο Ιωνια
Αινου=Ιανου =Ιωνα
Τζαπάν=σ'απάν (οπως λέμε σαπαν και σακάτ)
Τζακάρτα= Τηλεκάρτα
Ιάβα=η Λάβα (γνωστη για τα πολλα ηφαιστεια της)
Πελέ=Πυλέας
Τσίνα=Κινα=εις την Ιωνια
Ινδία= Εν Δια=στο Δια
Μεξικό= εξ οικον
Γκαλαπαγκος= Γαλα Παγος
Φιτζι = φιδι
Βορνεο = Βιος ορνεου
Παπουα= Πάπου ανω
Κιριμπατι= Κυρι βατος
Παλαου=Παλατιου
Χαβάη=είχα φάει
Σαμοα=Σαμος (υψος)
Ναούρου= ανω άρω
Βανουάτου= Βαίνω τιούτου (τους πηδηξαμε ολους)
Ράπα νούι= Αραβα εννωει
Στα νησια του Ειρηνικου την αλεπου την λενε alopeko=αλόπεκας
Και για την Ιστορια
Παλαιότερος λιμναίος οικισμός Ευρώπης. Δισπηλιό Καστοριάς
(5.260 π.Χ.)
Η ανασκαφική δραστηριότητα του αρχαιολόγου και καθηγητού του
ΑΠΘ κ. Γ. Χουρμουζιάδη έφερε στο φως ξύλινη ενεπίγραφη πινακίδα που
χρονολογήθηκε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα 14C και βρέθηκε ότι είναι
ηλικίας 7.250 ετών.
Ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού της (οπωσδήποτε Ελληνικής - η
ομοιότητα των χαρακτήρων με τη Γραμμική Α είναι οφθαλμοφανής) γραφής που είναι
χαραγμένη στην πινακίδα αυτήν και της αποκρυπτογραφήσεώς της, η ανακάλυψή της
καταρρίπτει τις θεωρίες περί Φοινικικής ή Ινδοευρωπαϊκής προέλευσης του
αλφαβήτου μας και αναδεικνύει την Ελλάδα ως την μοναδική κοιτίδα της γραφής και
του πολιτισμού.
ΠΗΓΗ : Εφημερίδα Ελευθεροτυπία (31/8/97) και Κώστας Δούκας :
"ΑΡΧΑΙΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ"
Η περίφημη «επιγραφή του Δισπηλιού», που περιείχε κατά κοινή
ομολογία δείγματα ελληνικής γραφής πολύ παλαιότερα από τα μέχρι σήμερα
υπάρχοντα δείγματα σημιτικών γλωσσών, «εξαερώθηκε» -αυτή ήταν η επίσημη
δικαιολογία!-κυριολεκτικά κατά τη μεταφορά της σε ευρωπαϊκό εργαστήριο!
Την ίδια «εξαέρωση» υπέστη και ο σκελετός του Αρχανθρώπου
που βρέθηκε στο σπήλαιο των Πετραλώνων, στη Χαλκιδική...
Η πασίγνωστη -αλλά κατεστραμμένη πλέον (!)- επιγραφή που
βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς. Είχε ασφαλώς χρονολογηθεί στην 6η π.Χ.
χιλιετία (!) και εμφανέστατα αποτελούσε «επιγραφή» γραμμένη με γράμματα. Αν και έγιναν προσπάθειες να θεωρηθούν πρωτόγονη ζωγραφική,
είναι σίγουρο ότι η επιγραφή του Δισπηλιού θα ανέτρεπε όλα τα καθιερωμένα για
την ιστορία της γραφής και την εκκίνησή της από τη Μεσοποταμία. Όμως τι κρίμα:
το τόσο κρίσιμο αυτό εύρημα εξαερώθηκε (!) κατά τη μεταφορά του σε γερμανικό
εργαστήριο...
Οι δε ανακαλύψεις του δρ. Αρη Πουλιανού, που τεκμηριώνουν το
αυτόχθον των κατοίκων της Ελλάδος, απλώς αποσιωπούνται... την ίδια στιγμή που
τα περί Αφροκεντρισμού προβάλλονται υπέρμετρα και διδάσκονται στα σχολεία μας.
Ο ανωτέρω ερευνητής υποστηρίζει ότι οι εντατικές έρευνες
που έκανε στο εν λόγω σπήλαιο, διεκόπησαν αναίτια με κυβερνητική παρέμβαση το
1984!
Από τα ανωτέρω γίνεται φανερό ότι υπάρχει μία τάση όλα τα
"κρίσιμα" στοιχεία, μνημεία και ευρήματα να αποσιωπώνται ή να
μεταχρονολογούνται, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια από τους ξένους
επιστημονικούς κύκλους (λ.χ. Μ. Μπερνάλ, Ζ. Ντυροζέλ) να συντηρήσουν τη θέση
ότι κοιτίδα του πολιτισμού είναι η Μεσοποταμία - και πάντως όχι η Ελλάδα.
Στα ίδια πλαίσια παρατηρείται μία προσπάθεια ανάδειξης και
«εστίασης» σε οτιδήποτε ανήκει στην κλασική ελληνική αρχαιότητα και φθάνει έστω
μέχρι τη μυκηναϊκή εποχή (ενώ αποσιωπάται και υποβιβάζεται οτιδήποτε είναι
αποδεδειγμένα παλαιότερο).
Ο τύμβος των Σαλαμινομάχων παραμένει εδώ και πολλά χρόνια
σκουπιδότοπος.
Όλα ανεξαιρέτως τα, κατά κοινή ομολογία ιερά, οστά των
νεκρών του Δημοσίου Σήματος «απεστάλησαν για έρευνες σε εργαστήρια της
Αμερικής», και έκτοτε ουσιαστικά αγνοείται η τύχη τους.
Ιδιαίτερα σημαντικές αρχαιολογικά περιοχές, όπως η Ελευσίνα
και η Ιωλκός, έχουν υποβαθμιστεί από τις επιπτώσεις της βαριάς βιομηχανίας,
ενώ το Υπουργείο έχει αποδείξει αλλού πως μπορεί να προστατεύει αποτελεσματικά
μία αρχαιολογική περιοχή, όπως συμβαίνει με το περίφημο Δελφικό τοπίο.
Χαρακτηριστική ακόμα είναι και η περίπτωση του βουλευτή
Αρκαδίας, Π. Τατούλη, ο οποίος στις 15.5.1998 κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον
εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Δημόπουλο, σχετικά με τις ανεπανόρθωτες
καταστροφές που υπέστη η βόρεια πλευρά του μοναδικού παγκοσμίως αρχαίου
νεκροταφείου του Κεραμεικού (1.000 τάφοι περίπου και ομαδικός τάφος 150 ατόμων)
από τις δραστηριότητες για διάνοιξη σταθμού Μετρό στην περιοχή.
Όλα τα προηγούμενα και πολλά άλλα συντελούν ώστε μια μεγάλη
μερίδα Ελλήνων πολιτών να υποστηρίζει ότι υφίσταται μία διαχρονική παραχάραξη
έως συνωμοσία εναντίον της ελληνικής Ιστορίας, αν μάλιστα σκεφτούμε ότι ο αββάς
Frumont ήδη από τον 18ο αιώνα, εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία -όπως
ομολογούσε ο ίδιος- ξεθεμελίωσε τα σωζώμενα μνημεία της αρχαίας Σπάρτης και
έσβησε επιγραφές... Πολλοί μάλιστα συγκεκριμενοποιούν τους υπεύθυνους αυτής
της συνωμοσίας, αφού είναι φανερό ότι αυτή προωθεί τελικά την άποψη ότι όλα
έχουν σημιτικές (εβραϊκές) ρίζες...
Η περίπτωση Πουλιανού- Αρχάνθρωπου των Πετραλώνων (εξαέρωση
ευρημάτων) και Δισπηλιού )καταστροφή επιγραφής δεν νομίζετε ότι έχει ΚΟΙΝΑ
ΣΗΜΕΙΑ;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου