Google+ To Φανάρι : Η Στέλλα Δρούγου που συμμετείχε στις ανασκαφές της Βεργίνας εκτιμά ότι στον τάφο δεν βρίσκεται ο Μ. Αλέξανδρος

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Η Στέλλα Δρούγου που συμμετείχε στις ανασκαφές της Βεργίνας εκτιμά ότι στον τάφο δεν βρίσκεται ο Μ. Αλέξανδρος

Ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν βρίσκεται στο μνημείο που η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως στην περιοχή της Αμφίπολης. 
 Αυτή την εκτίμηση κάνει μιλώντας στη «δημοκρατία» η ομότιμη καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Στέλλα Δρούγου, φοιτήτρια του Μανόλη Ανδρόνικου, η οποία το 1977 συμμετείχε στη «χρυσή ανακάλυψη» του τάφου του βασιλιά Φιλίππου στη Βεργίνα.
Με λιτό τρόπο και αποφεύγοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις...
αναφέρει ότι ο τάφος δεν μπορεί να ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο, γιατί δεν συνηγορούν στην εκδοχή όλα τα γνωστά ιστορικά στοιχεία.

«Εικασίες χωρίς βάση»

Επισημαίνει ότι οι εκτιμήσεις που δημοσιεύονται τις τελευταίες ημέρες γύρω από το ποιο πρόσωπο μπορεί να είναι ενταφιασμένο εκεί δημιουργούν κακό. «Ακούγονται διάφορες εικασίες χωρίς βάση. Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ο τρόπος διαχείρισης του θέματος. Θα τον ήθελα πιο προσεκτικό και πιο επιστημονικό. Ακούγονται όλες οι εκδοχές, χωρίς όμως να υπάρχει προς το παρόν κάτι χειροπιαστό» τονίζει η κυρία Δρούγου.

Εξηγεί ότι οι συνθήκες κατά την ανασκαφή στη Βεργίνα σε σύγκριση με την ανασκαφή στην Αμφίπολη είναι διαφορετικές. Το 1977 υπήρχαν άλλα δεδομένα χώρου και τοπίου, άλλες συνθήκες και ο Μανόλης Ανδρόνικος ακολουθούσε δική του τακτική. Στην Αμφίπολη υπήρξε προετοιμασία τα προηγούμενα χρόνια, οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν τον περίβολο του μνημείου και έχουν ανακοινωθεί διάφορες εικασίες για τα πιθανά ευρήματα.
«Εμείς ξεκινήσαμε την ανασκαφή χωρίς χρήματα και, όταν ανακαλύφθηκε ο τάφος, δημιουργήθηκε η αγωνία πώς θα τον προφυλάξουμε» τονίζει η καθηγήτρια Αρχαιολογίας και προσθέτει ότι στην κοινωνία τότε δεν δημιουργήθηκε αναστάτωση αλλά εντυπωσιασμός.

«Η βασική αρχή για μια ανασκαφή», λέει στη «δημοκρατία», «είναι να γίνει με μεγάλη προσοχή, να μην καταστραφούν τα δεδομένα, γιατί δεν ξαναφτιάχνονται. Περιμένω τις τελικές ανακοινώσεις για όσα έρχονται στο φως στην Αμφίπολη και μακάρι να έχουμε καλά αποτελέσματα. Ακόμη και συλημένος να είναι ο τάφος, πρόκειται για ένα σημαντικό μνημείο που θα μας δώσει πολλές πληροφορίες για την εποχή».


Ισως και 30 μέρες για να πουν στο εσωτερικό

Αργεί ακόμη η αποκάλυψη του μυστικού του τάφου στην Αμφίπολη. Βαδίζοντας αργά αλλά πολύ προσεκτικά, οι αρχαιολόγοι μπορεί να χρειαστούν ακόμη και έναν ολόκληρο μήνα για να φτάσουν στη μεγάλη στιγμή που θα μπορέσουν να μπουν στον τάφο. Οι κινήσεις τους και των συνεργείων που εργάζονται υπό τις οδηγίες τους μοιάζουν χειρουργικές, αφού προχωρούν εκατοστό εκατοστό και απομακρύνουν πέτρα πέτρα από την είσοδο του μνημείου, υπό τον φόβο να επηρεαστεί η στατικότητά του.
Οπως είναι γνωστό, στο φως έχει έρθει ο ταφικός περίβολος, ενώ ακολουθούν 13 σκαλοπάτια και οι ακέφαλες και με κομμένα φτερά σφίγγες στην πύλη του. Πίσω από αυτές υπάρχει χώμα και παρεμβάλλονται δύο τοίχοι με απόσταση μεταξύ τους έξι με εφτά μέτρα.
Για να φτάσει η αρχαιολογική σκαπάνη στην είσοδο του τάφου πρέπει προηγουμένως να απομακρυνθούν όλα αυτά.

Μη γνωρίζοντας όμως τι θα συναντήσουν στο επόμενο βήμα τους, οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να κάνουν σαφή υπολογισμό για τον χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρώσουν το έργο τους.
Οπως φαίνεται, το μυστικό του τάφου παραμένει καλά κρυμμένο και ίσως χρειαστούν ακόμη και 30 μέρες για να αποκαλυφθεί.
Οσο δεν προσεγγίζουν οι αρχαιολόγοι το εσωτερικό του τάφου, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν και για τον αριθμό των δωματίων που διαθέτει. Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι υπάρχουν τρεις χώροι, παραμένει όμως άγνωστο ποια χρήση είχαν αυτοί, αν πρόκειται για τρεις ξεχωριστούς τάφους ή για έναν.
Οπως προκύπτει, ακόμη και όταν ανοίξει η «πόρτα» και μπουν οι αρχαιολόγοι στο εσωτερικό του τάφου, θα πρέπει να απαντήσουν σε μια σειρά σημαντικών ερωτημάτων, εκτός από το βρουν την ταυτότητα του νεκρού.

Οι σφίγγες αποτυπωμένες σε νομίσματα του 530 π.Χ.

Χαραγμένες σε νομίσματα του 530 π.Χ. είναι οι σφίγγες που φυλάσσουν την είσοδο του τάφου της Αμφίπολης. Οι σφίγγες αποτυπώνονται σε τετράδραχμα, σε διώβολο, καθώς και σε υποδιαίρεση του 1/8 του στατήρα. Σύμφωνα με τον νομισματολόγο Αστέριο Τσίντσιφο, το αρχαίο νόμισμα εμφανίστηκε στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης, στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., αρκετά προτού κατασκευαστεί ο τάφος.
Οι δύο σφίγγες που βρέθηκαν στο μνημείο, μάλιστα, δεν εκπλήσσουν τους ειδικούς καθώς, όπως φαίνεται από τα ιστορικά στοιχεία, η σφίγγα ήταν το πανάρχαιο νομισματικό θέμα της Αμφίπολης. Φαίνεται, μάλιστα, να είχε ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους της Αμφίπολης, αφού και όταν ακόμη άλλαξαν θεματολογία στα νομίσματά τους, η σφίγγα παρέμεινε πάνω σ' αυτά πλέον σαν σύμβολο.

Προτού ονομαστεί Αμφίπολη η πόλη είχε την ονομασία Εννέα Οδοί. Η πόλη γνώρισε μεγάλη δόξα στα χρόνια της αρχαιότητας, λόγω της θέσεως που κατείχε, καθώς ήταν κομβικό εμπορικό σημείο και συνόρευε με το μεγάλο λιμάνι της Αμφίπολης. «Μετά τις περσικές εκστρατείες και την οριστική αποχώρηση των Περσών το 479 π.Χ., άρχισε μια αντίστροφη μέτρηση, που οδήγησε τις Εννέα Οδούς στα χέρια των Αθηναίων και στη μετονομασία της σε Αμφίπολη» εξηγεί ο κ. Τσίντσιφος. Από τη νομισματική πορεία της περιοχής και τη θέση της σφίγγας πάνω στα νομίσματα προκύπτει ότι στην Αμφίπολη θεοποιήθηκε η σφίγγα, που όπως αναφέρεται από ιστορικά στοιχεία προηγήθηκε και αυτής του δωδεκαθέου. Η λατρεία της ήταν στενά συνδεδεμένη με τη διονυσιακή λατρεία και το κρασί που παραγόταν, ενώ οι κάτοικοι την επέλεξαν σαν θέμα για τα νομίσματά τους το 530 π.Χ.

Θάνος Χερχελετζής
 Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου