Google+ To Φανάρι : Μελλοντική τεχνολογία και… εξωγήινοι: οι απαντήσεις που περίμενες!

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Μελλοντική τεχνολογία και… εξωγήινοι: οι απαντήσεις που περίμενες!

Πού είναι οι εξωγήινοι; Τι θα γίνει αν μας επισκεφτούν στο μέλλον;
Ναι, οι γνωστοί “γκρίζοι”… Εξωγήινοι απο τζάκι!
Ω, αγαπημένο θέμα του κινηματογράφου, με την πλειοψηφία των blockbuster έργων που το πραγματεύονται να θέλει τους εξωγήινους να μας αντιμετωπίζουν ως μεζεδάκια πρώτης κλάσης — και, φυσικά, να τους δίνουμε με μπροστάρη το Αμέρικα, τα παπούτσια τους, τα πλοκάμια τους και ότι άλλο έχουν στο χέρι (ή στο πλοκάμι!).

Ναι, οι γνωστοί "γκρίζοι"... Εξωγήινοι απο τζάκι!Το θέμα της εξωγήινης ζωής -και της επαφής μας μαζί της- είναι πραγματικά τεράστιο και θα του άξιζε δικιά του ιστοσελίδα και όχι ταχεία αναφορά. Για όσους δεν θεωρούν πως οι εξωγήινοι μας έχουν επισκεφθεί ήδη, ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποια πιθανά σενάρια. Για αρχή ας κάνουμε κάτι ξεκάθαρο: θα κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, δεδομένου πως είμαστε το μόνο νοήμον είδος που γνωρίζουμε (χμ, έχει κανένα φανάρι κανείς να βγω για ψάξιμο καταμεσήμερο;) και ο πλανήτης μας είναι ο μόνος πλανήτης του οποίου την ζωή έχουμε δει και ακόμα καλά καλά δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη μαζί της.
Το παραπάνω σημαίνει πως αναγκαστικά μπορούμε να σκεφτούμε μόνο μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης νόησης, το εμπειρικό και γνωσιακό πλαίσιο που οριοθετεί το τι καταλαβαίνουμε είναι αυτό της πανανθρώπινης εμπειρίας: το να ζητήσεις από τον άνθρωπο να πράξει διαφορετικά, είναι απείρως πιο αδιανόητο του να ζητήσεις από τον χρυσαυγιτοπαρμένο παππού σου να κατανοήσει εις βάθος και να αποδεχθεί το φαινόμενο του τρανσεξουλισμού ή την παράξενη “μη-ελληνική” μουσική σου — πράγματα εντελώς εκτός του εμπειρικού πλαισίου αναφοράς του.
Με βάση τα παραπάνω, ας πάρουμε ως “αρχή” πως ένα εξωγήινο είδος προτού στείλει “επανδρωμένο” σκάφος στα κουτουρού, θα δοκίμαζε είτε να στείλει μήνυμα (βλέπε το δικό μας Messaging to Extra-Terrestrial Intelligence, METI, γνωστό και ως Active SETI) είτε να στείλει ένα μη επανδρωμένο σκάφος (βλέπε τα δικά μας Pioneer και Voyager). Αυτές οι προσεγγίσεις είναι σαφέστερα ευκολότερες και λιγότερο ριψοκίνδυνες για οποιοδήποτε είδος θέλει να δει τι παίζει “εκεί έξω“, από το να εμφανιστεί αυτοπροσώπως.
Μια χαρά για πρώτη επαφή, δεν νομίζεις; Υπέροχα, η υποθετική εξίσωση του Frank Drake (Drake Equation) μας δίνει πως πιθανόν να υπάρχουν κάμποσοι πλανήτες με τεχνολογικά ανεπτυγμένη ζωή (ας πούμε εκατομμύρια), παρ’ ολ’ αυτά… δεν βλέπουμε τίποτα εκεί έξω, το πρόγραμμα SETI προς το παρόν μας λέει πως επικρατεί συμπαντική “μουγκαμάρα“! Εδώ έρχεται ο κύριος Enrico Fermi με το γνωστό παράδοξό του (Fermi Paradox) και ρωτάει τον κύριο Drake: “Αν είμαστε τόσες πολλές στο σύμπαν, πού είναι όλες οι άλλες παλαβιάρες και δεν τις έχουμε πάρει πρέφα ακόμα;“. Μερικές ενδιαφέρουσες απαντήσεις θα μπορούσαν να είναι οι εξής:
  • Ίσως, κύριε Φερμί, να είμαστε πραγματικά μόνοι μας στο σύμπαν. Oh well, Περισσότερος χώρος για εμάς!
  • Μπορεί επίτηδες να μην επικοινωνούν οι εξωγήινοι ή να μην έρχονται σε επαφή μαζί μας, διότι α) μας παρατηρούν, β) δεν θέλουν να παρέμβουν στην εξέλιξή μας, γ) τους είμαστε παντελώς αδιάφοροι. Η γεωκεντρική θεωρία -και κατ’επέκταση η ανθρωποκεντρική θεωρία- λαβώθηκε θανάσιμα το 1543, ακόμα να ψοφήσει μέσα στο κεφάλι σου;
  • Μπορεί εμείς να ακούμε και να ψάχνουμε σε λάθος μέρη και με λάθος τρόπους: ένας πρωτόγονος πολιτισμός ή ένας πολύ ανεπτυγμένος τεχνολογικά θα μπορούσε να ήταν “αόρατος” για εμάς.
  • Ίσως να είναι στην φύση των ευφυών όντων να αυτοκαταστρέφονται από δικά τους λάθη με το που αναπτύξουν τεχνολογία και διαχείριση τέτοιων ποσών ενέργειας που θα επέτρεπε εγχειρήματα ουσιαστικής επικοινωνίας.
  • Ίσως να είναι πολύ απασχολημένοι με… την διασκέδασή τους ή να διαβιώνουν πλέον σε ένα “virtual” περιβάλλον όπου η επαφή με τον έξω κόσμο δεν έχει πολύ σημασία. Ναι, ακριβώς όπως όταν σε φωνάζει η γιαγιά σου να αφήσεις “αυτά τα πισιά” και να κατέβεις να φας το κοτοπουλάκι σου, μα όταν τελικά κατεβαίνεις την βρίσκεις να έχει βγάλει την μασέλα της και να ρουφάει φιλήδονα την τελευταία σταγόνα μεδουλιού από την φτερούγα του…
  • Μπορεί εκεί έξω να υπάρχει κάποιος “κίνδυνος” και ένα είδος που τον γνωρίζει να μην βιάζεται να αρχίσει να φωνάζει προς κάθε γωνιά του σύμπαντος “για όποιον δεν άκουσε, είμαι εδώ, δεν έχω ιδέα από διαγαλαξιακό ταξίδι και ακόμα παιδεύομαι με την πρωτόγονη πυρηνική ενέργεια“. Τέτοιες κινήσεις ίσως πρέπουν μόνο σε νιούμπηδες με περισσό κομπασμό σαν και του λόγου μας, αν το καλοσκεφτείς είναι δείγμα “συμπαντικής ανωριμότητας” από μέρους μας.
  • Μπορεί, πάλι, τα μηνύματα που τους στέλνουμε ή που μας στέλνουν να μην είναι αντιληπτά ως τέτοια ή να μην βγάζουν νόημα, διότι η βασική βιολογία μας και οι αναφορές που περιέχουν να διαφέρουν τόσο μεταξύ των δυο ειδών που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με άμεσο αποτέλεσμα η επικοινωνία να είναι αδύνατη. Έλα μου που κοιτάς την οθόνη σου με δυσπιστία του πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, εδώ ώρες ώρες δεν μπορείς να βγάλεις άκρη με το ίδιο σου το είδος, με άτομα που μιλάτε την ίδια γλώσσα, που μεγαλώσατε στην ίδια γειτονιά ή ακόμα χειρότερα στην ίδια οικογένεια! Ένα σχετικά απλό παράδειγμα ασυνεννοησίας (που δεν θα έκανε την επικοινωνία αδύνατη αλλά σκιαγραφεί το “πρόβλημα” καλά και… κατανοητά για εσάς τους γήινους) είναι αυτό του…βέλους: από οποιοδήποτε γήινο πολιτισμό και να είσαι κατανοείς πολύ εύκολα τι σημαίνει ένα βελάκι που θα δεις κάπου — πας κατά εκεί, κοιτάς κατά εκεί ή υποδηλώνει συνέχεια/αλληλουχία, ασχέτως αν είσαι Έλληνας  Κορεάτης, Σουηδός ή Αβορίγινας Αυστραλός. Η γλυκιά λεπτομέρεια του “αυτονόητου” αυτού του σύμβολου όμως έγκειται στο ότι είναι αυτονόητο μόνο για πολιτισμούς που είχαν κυνηγετικό παρελθόν, για τους οποίους το βέλος και το τόξο έφερε επανάσταση στο κυνήγι! Ένας εξωγήινος πολιτισμός χωρίς τέτοιο παρελθόν παίζει να μην “το έπιανε” χωρίς υπότιτλους από την Νατάσσα Συρεγγέλα.
Τι θα γινόταν όμως αν μας επισκέπτονταν; Χμ, ενδιαφέροντες καιροί, πιθανότατα στην αρχή θα επικρατούσε πανικός, και των κρατών αλλά και σε επίπεδο απλών πολιτών — εδώ δεν μπορείς να δεχθείς άτομα του είδους σου που οι επιλογές τους και οι ιδέες τους διαφέρουν από τις δικές σου, θες να μου πεις πως θα δεχθείς εξωγήινους διότι κάτι τέτοιο είναι “cool“; Ίσως οι θρησκείες τα βρίσκαν λίγο σκούρα, ιδίως αν οι επισκέπτες έφερναν μαζί τους τις δικές τους θρησκείες, ίσως και οι αμφισβητίες τα βρίσκαν σκούρα αν οι επισκέπτες έρχονταν με μια θρησκεία ίδια με κάποια από τις υπάρχουσες στον πλανήτη μας. Ίσως πάλι το σενάριο να εξελισσόταν “κλασικά χολιγουντιανά“. Θετικά και αρνητικά σενάρια λοιπόν.
Θετικά
Μια θεώρηση λέει πως, αν ένας πολιτισμός είναι τόσο τεχνολογικά εξελιγμένος ώστε να μπορέσει να έρθει σε επαφή μαζί μας (ιδίως να μας επισκεφτεί φάτσα κάρτα), τότε αυτός θα πρέπει να έχει και ανάλογη πολιτισμική/φιλοσοφική/ηθική ανάπτυξη, αλλιώς πιθανότατα όλο και κάποια μαλακία θα έκανε με την ισχύ που έχει στα χέρια του που θα οδηγούσε στον αφανισμό του. “We come in Peace” λοιπόν και άνθισε η γη ολόγυρά μας όταν οι επισκέπτες μοιράστηκαν μαζί μας την τεχνολογία τους και τις γνώσεις τους, με αποτέλεσμα να κάνουμε βήματα χιλιετηρίδας μέσα σε αιώνες.
