Σπαζοκεφαλιά! Ἕνας ὁδηγός... γαϊδάρων!

 Σπαζοκεφαλιά! Είναι μία επιλογή, κάπως πιό... χαλαρωτική. Βεβαίως εξάπτει την φαντασία και την αγωνία για τις απαντήσεις, αλλά έτσι άς υπάρχη και λίγο... "σασπένς"! (Για τους καλώς μελετημένους, πιθανώς να είναι εύκολη η απάντηση, για τους άλλους, έ μάλλον θα παιδευθούν! Μπορεί να είναι αλήθεια. Ή να είναι υπερβολές. Ή φήμες... Ποτέ δεν ξέρει κανείς με τις σπαζοκεφαλιές.)

 Μιά φορά και έναν καιρό που λέτε, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '50, ένας εξέχων πολιτικός ανήρ απεφάσισε να βοηθήση τον μικρό του αδελφό (είχαν διαφορά ηλικίας πάνω απο 20 χρόνια) να "τακτοποιηθή", πού αλλού, στο δημόσιο! Οπότε, μιά και δυό, τον διορίζει σε κρατική τράπεζα, που εδραστηριοποιείτο και τότε στην επαρχία, αλλά σε μία εντελώς "ασυνήθιστη" ειδικότητα! Ποιά;

 Οδηγός-συνοδός... γαϊδουριών! Μή κοιτάτε σήμερα, που υπάρχουν δρόμοι και "υπηρεσιακά" φορτηγά. Τότε δεν υπήρχαν τίποτε απο τα δύο! Τα ταπεινά γαϊδουράκια λοιπόν μετέφεραν ό,τι χρειαζόταν σε κακοτράχαλα σημεία της ελληνικής υπαίθρου, αφού η ιστοριούλα μας "εκτυλίσσεται" περίπου 60 χρόνια πρίν.

 Όλα καλά λοιπόν, για τον μικρό αδελφούλη, που με την πάροδο του χρόνου "προήχθη" σε συνοδό οδηγού φορτηγών, πάλι της ιδίας κρατικής τραπέζης.

 "Ξαφνικά" ήλθε το στρατιωτικό καθεστώς και ο υπάλληλος αυτός, δεν μάθαμε ποτέ το γιατί, ούτε το "απεκάλυψε" ο ίδιος, απεφάσισε να μή ξαναπάη στην δουλειά του! Δηλαδή, την κοπάνησε!

 Η τράπεζα, βλέποντας ότι οι ημέρες και οι εβδομάδες απουσίας μεγάλωναν, προσπάθησε να έλθη σε επαφή μαζί του, για να διευκρινισθή τί συμβαίνει.

 Δεν κατέστη δυνατή καμμία επικοινωνία με τον υπάλληλο και όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, το νομικό τμήμα της τραπέζης εισηγήθηκε και προχώρησε στην απόλυση του υπαλλήλου, που αναιτίως εξηφανίσθη απο την εργασία του και δεν βρέθηκε πουθενά! Δεν μαθεύθηκε ποτέ πώς "συντηρήθηκε" στην επταετία αυτή ο υπάλληλος, χωρίς δουλειά.

 Η Δικτατορία 'έπεσε' και ο υπάλληλος αυτός "σκέφθηκε" ότι είναι καιρός να τιμωρήση(!) την πρώην εργοδότριά του κρατική τράπεζα, που "κακώς" τον απέλυσε τότε!

 Πηγαίνει λοιπόν δικαστικώς και κάνει αγωγή στην τράπεζα, διότι προχώρησε στην απόλυσή του λόγω "πολιτικής διώξεως", ενώ συγχρόνως ζητούσε ως αποζημίωση, ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, από τον Απρίλιο του 1967 έως τον Ιούλιο του 1974, προσαυξανομένους με τους νομίμους τόκους!!! Δηλαδή, απαιτούσε στην αγωγή του (άν μετρήθηκαν σωστά...) 100 μισθούς μαζί με τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα! (Γίνονται αυτά στην χώρα μας; Μπά... υπερβολές!)

 Αποτέλεσμα; Όχι μόνον κέρδισε το δικαστήριο εις βάρος της κρατικής τραπέζης και του κατεβλήθησαν οι 100 μισθοί με τις νόμιμες προσαυξήσεις, αλλά του απενεμήθη και... διευθυντικός βαθμός για την σύνταξή του επειδή "εδιώχθη" απο το στρατιωτικό καθεστώς! "Αποκατεστάθη"! Έτσι λέει η ιστοριούλα μας. Τώρα αλήθεια ή όχι, ποιός να ξέρη;

 Ο καλός και εξαιρετικός αυτός κύριος, μεταπολιτευτικώς κατέλαβε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Ναί, μιλάμε για τον -κάποτε- συνοδό των συμπαθεστάτων... γαϊδάρων! Ποιός ξέρει πού βρίσκεται σήμερα και τί ετοιμάζει... Ίσως να θέλη να προωθήση  "διάδοχη" κατάσταση μέσα απο το "τζάκι" του. Ποιός να ξέρη; 

ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