Ιατρική, βιολογία, τεχνολογία, τέχνες, φιλοσοφία, “τα πάντα όλα” θα πάρουν φωτιά για πάρτη μας μόνο — ίσως μια τέτοια επαφή να ωφελούσε μόνο εμάς, μπορεί για το άλλο είδος να είχαμε καθαρά χιουμοριστική αξία σαν κάτι μεταξύ Jar Jar και Joxer! Σε ένα πιο “ζοφερό” αλλά πάλι σχετικά θετικό σενάριο (όσο…θετική είναι μια δικτατορία) θα μπορούσαν να μας επιβάλλουν να… μην αυτοκαταστραφούμε ως είδος, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά τον ρόλο της νταντάς μας, που μας χτυπάει στα χεράκια κάθε φορά που σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας. Μας βλέπω με μπλεδιασμένα χέρια πριν κλείσει χρόνος από την πρώτη επαφή…
Αρνητικά
Μπορεί ένας τεχνολογικά εξελιγμένος πολιτισμός να έχει αναπτύξει τέτοια “φιλοσοφία ζωής” ώστε να μην αυτοαφανιστεί, αυτό όμως δεν μας λέει πως… θα είναι φιλικός προς άλλους πολιτισμούς. Το πιο απλό ζοφερό σενάριο είναι αυτό των “κακών εξωγήινων“, το οποίο δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση, πάνε στο βιντεοκλάμπ της γειτονιάς σου και εκεί θα λάβεις πλήρη ενημέρωση. Η πιο “άμεση” μορφή αυτού του σεναρίου είναι να έρθουν εδώ και να τα κάνουν γυαλιά-καρφιά (π.χ. για να πάρουν τους πόρους μας), ενώ μια πιο έμμεση μορφή θα ήταν απλά να  μας δώσουν ως φιλικό δώρο τεχνογνωσία τέτοιας ισχύος που δεν θα μπορούσαμε να την διαχειριστούμε στο επίπεδο που βρισκόμαστε και να καταλήγαμε στο αυτονόητο, να “πηγαίναμε” ως είδος από ατύχημα ή από τον χιλιοαγαπημένο και χιλιογαργαρισμένο στα ανθρώπινα λαρυγγάκια μας πόλεμο.
Περνώντας στις πιο “ήρθαν με φιλικές διαθέσεις” αρνητικές εξελίξεις μιας τέτοιας επαφής, υπάρχει επίσης η πιθανότητα μόλυνσης των ανθρώπων από κάποιο εξωγήινο παθογόνο ή καταστροφή του γήινου οικοσυστήματος από εισαγωγή εξωγήινων ειδών. Επίσης, για να περάσουμε στο κλασικό ζαϊκλονίστικο ύφος, αν οι εξωγήινοι φίλοι μας δεν είναι τόσο εξελιγμένοι κοινωνικοφιλοσοφικά (είναι σαν εμάς δηλαδή), κινδυνεύουμε τότε να εμπλακούμε σε νέους κύκλους κομματικής (αυτό που εσύ ονομάζεις και νομίζεις “πολιτική“), συμπαντικής εμβέλειας! Αν μια φορά βρίσκεις την “πολιτική” (κομματική, μάθε το επιτέλους!) ζωή της χώρας σάπια ή αν αρχίζει να σε χαλάει η ιδέα πως πλέον η πολιτική δεν διεξάγεται/επιβάλλεται σε επίπεδο χώρας αλλά πλανήτη, τότε φαντάσου διαγαλαξιακή διακυβέρνηση! Από την άλλη αν είσαι από εκείνη την μεγάλη μερίδα του πόπολου που μπορεί να σχολιάσει κομματικά με “σοβαρότητα όπως πρέπει σε τέτοια θέματα” χωρίς να χεστεί στα γέλια ή να αηδιάσει από τον παραλογισμό του εγχειρήματος -πιθανότατα διότι έχεις διαβρωθεί από την “καθημερινότητα” ή αυτό που ορίζεις ως “πραγματικότητα” και την θεωρείς “λογική” ή “νορμάλ, όπως πρέπει“- τότε δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα με τούτο: θα σου δώσει περισσότερο υλικό για σχολιασμό σε status updates σε κάποιο social network της τότε εποχής.
Ένα άλλο σενάριο, άσχημο μα τόσο ανθρώπινο, είναι να έρθουν τα εξτρατερρεστριάλια με φιλικές διαθέσεις αλλά εμείς να δοκιμάσουμε τα “γνωστά μας κόλπα” πάνω τους, με αποτέλεσμα να μας αφήσουν και να φύγουν ή να μας απομονώσουν από όλες τις άλλες εξωγήινες φυλές επικαλούμενοι τον συμπαντικό κανόνα “Κάθε γαλαξίας έχει κάπου τους μαλάκες του” — και μόλις βρήκαν τα “κεντρικά” στο Milky Way, τρίτη πέτρα γύρω από το αστέρι Sol.
Δυστυχώς τα σενάρια πάνε προς το δυσοίωνο αν κρίνουμε εξ  ιδίων τα αλλότρια και δούμε λίγο την ανθρώπινη ιστορία για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα όταν ένας πολιτισμός ήρθε σε επαφή με άλλον. Ακολούθησε αμοιβαία κατανόηση, αποδοχή και ανυστερόβουλη βοήθεια ή πόλεμος, εκμετάλλευση και σκλαβιά; Μην ξεχνάς ποτέ Ινδιάνους, Αφρικάνους, Μάγιας και λοιπά ανθρώπινα στοιχεία που κάποτε τους κεράσαμε πούτσα τουρσί με το “καλημέρα“. Τι άλλαξε για να μην ξαναπράξουμε το ίδιο ή για να μην μας κάνει το ίδιο μια εξωγήινη φυλή;

Πώς θα είναι το μέλλον από πλευράς τεχνολογίας;

Wireheading για κάθε cyberπανκιό; Όχι μανάρι μου, ακόμα καλύτερες φάσεις!
Wireheading για κάθε cyberπανκιό; Όχι μανάρι μου, ακόμα καλύτερες φάσεις!
Εδώ το παραμύθι στο έχουν ψιθυρίσει πάλι ταινίες και βιβλία: μερικές “προχώ κλασικούρες” που σε έχουν κεράσει είναι τηλεμεταφορές, ιπτάμενα αμάξια, ανεπτυγμένες και ευρέως διαδεδομένες μορφές BMI (όχι, όχι εκείνο με τα λίπη, το άλλο το brain machine interface), ρομποτάκια, εικονική πραγματικότητα κτλ. Ωραία τούτα, αλλά ας δούμε λίγο πώς θα μπορούσαν να καταταχθούν -από τεχνολογική άποψη- οι πολιτισμοί, κατά το καρντάσι μας τον Nikolai Kardashev.
Ο λόγος που φιγουράρει το ονοματάκι του εδώ, και όχι το δικό σου, είναι πως αυτός ο μάγκας έκανε μια πολύ έξυπνη κατάταξη των πολιτισμών ανάλογα με την τάξη των ενεργειακών ποσών που είναι διαθέσιμα σε αυτούς. Χμ, παράξενο κριτήριο, δεν θα μπορούσε απλά να κατατάξει τους πολιτισμούς ανάλογα με το αν έχουν ρομποτάκια ή αν ταξιδεύουν στους γαλαξίες; Το σκεπτικό πίσω από μια τέτοια κατάταξη είναι πως η δυνατότητα εκμετάλλευσης συγκεκριμένων ποσών ενέργειας δείχνει από την μια την τεχνολογική δυνατότητα απόκτησης και διαχείρησής της (σκέψου π.χ. διαθέσιμη ενέργεια μιας φωτιάς vs πυρηνική ενέργεια) και από την άλλη την ανάγκη για τέτοια ποσά ενέργειας και το τι θα μπορούσε να επιτύχει ο κάθε πολιτισμός με αυτά. Αν το καλοσκεφτείς, όσο και να μεγαλώσουμε την ενεργειακή απόδοση των συσκευών μας, όσο και να περιορίσουμε (ή να εκμεταλλευτούμε) τις θερμικές απώλειές τους, όσο και να συρρικνώσουμε τις ενεργειακές απαιτήσεις τους, φτάνουμε -σύμφωνα με την ως τώρα γνωστή φυσική- ένα ταβάνι όπου “καλύτερα δεν γίνεται“, άρα απαιτείται ένα μίνιμουμ ποσό ενέργειας για κάθε συσκευή και, όσο πιο πολλές τέτοιες συσκευές έχουμε, τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη μας για ενέργεια. Οι πολιτισμοί όπως κατατάσσονται στην κλίμακα Kardashev είναι οι παρακάτω:
Πολιτισμός τύπου 1: Ένας πολιτισμός με διαθέσιμη ενέργεια (παραγωγή ενέργειας) κοντά στον δικό μας, με πάρα πολύ καλή εκμετάλλευση των πλανητικών του πόρων. Προς το παρόν είμαστε πάνω κάτω στο επίπεδο 0.7 της κλίμακας Kardashev.
Πολιτισμός τύπου 2: Ένας πολιτισμός που θα μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως την ενέργεια που παράγει το άστρο του ηλιακού του συστήματος. Εδώ δεν μιλάμε για δεκαπέντε μπαρμπάδες που πήραν επιδότηση για να στήσουν αυτά τα πενιχρά φωτοβολταϊκά, μιλάμε για έναν ήλιο ολόκληρο περιτριγυρισμένο από φωτοβολταϊκά!
Πολιτισμός τύπου 3: Ένας πολιτισμός που θα μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως την ενέργεια ενός γαλαξία. Σούπερ ενεργειακή εκμετάλλευση και τα quazar μέσα στο στόμα, που θα έλεγε και ο μελλοντικός Λευτεράκης από Βάθη.
Η παραπαπάνω κλίμακα έχει επεκταθεί από διάφορους και μια παρουσίασή της μπορείς να δεις σε αυτό το βιντεάκι:
Για να γίνουν όμως αυτά απαιτείται τεχνολογία πολύ πιο προηγμένη από αυτή που έχουμε τώρα και τίθεται το ερώτημα του πώς θα μπορούσε να εμφανιστεί αυτή μέσα σε ένα “εύλογο” -για τα ανθρώπινα μέτρα- χρονικό πλαίσιο. Την απάντηση εδώ τη δίνει αυτό που ονομάζεται technological singularity (τεχνολογική ιδιομορφία/μοναδικότητα): ένα μελλοντικό γεγονός που θα είναι για την τεχνολογία ό,τι ο ορίζοντας γεγονότων για μια μαύρη τρύπα — ένα σημείο χωρίς γυρισμό, πέρα από το οποίο είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα μπορούσε να υπάρχει επειδή ξεφεύγει εντελώς του εμπειρικού πλαισίου αναφοράς μας.
Ένα τέτοιο γεγονός θα ήταν μια τεράστια τεχνολογική έκρηξη λογαριθμικής φύσεως που… θα μπορούσε να προέλθει με έναν πολύ ενδιαφέρον τρόπο: αρκεί να φτιαχτεί ένας υπολογιστής με ευφυΐα ανθρώπινου επιπέδου (όλο το πακέτο ευφυίας του ανθρώπου, όχι μόνο “συμπεριφορά που φαίνεται έξυπνη“, ίσως και “αυτοσυνείδηση” η οποία θα μπορούσε να είναι αναδυόμενη από ένα νευρωνικό δίκτυο. Ένας τέτοιος υπολογιστής εξ’ ορισμού θα ήταν ικανός να σχεδιάσει και να φτιάξει και άλλους παρόμοιους τέτοιους υπολογιστές ή ακόμα καλύτερα βελτιωμένες εκδοχές του εαυτού του (υπερανθρώπινης ευφυίας), οι οποίες με την σειρά τους θα μπορούσαν να φτιάξουν ακόμα εξυπνότερες μηχανές, οι οποίες με την σειρά τους θα μπορούσαν να αυτοβελτιωθούν φτιάχνοντας ακόμα δυνατότερα γκατζέτια , οι οποίες θα μπορούσαν… OK, OK, το έπιασες, οδηγούμαστε σε έναν ταχύτατο αγώνα τεχνολογικής εξέλιξης, με ταχύτητες και μεγέθη που υπερβαίνουν κατά πολύ τα γνωστά του σημερινού ανθρώπου.
Μερικά από τα καλούδια που θα μπορούσε να μας φέρει μια τεχνολογική ιδιομορφία/μοναδικότητα και θα μπορούσαν να μας αναβαθμίσουν σε άλλους τύπους πολιτισμών, αν φυσικά δεν έχουμε αυτοκαταστραφεί ως τότε ή δεν μας έχουν σβήσει φυσικά φαινόμενα, είναι τα εξής:
  • Utility Fog: Δόξα στα εργαλεία του νανοτεχνουρχού! Εδώ μιλάμε για ένα πλήθος δισεκατομμυρίων μικρών ρομπότ (κλίμακας μικρόμετρων) τα οποία θα μπορούσαν να βρίσκονται σε διασπορά στον αέρα όπως η ομίχλη. Θα δέχονται εντολές από ένα πρόγραμμα και θα μπορούν να ενωθούν ταχύτατα μεταξύ τους σχηματίζοντας επιθυμητές δομές στον μακρόκοσμο, από πλήρως αναδραστικές ζώνες ασφάλειας στα “τότε” αμάξια έως σπίτια, σκάφη, δοχεία, υπολογιστές ή και δονητές για κάθε γούστο!
  • Σφαίρες Dyson: Εδώ μιλάμε για αστρομηχανική, ένα βήμα απαραίτητο για να περάσει ένας πολιτισμός από το πρώτο στο δεύτερο στάδιο. Φαντάσου ένα “νέφος” συλλεκτών ηλιακής ενέργειας να περιστοιχίζουν τον ήλιο ενός πλανητικού συστήματος, αντλώντας το μέγιστο δυνατό ποσό ενέργειας από αυτόν, σαν να έχεις περιστοιχίσει τον ήλιο με φωτοβολταϊκά μεγάλης απόδοσης — ναι, αυτό είναι μια σφαίρα Dyson της οποίας ο εμπνευστής υπήρξε ο Freeman John Dyson, ένα ατομάκι που πρέπει να ψάξεις. Ο εν λόγω κύριος μπορεί και να έσωσε το Βιετνάμ από το να γίνει και αυτό Χιροσίμα
  • Εγκέφαλος Matrioshka: Γνωρίζεις τις ρώσικες κουκλίτσες Ματριόσκα, που ανοίγουν και έχουν μέσα άλλες κουκλίτσες , οι οποίες ανοίγουν και έχουν μέσα άλλες κουκλίτσες οι οποίες… ναι, γλιστράμε σε ένα ακόμα repetition singularity! Βάλε εδώ στο μυαλό σου την παρακάτω εικόνα: σφαίρες Dyson διατεταγμένες σε μοτίβο Matrioshka γύρω από ένα άστρο, οπού ο κάθε “δορυφόρος” φέρει πάνω του εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια νανοϋπολογιστές. Η πρώτη σφαίρα Dyson θα απορροφάει την ενέργεια από το άστρο και μέρος της αυτής της ενέργειας θα το επαναεκπέμπει (ίσως το μέρος που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ή την θερμική ενέργεια που θα παράγει από την λειτουργία των νανοεπεξεργαστών) για να την χρησιμοποιήσει η επόμενη σφαίρα Dyson. Το αποτέλεσμα; Ένας υπερυπολογιστής τροφοδοτούμενος από ένα άστρο… Το τι θα μπορούσε να τρέξει αυτό το πράγμα, ξεπερνάει την φαντασία σου. Εκτός του τελευταίου… Battlefield, πιθανότατα να είναι αρκετά ισχυρό γκατζετάκι ώστε να μπορείς να “ανεβάσεις” σε αυτό την “συνειδητότητα“, digitalised human entity ένα πράμα — ίσως να είναι αρκετά ισχυρό ώστε να τρέξει και μια εξομοίωση της πραγματικότητας ώστε να ζήσεις μετα(βιολογικό)θάνατον σε ένα virtual περιβάλλον.
  • Ανιχνευτής Von Neumann: Πώς θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε το σύμπαν με ανιχνευτές (probes); Μήπως να φτιάχναμε μερικά δισεκατομμύρια από τούτους και να τους στέλναμε προς διάφορες κατευθύνσεις στο σύμπαν; Χμ, μπόλικος κόπος, ενέργεια και υλικό σπαταλημένο! Φτιάξε έναν ο οποίος έχει την δυνατότητα να “αναπαράγεται” φτιάχνοντας -μέσω νανομηχανικής, φυσικά- κλώνους του εαυτού του από υλικά που θα βρίσκει τριγύρω του. Έτσι ο διαστημικός ανιχνευτής σου θα μπορεί να στείλει κλώνους του παντού να εξερευνήσουν ή να εκτελέσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα τον έχεις φορτώσει, π.χ. να παρακολουθήσει άλλους πολιτισμούς, να μεταφέρει μηνύματα ή να κανονίσει μια “πρώτη επαφή” με άλλα εξωγήινα είδη! Και τι θα γινόταν αν ένας ανιχνευτής “ξέφευγε” και άρχιζε να δημιουργεί πολλά αντίγραφα του εαυτού του καταβροχθίζοντας ό,τι βρει μπροστά του; Technocancer! Λύνεται όμως τούτο το προβληματάκι αν ορίσεις συγκεκριμένη “πυκνότητα” πληθυσμού ανιχνευτών ανά κυβικό parsec και βάλεις “δικλείδες” αν κάποιο τέτοιο μαραφετάκι ξεφύγει, είτε να αυτοκαταστραφεί ή να το κυνηγήσουν τα υπόλοιπα. Μιας που άρχισα να σε ψήνω για ανιχνευτές Von Neumann, ψάξε και ποιος ήταν ο John von Neumann να σου μείνει και κανένα factlet από το σημερινό αρθράκι.
  • Νανομηχανική σε κάθε επίπεδο: Ναι, εδώ πάμε σε πιο “βατά” για τον μέσο sci-fi εγκέφαλο πραγματούδια. Θες νανορομπότ να επιδιορθώνουν τα ταλαίπωρο σαρκί σου; Να σου κάνουν διαγνώσεις τηλειατρικές; Μήπως θες να επεκτείνεις την μνήμη σου, την ευφυΐα σου ή την σωματική σου δύναμη με μηχανικά ή βιολογικά προσθετικά γινόμενος σαϊμποργκούλης; Αρκείσαι με έναν μοριακό συναρμολογιτή που μπορεί να επαναδιατάξει απλά “καθημερινά” μόρια στις ενώσεις της επιλογής σου; Τα έχει και αυτά το μενού! Ή μήπως θες να την πάμε την φάση σε πιο post καταστάσεις από μετανθρώπους και τρανσουμανισμό (ω, δεν λατρεύεις αυτές τις “αυτούσιες” αποδώσεις όρων, π.χ. ρεδουκτάση αντί αναγωγάση;), τόσο “μακρινές” που θα έκαναν τα cyborg να φαντάζουν “last millenium“; Χμ, ας το “χάσουμε” λίγο: σνιφάρεις μια γραμμή “νανοσκόνης” η οποία εγκαθίσταται στο σώμα σου και υποβοηθάει τις λειτουργίες σου, συνάμα χαρτογραφώντας τις νευρικές σου συνάψεις. Όταν το επιλέξεις, περνάς στο άλλο “στάδιο” όπου κομματάκι κομματάκι η “σκόνη” σε αντικαθιστά με “νανορομπότ” έτσι ώστε η μετάβασή σου στην νέα σου “φόρμα” να είναι ομαλή — όταν ολοκληρωθεί και αυτό το στάδιο θα μπορείς να επιλέξεις να “σπάσεις” σε μια ενσυνείδητη μορφή Utility Fog και μετά οι πιθανότητες είναι άπειρες. Από το να συνενωθείς με άλλα άτομα που το κάναν αυτό προς δημιουργία μιας… “Λεγεώνας“, έως να κάνεις ένα μέρος σου “σκόνη” που όποιος την σνιφάρει να ζει μέσα του ένα συνειδητό σου μέρος που θα επικοινωνεί με όλα τα άλλα μέρη σου — ουσιαστικά γινόμενος μια πλατφόρμα “συλλογικού ασυνείδητου/ενσυνείδητου“! Ενδιαφέρον, τουλάχιστον! 
santosight

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου